پیش از سال جدید و زمانی که روند واکسیناسیون، شرایط کرونایی را بهتر نکند، گفته میشد که شناگران ایرانی علیرغم تعطیلی طولانی اردوها، شرایط خوبی دارند و درصدد برگزاری یک رویداد انتخابی هستند تا بتوانند پس از سالها، این رشته را با کسب سهمیه المپیکی کنند. اتفاقی که تنها بیداریان و در المپیک لندن موفق شد آن را رقم بزند و در سایر ادوار، تنها این وایلدکارت بوده که یک شناگر از ایران را راهی المپیک کرده است.ادعای نزدیک بودن رکوردهای شناگران ایران –که حالا جوانتر از گذشته هم هستند– همواره مطرح بوده و در این دوره هم شاید خیلیها جدیاش نگرفتند. با این حال فراهم شدن شرایط برای رقابت انتخابی المپیک و اعزام تیم به صربستان باعث شد تا شناگران ایران تواناییهای خودشان را به رخ بکشند.
شناگرانی که تقریباً همگی به فینال موادی که در آن شرکت کرده بودند رسیدند اما از یکقدمی سهمیه بازگشتند. آن هم با فاصلهای اندک.
نزدیکترین شناگر ایران به سهمیه متین بالسینی بود. شناگر جوانی که در ماده دشوار پروانه، کمتر از یک ثانیه کامل با سهمیه حضور در المپیک فاصله داشت.بالسینی در فینال ماده 200 متر پروانه در حالی زمان دو دقیقه و 94 صدم ثانیه را ثبت کرد که رکورد ورودی المپیک ۱:۵۹.۹۷ بود! این یعنی تنها 97 صدم ثانیه اختلاف! با این حال بالسینی رکورد ملی این ماده را در این رقابتها دو بار پیاپی جابهجا کرد و شاید اگر یکی دو رقابت بیشتر برای کسب سهمیه داشت، میتوانست به هدفش برسد و پس از سالها ایران را صاحب سهمیه کند.
دو نماینده ایران در ماده ۱۰۰ متر آزاد هم فاصله چندانی با کسب سهمیه نداشتند. سینا غلامپور در این ماده با ثبت زمان 58/51 چهارم و بنیامین قرهحسنلو با زمان 79/51 پنجم شد. آن هم در شرایطی که رکورد ورودی در ماده ۱۰۰ متر آزاد 03/50 است.شناگران ایران به رغم همه مشکلات موجود در راه تمرینات و عدم اعزام به رقابتهای بینالمللی، در عین جوانی رکوردهای خوب و قابل قبولی ثبت کردهاند و البته همچنان هم در صربستان شانس دارند تا در مواد دیگر به سهمیه برسند.