اوضاع فوتبال خراب‌تر از چیزی است که تصورش را کنید. تا پیش از این، بازیکنان داخل زمین نهایتاً یکی، دو مرتبه با یکدیگر سرشاخ می‌شدند و با پادرمیانی چند بازیکن و مدیر و مربی، درگیری‌شان به پایان می‌‎رسید اما حالا وضعیت بدتری پیش آمده و انگار هیچ اتفاقی قابل پیشگیری نیست. هر درگیری که فکرش را کنید، در حال انجام است. از طعنه‌زنی و حرف‌های غیرمتعارف در کنفرانس‌های خبری گرفته تا تنش‌های غیرقابل کنترل در حاشیه بازی‌ها. این بار پای سرمربیان و دستیاران‌شان به میان آمده است. فرهاد مجیدی در شرایطی که توپ در میدان می‌چرخد و بازی در جریان است، وارد زمین می‌شود تا از نزدیک به داور اعتراض کند. یحیی گل‌محمدی همین رفتار را با عصبانیت بیشتری تکرار می‌کند و هیچ برخوردی با آنها صورت نمی‌گیرد. در سایر بازی‌ها، فقط کتک‌کاری و تنش‌های باور نکردنی را شاهد هستیم و هر کسی، کار خودش را می‌کند. این وضعیت به قدری خطرناک شده که اهالی فوتبال رغبت نمی‌کنند مثل گذشته به صورت لحظه به لحظه، رقابت‌ تیم محبوب‌شان را دنبال کنند. در فضای مجازی، اوضاع هزار برابر بدتر است. چنان بازار فحاشی داغ است که باید با ترس و لرز، صفحات اینستاگرام را چک کرد! این اوضاع، هر روز بدتر و ترسناک‌تر می‌شود اما هیچ نظارتی در میان نیست. چه بسا اگر احکام کمیته انضباطی سختگیرانه می‌شد و نظارت‌ها بر رفتار و اعمال اهالی فوتبال با ریزبینی بیشتر صورت می‌گرفت، کسی جرأت نمی‌کرد به این سمت برود که فوتبال را بازیچه رفتارهای بچگانه یا توأم با عصبانیت خود کند. فوتبال باید در شرایط برابر و در آرامش کامل شکل بگیرد و دنبال شود اما این وضعیت اصلاً قابل تحمل نیست. افراد و مسئولان تأثیرگذار بر ورزش و فوتبال، باید آستین‌ها را بالا بزنند و با عجله وارد کارزار شوند تا جلوی اتفاقات بعد و بدتر را بگیرند وگرنه ممکن است بزودی شاهد افول و سقوط اخلاق در تمام جنبه‌های فوتبال باشیم.