در چند سال اخیر چه بازی تیمهای ایران در لیگ قهرمانان آسیا در برابر نمایندگان عراق و چه رویاروییهای ملی محلی برای دامن زدن به حواشی، نمایشی احساسی و خشن بوده است
سامان موحدی راد
سرانجام روز واقعه فرا رسید. بازی حساس و مهم تیم ملی ایران در برابر همسایه غربی که تاریخ پرفراز و نشیبی را در کنار هم پشت سر گذاشتیم و سایه همین تاریخ و مناسبات سیاسی در زمین بیش از هر زمانی خودنمایی میکند. در چند سال اخیر چه بازی تیمهای ایران در لیگ قهرمانان آسیا در برابر نمایندگان عراق و چه رویاروییهای ملی محلی برای دامن زدن به حواشی، نمایشی احساسی و خشن بوده است. در آخرین تقابل ملی هم که تیم دستپرورده مربی ناکاربلد و مغرور اتریشی مغلوب عراق شد تا حالا همه این حرف و حدیثها برای صعود ایران پیش بیاید. آوردگاه منامه میتوانست خیلی زودتر برای فوتبال ما تمام شود و یک ناکامی ملی را فراهم کند.
وضعیت کلی فوتبال ایران در چند سال گذشته و مدیریت ناپایدار و خارج از اصول آن راهی جز این هم برای یکی از قدرتهای فوتبال آسیا باقی نگذاشته بود. با این حال یک تغییر استراتژی و انتخاب مناسب در میان گزینههای موجود موجب شد تا تیم ملی روزهای آفتابی خوبی را تا به اینجا در منامه پشت سر بگذارد. 3 بازی و کسب ۱۰۰ درصد امتیازات ممکن کمک کرد تا همه امیدوار باشیم بازی آخر و گام آخر هم محکم برداشته شود.
یک تیم آماده درون زمین و یک تیم مناسب بیرون زمین و چند ستاره روی سکوها موجب شده تا دست اسکوچیچ برای چیدن ترکیب کاملاً باز باشد و از سوی دیگر همین مسأله هم کارش را برای انتخاب یازده نفر سخت کرده است. همین بازی آخر بود که مهدی قائدی هم با آمادگی مثالزدنیاش خودش را به ترکیب تحمیل کرد و حالا با این همه ستاره آماده کار سخت اسکوچیچ برای چینش 11 نفره شروع شده. البته که چنین سختیای برای هر مربیای شیرین است. چه کسی است که نخواهد در ترکیب تیمش ستارههای در اوج آمادگی چون طارمی، آزمون، قدوس، قلیزاده و قائدی را داشته باشد؟ اخبار و گزارشهای این روزها از اردوی تیم ملی هم حکایت از روحیه بالای تیم ملی دارد. تیمی که به خاطر بحران کرونا مدتها بود این میزان طولانی مدت در کنار هم جمع نشده بودند و حالا در بازیهای متمرکز منامه توانستند یک بار دیگر روح تیمی تیم ملی را احیا کنند.
در این میان نباید از نقش اسکوچیچ گذشت. مردی که شانس در خانهاش را زد و به خوبی نشان داد که فرصتطلب است و به دنبال روزنهای است تا خودش را نشان دهد. این بازیها تا به اینجای کار یک امتیاز مثبت برای مردی بود که خیلیها در کیفیت کارش تردید داشتند اما توانست به خوبی خودش را اثبات کند. تنها گام نهایی مانده و جاهطلبی اسکوچیچ و تیمش تا یک حریف قدیمی، چغر و بدبدن و در برخی موارد بیاخلاق را هم با موفقیت از پیش بردارند. رؤیای سومین جامجهانی پیاپی نباید به این زودی برای ما از بین برود.