بازی‌های روز دوم لیگ قهرمانان آسیا برای نمایندگان ایران پایان ناخوشایندی داشت. سپاهان در مسابقه‌ای که مستحق حداقل یک امتیاز بود، گل ساده‌ای خورد تا شکست بخورد و فولاد سه امتیاز را در یک لحظه غفلت با تساوی عوض کرد. 

این گل‌های سرنوشت‌ساز در دقایق پایانی زده شد؛ لحظات حساسی که فرصتی برای جبران اشتباه وجود ندارد و تیم‌ها در دفاع باید تمرکز بالایی داشته باشند.

نکونام در انتقاد از شاگردانش گفت که وقتی یک بر صفر جلو بودند، نیازی نبود که در آخرین ثانیه‌ها با شش نفر به حمله بروند تا غافلگیر شوند. این گل خلاف ویژگی‌های ذاتی فولاد است و شاید به کم‌تجربگی بازیکنان این تیم 

برگردد.

سپاهان اما از همانجایی ضربه خورد که در لیگ برتر دیده بودیم؛ آنها در خط حمله کم دقت و در خط دفاع پراشتباه بودند. این اشتباهات در فاز دفاع و حمله ممکن است در بازی برابر تیم‌های ضعیف‌تر به چشم نیاید، ولی در بازی‌های نزدیک مقابل تیم‌هایی مثل الدحیل گران تمام می‌شود.

دو فرصت خوب سپاهان در این بازی را شهریار مغانلو از دست داد، در حالی که هواداران پرسپولیس در بازی همزمان مقابل آلومینیوم معتقد بودند جایش در خط حمله این تیم خالی است. 

مغانلو در بازی قبلی سپاهان دو گل زد و بهترین بازیکن دور اول لیگ قهرمانان شناخته شد، ولی مهاجمانی در این سطح باید نوسان کمتری داشته باشند.

بازی‌های دو دور اول نشان داد که رقابت در گروه‌های فولاد و سپاهان بشدت نزدیک است و تیم‌هایی صعود می‌کنند که فرصت‌طلب‌تر باشند. این نکته را نباید فراموش کرد که آنها علاوه بر رقابت درون گروهی، رقابت دورادوری هم با تیم‌های سایر گروه‌ها دارند، چرا که فقط سه تیم از پنج تیم دوم صعود می‌کند و هر امتیاز از دست رفته ممکن است در روز آخر بسیار گران تمام شود.

نمایندگان ایران هنوز فرصت کافی برای جبران دارند، ولی اتفاقات دور دوم باید درس عبرت شود و چنین اشتباهاتی را در چهار بازی باقی‌مانده تکرار نکنند. تمرکز بالا و کنترل بازی در دقایق حساس چیزی است که این دو تیم به آن نیاز دارند. فولاد در صورت داشتن یک هافبک باتجربه که بازی را مدیریت کند، در آخرین ثانیه بازی چنین فضایی به شباب الاهلی نمی‌داد. سپاهان هم در ترکیبش جای خالی چنین لیدری را حس می‌کند. با این حال هر دو تیم ابزار کافی برای موفقیت دارند.