آرمن ساروخانیان

 

سه امتیاز بازی با مس رفسنجان، قهرمانی استقلال در نیم‌فصل را قطعی کرد. در واکنش به انتقاد از بازی محتاطانه اراک، استقلال در این بازی فرصت‌های خوبی ساخت و سه گل هم زد. تیم مجیدی همچنان بدون شکست است، بهترین خط دفاع لیگ را در اختیار دارد و توانسته میانگین 28/2 در هر بازی را ثبت کند. با این حال استقلال از انتقادات در امان نیست.

اختلاف سلایق بخشی از طبیعت فوتبال است ولی نمی‌توان فلسفه بازی تیم را تنها با تکیه بر سلیقه و در خلأ انتخاب کرد. بیشترین انتقاد از استقلال به تفکرات محتاطانه کادر فنی برمی‌گردد. استقلال با سه مدافع میانی بازی می‌کند و معمولاً بعد از زدن گل برتری عقب می‌نشیند. آرمانگرایان از مجیدی انتظار دارند که تیمی تهاجمی به زمین بفرستد، ولی او وارث تیمی شده که در چند فصل گذشته بحران‌های زیادی درون و بیرون زمین داشته و هواداران قبل از هر چیزی عطش جام و قهرمانی دارند. به نظر می‌رسد که برای مجیدی نتیجه در اولویت است و ترجیح می‌دهد از فرمولی استفاده کند که تداوم صدرنشینی را تضمین کند. باید از منتقدان استقلال پرسید که اگر روی صندلی مجیدی می‌نشستند و با این حجم از انتظارات مواجه بودند، حاضر می‌شدند سراغ بازی پرریسک بروند؟