گزارش
وصال روحانی
در حالی که هنوز دو ماه و اندی تا پایان فصل جاری فوتبال باشگاهی کشور باقی مانده، سه تیم نامدار و پر مهره پرسپولیس، سپاهان و استقلال از حالا باب گفتوگو با بازیکنان خود را گشودهاند تا آن دسته از بازیکنانشان را که قرارداد خود را پایان یافته میبینند، حفظ و قرارداد جدیدی با آنها امضا کنند.
این در حالی است که چنین رویکرد و تحرکی در کار و سیاست 13 تیم دیگر حاضر در لیگ برتر رؤیت نمیشود و اگر هم افکاری را در این زمینه در سر دارند، هنوز نشانهای از شروع اجرای وسیع آن در نزدشان مشاهده نمیشود.
شاید تصور شود که مبنای اجرای کار فوق و گشودن باب گفتوگو با بازیکنان سه تیم مورد بحث به سبب رفاه مالی و بنیه قوی اقتصادی آنها باشد اما این امر فقط در مورد سپاهان صدق میکند که متکی بر سرمایه بیکران کارخانه سیمان سپاهان اصفهان است و شمول آن اصلاً دو تیم پرطرفدار پایتختنشین را در برنمیگیرد و به واقع کیست که نداند آنها بهدلیل سیاستهای معیوب اقتصادی و ولخرجیهای بیرویهشان به زمین و زمان بدهکارند. با وجود این دوراندیشی تیمهای یحیی گلمحمدی و فرهاد مجیدی در گشایش گفتوگو با آن دسته از بازیکنان این باشگاهها که برای فصل بعد بدون قرارداد هستند و به تبع آن مجبور به رویکرد به سایر تیمها خواهند شد، اقدام ذاتاً درستی است. شاید این روند و گفتوگوهای فیمابین برای تمدید قرارداد ثمر سریعی ندهد و بازیکنان با در نظر گرفتن سوابق تیره سرخابیهای پایتخت در انجام تعهدات مالیشان صبر پیشه کنند و جواب مثبت سریعی به سران باشگاه خود ندهند و صبر کنند تا ببینند در روزها و هفتههای بعدی چه روی میدهد و آیا باید پای قراردادهای جدیدی را امضا کرد که آنها را در تیمهایی نگه میدارد که ید طولایی در شکستن عهدها و توافقنامهها دارند و به هیچیک از اقداماتشان نمیتوان اعتماد کرد و یا باید به جا و مقصد و باشگاه مطمئنتری رفت و با خوشقولها کنار آمد.
زوجهایی که میمانند
پرسپولیس و سپاهان که امسال پای قهرمانی در هر دو جام قهرمانی «لیگ» و «حذفی» هستند (سرخها به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا هم رسیدهاند) به قدری در کارشان موفق بودهاند که بعید است در صورت ناکامی در هر دو جبهه فوق هم دست به تغییر کادر فنی خود بزنند و اصولاً پیدا کردن زوجهای کاری بهتر از گلمحمدی- مطهری در پرسپولیس و نویدکیا- مرزبان در سپاهان بسیار سخت خواهد بود و با اینکه فرهاد مجیدی در استقلال حاشیه امنیتی را ندارد که زوجهای مربیگری پرسپولیس و سپاهان دارند اما بر سبب لرزان بودن مدیران استقلال توان و اقتدار بالقوهای که برای کنار گذاشتن مجیدی مورد نیاز است نه در احمد مددی یافت میشود که مدیرعامل استقلال است و نه در اعضای هیأت مدیره این باشگاه که با مددی در تعارض هستند. با این اوصاف بازیکنانی که به آنها پیشنهاد تمدید قراردادشان ارائه شده، میتوانند مطمئن باشند که فصل بعد طرف صحبت و پای دیگر تعهدات فیمابین، همان مربیانی هستند که در این فصل هم با آنها کار میکردند و نباید از این بیم داشته باشند که قرارداد تازهای ببندند اما بعداً اوضاع دگرگون شود و مربیان فعلی بروند و کسانی جای آنها را بگیرند که تمایلی به حفظ این نفرات ندارند.
سرمایههای انسانی ماندگار
حسن استمرار و ثبات در ترکیب یک تیم و حفظ بازیکنان خوب در بلند مدت این است که هم آنها با روشهای یکدیگر و سیستمهای بازی تیم خود اخت و کاملاً آشنا و همراه میشوند و هم باشگاه سرمایه انسانی ماندگاری را خواهد داشت که لازم نیست در هر سال غربال تازه و وسیعی روی آن صورت گیرد و تعدادی که تازه آمدهاند، رفتنی شوند و ثبات، عنصر و تکه گمشده پازل تاکتیکی آنها باشد. درست است که هیچ باشگاهی چه نامدار و چه غیر معروف، لزوم و اصراری بر حفظ نفرات ناکام و ناموفق خود ندارد و باید پساز ناامید شدن از بازیکنان کم اثر خود با آنها قطع ارتباط کاری کند اما شمار اینگونه بازیکنان شاید کم باشد و اکثریت با بازیکنانی است که خوب ظاهر شده و شرایط را برای تمدید قراردادشان مهیا ساختهاند.
سرسری نگیرید
به این ترتیب سه تیم زبده فصل 1400- 1399 فوتبال باشگاهی ایران میتوانند از حالا مراحل و مراتب ترخیص نفرات ناکام و حفظ بازیکنان موفق خود را اجرایی کنند و بیمی هم از فرجام آن نداشته باشند. نفرات ابقا شده به لطف تجربیات برگرفته قبلی از دلایل توفیق احتمالی تیمهای خود در فصل بعدی خواهند بود و چون متوجه اعتماد باشگاه به خود شدهاند که فروشی نخواهند کرد و هرچه در چنته دارند ارائه خواهند کرد و گروه جدا شدهها هم که در اقلیت خواهند بود وقت به اندازه کافی دارند تا تیمهای تازهای را برای خود بیابند. بهخاطر همه این موارد است که باید گفت تیمهای منفعل و کم تحرک لیگ بهتر است هر چه سریعتر نقشه راه خود را بکشند و براساس آن به پیش بروند و بهآینده نزدیک خود با جدیت و دقت بیشتری بنگرند و کارها را سرسری نگیرند و نگویند چو فردا شود، فکر فردا کنیم.