میعاد نیک
پیروزی متزلزل و گامهای لرزان تیم فوتبال استقلال در نخستین گام از رقابتهای جام حذفی که به بردی خفیف آن هم در ضربات پنالتی مقابل یک تیم دسته دویی انجامید، سرخها را از تکرار این واقعه و تبدیل آن به یک تراژدی غمانگیز مانند چند سال پیش برحذر داشت تا این بار شاگردان یحیی گلمحمدی بدون فوت وقت و با بیشترین شدت، طوفانی بسازند و پرههای توربین را در آن خُرد کنند. ویستاتوربین اگر چه برای استفاده از معدود موقعیتهای احتمالی ضدحمله پا به جدال بزرگ خود در استادیوم آزادی گذاشت اما برخلاف رقیب کمنام و نشان آبیپوشان هرگز مجالی برای تهدید سنگر سرخها نیافت.
در این بین اما سرخپوشان بار دیگر به یک اصل متعهد ماندند و آن هم چیزی جز تغییر چشمگیر در نیمه مربیان نبود. پرسپولیسی که در نیمه نخست مانند اکثر بازیهای اخیرش نمایشی چندان چشمنواز نداشت و کاری از پیش نمیبرد، به محض طنین سوت آغاز نیمه دوم انگار که از این رو به آن رو شده باشد. سرخها با برنامهریزی مدون و با حوصله به سمت دروازه رقیب تهرانی خود یورش بردند و توانستند 4 بار دروازه حریف خود را باز کنند.
قرمزها سنت همیشگی خود که همان پیروزی در نیمه مربیان بوده را فراموش نکردهاند و این مهم به ویژگی تیم فوتبال پرسپولیس بدل شده. توصیههای کادرفنی به یحیی گلمحمدی و انتقال فرامین به بازیکنان آنقدر دقیق و درست صورت گرفته که آخرین شکست سرخها در نیمه دوم یک بازی را چندان دقیق به خاطر نداریم. دستیارانی که مدافع پیشین سرخپوشان تهرانی روی نیمکت کنار دست خود میبیند، آرزوی هر سرمربی در لیگ برتر هستند و یحیی از این سرمایه تاکنون به خوبی بهره برده. با این ابزار میتوان باز هم در کورس قهرمانی برای 2 جام باقی ماند و حتی از بازیکنان ضعیفتر هم یک گزینه مورد اعتماد ساخت.