صنعتنفت آبادان که نیمفصل اول را به خوبی پشت سر گذاشت و توانست حتی صدرنشینی را تجربه کند، در نیمفصل دوم به خاطر مشکلات مالی زیاد، روزهای سختی را تجربه کرد و به نیمه دوم جدول رسید. به صورتی که حتی تا حدودی هم خطر سقوط را احساس میکرد. زردپوشان آبادانی در ۱۳ بازی اخیرشان ناکام بودند که در نهایت بعد از تعطیلات لیگ توانستند خود را جمع و جور کنند و طلسم نبردن را در مقابل سایپا بشکنند. سیروس پورموسوی سرمربی صنعتنفت آبادان که از شکسته شدن طلسم خوشحال است، فکر میکند حالا اعتماد به نفس لازم به تیمش برگشته و میتوانند در ادامه راه هم امتیازات خوبی جمع کنند.
بالاخره طلسم شکست و صنعتنفت آبادان توانست بعد از ۱۳ هفته، به پیروزی برسد و سایپا را مغلوب کند...
واقعاً همینطور است و خوشحالم که این طلسم شکسته شد. ما نیمفصل اول به این طرف در جریانی قرار گرفتیم که با مشکلات زیادی مواجه شدیم. شاید این صحبتها تکراری باشد اما ما در نیمفصل نتوانستیم یار بگیریم و مصدومانمان هم نرسیدند. در هفتههایی نتوانستیم گل بزنیم که خیلیها به این مسأله ایراد میگرفتند و انتقاد میکردند اما تیم ما ۳ مهاجم گلزن خود یعنی زبیدی، خالقیفر و بیتسعید را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت. الان هم بیتسعید هنوز به شرایط خودش برنگشته و مشکل داریم. در کنار این اتفاقات، اشتباهات داوری و بدشانسی هم دست به دست هم داد که نتوانیم به نتایج دلخواه برسیم. مثلاً در بازی با استقلال تهران میتوانستیم امتیاز بگیریم اما اشتباهات داوری مانع شد. به هر حال، در مدت اخیر اردوی خوبی در تهران داشتیم که خیلی به ما کمک کرد. ۲ هفته صبح و بعدازظهر تمرین کردیم و ۲ بازی تدارکاتی خوب انجام دادیم که همینها باعث شد تیم به این باور برسد که بازیکنان توانایی داریم و میتوانند کارهای بزرگتری انجام دهند. ما هیچوقت هم به سقوط فکر نمیکردیم چون باورمان این بود که میتوانیم به روزهای خوبمان برگردیم. وقتی در اردوی تهران با بازیکنان صحبت کردیم به آنها گفتم ما لیگ را از الان شروع کردیم و برای ۷ هفته بازی داریم. بازی اولمان هم مقابل سایپاست که مهمتر از همه بازیها است. بازیکنان هم وقت گذاشتند، تمرکز کردند، تعدادی از مصدومان هم رسیدند و تیم شرایط بهتری پیدا کرد که توانستیم سایپا را شکست دهیم.
