اینم دربی! هیچ و پوچ! تنها حسنش این بود که روی سازمان لیگ کم شد و لاغیر! یک حسن دیگر هم داشت. اینکه آرش رضاوند یکبار دیگر ثابت کرد از آن هافبک‌های سنتی و قدیمی است و کمیاب است که اگر در هر بازی یک کارت زرد بی‌خود نگیرد، ول‌کن نیست! نکته بعدی! اگر کسی می‌تواند به من و خیلی‌های دیگر دقیقاً بفهماند که جعفر سلمانی دقیقاً در زمین چه می‌کند و دقیقاً چرا فیکس است، بسیار مشعوف می‌شویم! امیرخان قلعه‌نویی آمد لب خط و تیمش چهارتا به سپاهان زد! بابا جذبه! بابا قدرت! بابا افزایش روحیه تیمی! بابا اینکاره! بابا مدعی! بابا مربی با تجربه! بابا قدرت تیمی! بابا مربی انگیزشی! بابا قدرت برتر! مربی اولد کوچ!بعد از تماشای بازی نچسب دربی، فقط خواندن این متن از اشرف حکیمی بازیکن پی اس جی را کم داشتم: «در لیگ فرانسه بازیکنان بزرگ و خوب زیادی حاضر هستند و هر بازی دشواری‌های خودش را دارد. هیچ تیمی از پیش بازنده نیست و بازی‌های پربرخورد و سنگینی را شاهد هستیم. مدافعان حریف اغلب فیزیکی و خشن هستند و حتی خودم هم تصور نمی‌کردم سطح بازی‌ها اینچنین بالا باشد. تا در این لیگ بازی نکنید نمی‌توانید به خوبی حرف هایم را درک کنید. باید بگویم که اینجا یک لیگ بسیار بسیار سخت را داریم و باید همیشه 100 درصد آماده باشید.» متوجه شدید؟ می‌گوید سطح لیگ فرانسه بالاست! به نظر من هر وقت کسی می‌خواست بداند سطح یک لیگ چقدر بالاست، بازی دربی‌اش را نگاه کند!