همزمان با بازی استقلال – پیکان که حساسیت بالایی داشت و معادلات قهرمانی به آن گره خورده بود، بازی جذاب دیگری در سیرجان جریان داشت. شهر خودرو که تیمش در قعر جدول است و برای فرار از سقوط میجنگد، موفق شده بود تا دقیقه 85 سه بر یک از گلگهر پیش بیفتد و در صورت برد میتوانست با فجرسپاسی همامتیاز شود. با این حال میزبان در دقایق پایانی دو گل زد و از شکست خانگی فرار کرد.
الهویی، مربی گلگهر قبل از بازی مصاحبه تندی علیه فرهاد مجیدی داشت و در ادامه از سبک بازی تیمش تمجید کرده بود، ولی آنچه در این بازی میزبان را از شکست نجات داد، همان روش سنتی است که از تیمهای قلعهنویی سراغ داریم. او در نشست خبری پیش از بازی گفته بود: «کمپ الیاف که حالا چشم فرهاد مجیدی را گرفته به دست باشگاه گلگهر تجهیز شده و ما مطابق سبک فوتبالمان این زمین تمرین را آماده کردیم.» انتظار میرفت گلگهر با اتکا به سبکی که مربیاش به آن اشاره کرده بود مقابل آخرین تیم جدول مشکلی نداشته باشد، ولی آنها در حضور تماشاگرانشان تا آستانه شکست پیش رفتند. گلهای دقایق پایانی گلگهر را مهاجمان بلندقامت و سرزن این تیم زدند. استنلی کیروش که گل اول تیمش را در اواخر نیمه اول زده بود، در دقیقه 85 کرنر را با ضربه سر وارد دروازه کرد. گل تساوی این تیم هم با ضربه سر تبریزی از فاصله نزدیک زده شد. کادر فنی گلگهر اصرار دارد تصویری مدرن از تیمش بسازد که با واقعیت درون زمین شباهت زیادی ندارد. مربی گلگهر در تعطیلات نوروزی در ویدیویی طولانی که از شبکه ورزش پخش شد، این تیم را به آتالانتا تشبیه کرد و مدعی شد که آنها سردمدار فوتبال تهاجمی در لیگ برتر هستند، ولی آنچه بینندگان تلویزیونی میبینند همان فوتبالی است که در سالهای گذشته از تیمهای قلعهنویی دیده بودیم؛ سبکی که نمادش استنلی کیروش است و این مربی به هر شهری برود مهاجم سرزن برزیلی هم پس از مدتی در آنجا حاضر میشود.