در مقطعی که مشکلات مالی خیلی به تیم فشار آورده بود، در مصاحبهای گفته بودید دیگر قرار نیست از بازیکنان باتجربه استفاده کنید و میخواهید فقط به جوانها میدان دهید. اگرچه از ابتدای فصل به بازیکنان جوان معمولاً بازی میدادید اما این مسأله با توجه به شرایط صنعتنفت در جدول، به خیلی از هواداران تیمتان شوک وارد کرد. هر چند که این اتفاق نیفتاد. دلیل اینکه نظرتان تغییر کرد، حل شدن مشکلات بود یا دلیل دیگری وجود داشت؟
ما بازیکن نداریم که بخواهیم از آنها استفاده کنیم یا نکنیم. همان جوانهایی که به میدان میفرستادیم یکی در بازی دوستانه با سپاهان و یکی دیگر در بازی با استقلال مصدوم شدند. وقتی مسابقات پایهها هم شروع میشد نفر کم داشتیم. ما از اردیبهشت ماه به این طرف که مسابقات پایهها تمام شد بازیکنان جوان را آوردیم که کار زیربنایی انجام دهیم. بعضی وقتها از آنها جلوی تیم اصلیمان استفاده میکنیم و البته در تمرینات حضور دارند که تجربه لازم را به دست بیاورند. یعنی دنبال هدفگذاریمان هم هستیم و همانطور که گفتم از جوانها استفاده میکنیم و از آنها کمک میگیریم. من در نیمفصل هم به باشگاه گفتم لیست میدهم اگر بازیکنان مورد نظر را گرفتید میتوانیم به مدعی بودنمان ادامه دهیم، اگر نه از همین جوانها استفاده میکنیم. همین بازیکنان اگر در کل رقابتها، ۵ هفته بازی کنند کمک بزرگی به باشگاه است چون دیده میشوند و قیمت آنها بالا میرود که با ترانسفرشان میتوانند به باشگاه کمک کنند. متأسفانه در لیگ ایران تفاوت زیادی بین تیمها وجود دارد. در برخی تیمها بازیکنی وجود دارد که قرارداد آنها به اندازه کل بودجه تیمهایی مثل صنعتنفت، نفت مسجدسلیمان و حتی نساجی و ماشینسازی است. یکسری باشگاهها بودجهشان ۲۰۰ میلیارد به بالا است و بازیکنان ۲۰ میلیاردی و ۲۵ میلیاردی دارند. با این شرایط نمیتوانیم در این جنگ نابرابر شرکت کنیم مگر اینکه بودجه ما هم نزدیک همان تیمها باشد.
بازیکنان ۲۰، ۲۵ میلیاردی در لیگ برتر ایران زیاد هستند یا اینکه در حد انگشتان دست است؟
به تعداد خیلی زیاد نیستند اما شک نکنید در فصل جدید این اتفاق میافتد و بازیکنان چند ده میلیاردی زیاد میشوند. یک زمانی گفتند سقف قرارداد ۹۰۰ میلیون است اما بعد میدیدم مثلاً بازیکنی که قراردادش ۹۰۰ میلیون است علاوه بر آن، ماشین شاسیبلند یا آپارتمان میگرفتند یا اینکه اسپانسر مستقیم به حسابشان واریز میکرد. با این شرایط میگفتند باشگاه ۹۰۰ میلیون داده اما واقعیت جور دیگری بود. الان هم شرایط همینطور است و قانون جنگل حکمفرماست. هر کسی زورش بیشتر باشد میماند، هر کسی زورش کمتر باشد باید بمیرد. آنهایی که زور ندارند باید برنامهریزی بلندمدت داشته باشند که بتوانند کار خود را پیش ببرند. استفاده از مجموعه جوان برنامهای ۳ تا ۵ ساله میخواهد که تبعات دارد. باید پشت جوانها ایستاد و حمایت کرد که سخت است.
اما در تیمهای پرطرفدار معمولاً نمیتوان برنامهریزی بلندمدت داشت چون هواداران طاقت پشتوانهسازی ندارند اما شاید در تیمی مثل سایپا بتوان آن را انجام داد.
کلا در فوتبال ایران نمیشود برنامهریزی بلندمدت داشت. من خودم در فوتبال هستم و مگر بدم میآید بهترین بازیکنان را جذب کنم؟ چرا باید وقتم را صرف کنم که جوان بیاورم، استعدادیابی کنم، پرورش بدهم که ببینم در نهایت چه میشود. مسلماً هیچکس این کار را نمیکند. مگر اینکه باشگاه که شامل مدیریت، هواداران، مسئولان شهر و رسانهها حمایت کنند یا بگویند این پول... تیم را ببند و نتیجه بگیر که خیلیها مورد دوم را قبول میکنند. همانطور که گفتم مربیگری در ایران ۲ حالت دارد یا پول هست و با آرامش کار پیش میرود یا مشکلات مالی، اعتصاب و ناآرامی وجود دارد.
چرا شما همیشه به تیمهایی میروید که مشکل مالی دارند؟
واقعیت این است زمانی که من به آبادان آمدم گفتند پول نیست اما مشکلات حل میشود. این فصل، اولین فصلی است که منطقه آزاد هیچ کمکی به باشگاه صنعتنفت آبادان نکرد. در حالی که هر فصل حداقل ۱۰ میلیارد کمک میکرد. با این شرایط برای شروع مشکل داشتیم و قرار بود در ادامه حل شود.
