سام ستارزاده

 

در اوج اضطرابی که با نزدیک‌شدن نبرد مرگ و زندگی تیم ملی کشورمان با شیرهای بین‌النهرین در قلب‌های ما شعله می‌افروخت، تنها قرعه‌کشی بدهنگام دور یک‌چهارم جام حذفی بود که می‌توانست حواس ما را به نقطه دیگری در فوتبال داخلی پرت‌کند. گویا خود مسئولین برگزاری جام حذفی نیز احتمال نمی‌دادند که نام پرسپولیس در کنار استقلال از گوی خارج ‌گردد؛ چنین رخدادی حتی می‌توانست اثری پروانه‌ای داشته ‌باشد و در منامه بحرین، آغازگر تنش‌هایی طبیعی میان آبی‌ها و قرمزهای کنونی و سابق باشد که قرار بود در پیراهن‌های سفید تیم ملی یکدل بمانند.

در حالی که حتی تاریخ برگزاری نود و ششمین شهرآورد تاریخ تهران مشخص نیست، می‌شد برای کمک به حفظ آرامش و اتحاد در اردوی تیم ملی هم که شده قرعه‌کشی جام حذفی را به تعویق انداخت. به هر ترتیب اما، سرنوشت این است که سرخآبی‌ها برای سومین مرتبه در تاریخ‌شان در دور یک‌چهارم نهایی جام حذفی با یکدیگر جدال‌کنند. نخستین دربی در این دور از مسابقات حذفی به روزهای پایانی سال ۱۳۶۷ باز می‌گردد؛ روزی که تکلیف طرف صعودکننده به ضیافت پنالتی‌ها کشید و درخشش وحید قلیچ مقابل امیر قلعه‌نویی و پنالتی‌ای که محمدرضا شکورزاده از دست داد، قرمزپوشان را راهی دور بعدی کرد.

پسران آبی ۳۳ سال به انتظار نشستند تا در همان دور، آن شکست را با یه پیروزی سه‌گله به‌یادماندنی تلافی‌کنند؛ پیروزی‌ای که نه‌تنها به پرویز مظلومی لقب «پرویز سوبله‌چوبله» را بخشید، بلکه خط پایانی شد بر ماجراجویی حمید استیلی روی نیمکت پرسپولیس. قرمزها و آبی‌ها تاکنون دو مرتبه دیگر نیز در جام حذفی با یکدیگر به زورآزمایی پرداختند که در نتیجه آن، استقلال یک نیمه‌نهایی را در سال گذشته از آن خود کرد و ارتش سرخ نیز در فینال فصل ۷۷-۷۸ مقابل رقیب سنتی خود جشن قهرمانی به پا کرد.

در شهرآورد پنجم پایتخت در جام حذفی، هر دو طرف بهانه‌ها و انگیزه‌های خاص خود را ورای حساسیت و جذابیت همیشگی دربی‌ها دارند تا به ما اطمینان خاطر بدهند که ما شاهد یک نمایش محتاطانه از سوی هیچ طرفی نخواهیم‌ بود. شاگردان فرهاد مجیدی محکوم به کنار زدن رقیب همیشگی خود هستند تا فصل را بدون جام به پایان نرسانند. سرخ‌پوشان نیز به‌دنبال پیروزی در ۹۰ دقیقه خواهند بود تا در بازی‌های رودررو، از حیث تعداد پیروزی‌ها با استقلال برابر گردند.

مجیدی و یحیی گل‌محمدی در دو شهرآورد فصل گذشته که مقابل یکدیگر قرار گرفتند، ثابت‌کردند کلمه «ترس» در لغت‌نامه آنان بی‌معنی است. هر دو سرمربی نه‌تنها در کنار مستطیل سبز، بلکه در مقابل شرایط داخلی دشوار سرخآبی‌ها نیز با جسارت برخورد می‌کنند. گل‌محمدی ماه‌ها برابر بی‌پولی باشگاه و جدایی دومینویی ستارگان تیمش ایستاد تا پرچم پرسپولیس را یک بار دیگر در فینال لیگ قهرمانان برافراشته کند. فرهاد مجیدی نیز این روزها در اوج اختلافات میان اعضای هیأت‌مدیره استقلال، برای متحد نگاه‌داشتن تیم می‌جنگد و حتی در تلاش است تا مشکلاتی را رفع‌ کند که پرداختن به آنان وظیفه مدیریت باشگاه است.

به هر ترتیب، استقلال و پرسپولیس با تمام مشکلاتی که در طول فصل مقابلشان تاب آوردند، به‌عنوان برگزیده‌های فوتبال ایران با یکدیگر پیکار خواهند کرد. دیدار حذفی آنان می‌تواند در لیگ قهرمانان آسیا نیز تکرار گردد تا کلکسیون نبردهای تمام‌عیار دو قطب پایتخت فوتبال ایران در چند سال اخیر تکمیل‌گردد.