تیم ملی آلمان از بازی خانگیاش برابر انگلیس در دور دوم دیدارهای مرحله گروهی لیگ ملتهای اروپا که با تساوی یک-یک خاتمه یافت، استحقاق کسب نتیجهای بهتر داشت. آنها بالاخره توانستند مقابل یک رقیب بزرگ به سبک «فلیک» فوتبال بازی کنند اما چیزی که هنوز از این تیم انتظار میرود یک برد قاطع و معنادار است.
آلمان هانسی فلیک گوشهای از قدرت واقعیاش را به نمایش گذاشت اما در نهایت نتوانست از برتری یک گلاش که با گل یوناس هافمن شکل گرفت محافظت کند و به این ترتیب سومین تساوی یک - یک متوالیاش بعد از تساوی مقابل هلند و ایتالیا هم رقم خورد. این تیم دومین بازیاش را در فصل جدید لیگ ملتهای اروپا پرانرژی و با کلی موقعیت گلزنی آغاز کرد و هافمن هم خیلی زود پاسخ اعتماد هانسی فلیک برای قراردادن او در ترکیب اصلی را داد هر چند که گل دیرهنگام هری کین از روی نقطه پنالتی که پنجاهمین گل ملی او بود نگذاشت سهشیر دست خالی آلیانتس آرهنا را ترک کند. فلیک پس از بازی گفت:«شیوه بازی امروز ما دقیقاً همان چیزی بود که میخواستیم باشد و فکر میکنم که یک نمایش جذاب هم برای هواداران شکل گرفت. فقط حیف شد که نتوانستیم نتیجه دلخواه را کسب کنیم. آن پنالتی به بهای از دست رفتن پیروزیمان تمام شد.»
آلمان در حالی برابر انگلیس صفآرایی کرد که نسبت به بازی قبلیاش تنها مانوئل نویر، آنتونیو رودیگر، یاشوا کیمیش و توماس مولر جای خود را در ترکیب اصلی تیم حفظ کردند و سایر بازیکنان تیم را که مقابل ایتالیای متشکل از بازیکنان ذخیره به یک تساوی مأیوسکننده بسنده کردند، نیمکتنشین کرد. با وجود این تغییر، ژرمنها بسیار سرزندهتر ظاهر شدند و بازیکنان تازه وارد با انگیزه مضاعف برای اثبات تواناییهایشان جنگیدند. البته باز هم مشخص شد که هنوز چند پست هست که فلیک برای پوشش آنها گزینه برجستهای ندارد. در این میان کای هاورتس که بهعنوان مهاجم نوک بازی میکرد و ایلکای گوندوغان که به جای لئون گورتزکا در خط میانی قرار گرفت، نشان دادند که جزو آن دسته از بازیکنانی هستند که بیشترین شانس را برای حضور در ترکیب اصلی آلمانها برای حضور در جام جهانی قطر دارند بخصوص هاورتس که مورد تمجید فلیک هم قرار گرفت. سرمربی سابق بایرن مونیخ گفت:«کای هاورتس امروز در سه پست متفاوت بازی کرد. خودتان ببینید که او چه بازیکن حیرتآوری است. زیر نظر توماس توخل در چلسی، او واقعاً پیشرفت کرده است و بازی در لیگ برتر انگلیس هم او را از نظر فیزیکی ارتقا داده است.»
گوندوغان هم دقیقاً همان چیزهایی که فلیک انتظار داشت را انجام داد. آرامش و خونسردی خاصی که گوندوغان مقابل انگلیس داشت مثالزدنی بود و بهتر از آن کیفیت و دقت پاسهایش.
در کل با وجود توقف در خانه، این تساوی باز هم حسی مثبت را به ژرمنها القا میکرد. آخرین باری که آنها در مونیخ با یکدیگر روبهرو شدند (سال 2001) بازی با برتری 5 بر یک انگلیسیها تمام شد. آخرین مصاف دو تیم هم که یورو 2020 بود را انگلیس 2 بر صفر برد، همان بازی که پایانبخش دوران مربیگری یواخیم لو روی نیمکت ژرمنها بود. فلیک از همان ابتدای معرفی شدنش بهعنوان جانشین لو گزینهای منطقی به نظر میرسید و نمایش مردانش برابر انگلیس هم این فرضیه را ثابت کرد. حالا میتوان شمارش معکوس برای رقم خوردن یک نتیجه بزرگ برای ژرمنها را آغاز کرد.