ایران ورزشی- پرسپولیس موفق شد در ادامه بازی‌های مالکانه و آنچه کادر فنی‌اش به آن اعتقاد دارند در مقابل استقلال هم نمایش مالکانه‌ای ارائه دهد. پرسپولیس در این بازی 59 درصد مالکیت داشت که نسبت به دو بازی قبلی پایین‌تر آمد اما باز هم برتری داشت.

این برتری حاصل 481 پاسی بود که پرسپولیسی‌ها دادند اما 81 درصد آنها دقیق بود و 389تا از آنها به مقصد رسید.

پرسپولیس در این بازی شش شوت زد که هیچ‌کدام از آنها در چارچوب نبود و طبعاً هیچ موقعیت گل قطعی هم نداشت. در واقع با وجود رضایت نسبی اعضای تیم پرسپولیس از روند بازی بخصوص آنچه در نیمه دوم اتفاق افتاد آمار ناامیدکننده صفر موقعیت گل در دربی آزاردهنده و نگران‌کننده است.

با وجود تأکید یحیی بر اضافه شدن هافبک‌ها به‌عنوان مهاجم، واقعیت اینکه آل‌کثیر در بیشتر دقایق بازی و تا زمانی که در میدان بود پشت به دروازه و دور از دروازه حریف بود و مجبور بود در بازیسازی شرکت کند. عیسی بارها در زمین حریف پشت به دروازه استقلال توپگیری کرد و به نفرات کنار دستی‌اش سپرد در شرایطی که بازیکنی نزدیکش نداشت تا کارهای ترکیبی را شروع کند. در عین حال هافبک‌های پرسپولیس بخصوص نفرات میانی یعنی کامیابی‌نیا و سرلک هیچ موقعیتی برای او، عبدی و پاکدل که در ربع پایانی بازی به میدان رفتند، نساختند و اینچنین روز عجیبی برای مهاجمان پرسپولیس رقم خورد.

در نقطه مقابل در شرایطی که بسیاری از هواداران پرسپولیس و پیشکسوتان این تیم نگران خط دفاع سرخ‌ها بودند این خط با ثبت سومین کلین‌شیت متوالی نمره قبولی گرفت. هرچند استقلال با یک مهاجم نوک بازی کرد و ژستد بسیار ضعیف نشان داد اما علی نعمتی و فرشاد فرجی برای اولین‌بار این مسابقه را به‌عنوان مدافع میانی تجربه می‌کردند بخصوص که نعمتی اصلاً فضای دربی را نمی‌شناخت.

پرسپولیس در این مسابقه گل نخورد و غیر از یک ضربه سر ژستد در نیمه اول موقعیت گلی هم به حریف نداد اما حالا همه گل نزدن این تیم را بیشتر از گل نخوردنش می‌بینند و درباره‌اش حرف می‌زنند.