او در جای دیگری از حرفهایش پای هواداران را به موضوع باز میکند: «حقیقتاً از این بیانیه خیلی ناراحت شدم ولی به نظرم کسی که این بیانیه را نوشته عصبی بوده است. کسی که این بیانیه را نوشته خواسته من را مقابل هواداران قرار بدهد. آقای صدری چند بار به شما گفتم شما از صندلی خودتان میترسید؟ چرا تا وقتی که هستید همه چیز را صاف نکردید؟ چند بار التماست کردم پول من را بده؟» بیرانوند راست میگوید کسی که بیانیه را نوشته عصبی بوده است، او عصبی بوده به خاطر اینکه هنوز پنجره نقل و انتقالات باز نشده، شکایت بیرانوند بازیکن پیشین پرسپولیس، یقه تیم را گرفته است. اما انگار بیرانوند هم عصابی است چرا که او درباره کسی حرف میزند که الان در پرسپولیس نیست و اگر عملکرد خوبی داشت که هنوز در این تیم میماند و مدیریت جدید باید تاوان گذشته را بدهد و در حقیقت رفتار بیرانوند، بیش از اینکه هر کسی، هواداران را در سختی و فشار قرار میدهد.
کاش علیرضا شرایط را درک میکرد
به نظر میرسد بیرانوند بیش از اینکه به نفع خود فکر کند باید به نفت فکر میکرد، اینکه اگر پرسپولیس نبود، بیرانوند در نفت تهران تمام میشد. اینکه حالا که شش ماه حکم خوابیده، بهتر بود، چند روز هم از خواب بیدار نمیشد! شاید هم بیرانوند این شرایط را بهترین زمان برای فشار بر پرسپولیس، انتخاب کرده است، در هر صورت زمان، زمان مناسبی برای گرفتن حق نبود. شاید اصلاً سکوت بهتر از مصاحبه برای بیرانوند بود.
آقای بیرانوند؛ فقط چند روز باقی مانده بود
تا پایان نقل و انتقالات زمستانی چند روز بیشتر باقی نمانده و پرسپولیسیها، بخصوص هواداران و یحیی گلمحمدی روزهای پرفشاری را تحمل میکنند، اما بیرانوند میگوید: «این حکم من 6 ماه خوابیده است اما از روز گذشته مصاحبه کردند بیرانوند باید به ما وقت میداد، آیا شما وقت نداشتید؟» اگر این حکم به قول دروازهبان سابق پرسپولیس 6 ماه خوابیده بود کاش او چند روز دیگر نیز دست نگه میداشت تا پرسپولیس و هوادارانش از این شرایط سخت عبور میکردند.
شاید تعداد بازیکنانی که از سایر تیمها، لژیونر شدهاند به اندازه انگشتان دو دست نباشد، اما این پرسپولیس و استقلال هستند که سکوی پرتاب بازیکنان میشوند