این فصل مسئولان استان هم هیچ کمکی به صنعتنفت نکردند.
استان که تعطیل است. لیگ تمام شود کامل میگویم ما از کجا ضربه میخوریم. الان تیمهایی در استان داریم که ۲۲، ۲۳ بازیکن غیربومی دارند که باید جلوی این کار را میگرفتند و نگرفتند. در کل، خوزستانیها غریبهپرست هستند. از صدا و سیما و مطبوعات گرفته تا مسئولان. اتفاقاً چند روز پیش از صدا و سیمای خوزستان تماس گرفتند که در یک برنامه حضور پیدا کنم اما به آنها گفتم شما که همه چسبیدید به یک تیم چرا سراغ من آمدید؟ بروید با همان تیم صحبت کنید. پیشکسوت و فوتبالیستها هم با این جریانات راه میافتند و حتی هواداران در صفحات مجازی هم به همین صورت. در این ۱۲ هفته هیچ حمایتی از تیم ما نشد. در خوزستان کانون مربیان داریم که هیچ حمایتی از صنعتنفت آبادان نکرد. فقط آقایان بختیاریزاده و تهامی صحبت کردند که در کانون نیستند. کمیته آموزش استان تا الان نیامده بگوید فلان مربی کارنامه دارد و در تیم ملی بوده باید حمایت شود. فقط علیه ما جوسازی کردند. به محض اینکه پورموسوی تیم گرفت انتظار دارند ۵۰ مربی بومی با خودش بیاورد اما مربی غیربومی که میآورند یک اتوبوس آدم غیربومی با خودش میآورد، هیچ اعتراضی نمیشود.
این هفته بازی حساسی مقابل نفت مسجدسلیمان دارید. در مصاحبهای گفته بودید دربی نفتیها، دربی بیپولهاست.
بله، چند روز پیش با من تماس گرفتند و گفتند در مورد دربی خوزستان صحبت کنم که من گفتم به جای دربی خوزستان باید بگویید دربی ندارها. ۲ تا شهری که شاید نیمی از گاز، نفت و بنزین خاورمیانه را تأمین میکنند پول برای تیمداری ندارند. به هر حال امیدوارم بازی خوبی شود و فوتبال رو به جلویی انجام دهیم. تلاشمان این است که مثل بازی رفت با امتیاز از زمین بیرون بیاییم.
اما شرایط با بازی رفت فرق دارد و الان محمود فکری سرمربی نفت مسجدسلیمان است.
بله، شناخت خوبی از محمود فکری دارم و با توجه به وقفهای که در لیگ به وجود آمد، این فرصت به مربیان داده شد تا از همدیگر شناخت بهتری پیدا کنند. مثلاً من و کمالوند هم برای بازی قبل، از یکدیگر شناخت پیدا کرده بودیم و در مورد فکری هم شرایط به همین صورت است. در مجموع امیدوارم بازی خوبی باشد.
یک سری گلایه از داوران هم داشتید.
درست است. من نسبت به داوران گلهمند هستم. برای بازیهای الان، بخصوص هفتههای آخر که فشرده هم هست، بازیکنان تحت فشار هستند. به همین خاطر از داوران خواهش میکنم در برخورد با بازیکنان کمی مراعات کنند. متأسفانه ما میبینیم داوران برخورد تندی با بازیکنان دارند که عجیب است. اگر همین بازیکنان چنین برخوردی داشتند حتماً کارت میگرفتند اما چرا داور تندی میکند و داد میزند؟ آنجایی که بیاحترامی است بازیکن باید اخراج شود اما جایی که آرامش وجود دارد چرا باید با تندی با بازیکن برخورد شود؟ چه کسی باید به داور کارت بدهد؟ ما به خاطر اینکه بازیکنانمان مصدوم هستند شرایط سختی داریم که از داوران خواهش میکنم در این ۶ هفته خویشتندار باشند تا کار با آرامش پیش برود.