زمانی که کریستین اریکسن در پایان نیمه اول بازی شنبه شب تیم ملی دانمارک مقابل فنلاند در کپنهاگ دچار ایست قلبی شد و از حال رفت، بهانه‌ای که همه حضار در ورزشگاه برایش دور هم جمع شده بودند یعنی فوتبال، از یاد همه رفت و به بی‌ربط‌‌‌ترین موضوع تبدیل شد.

اما بعد از اینکه اعلام شد هافبک دانمارکی از خطر گریخته و وضعیتش در بیمارستان در حالت پایدار است، همه بازی‌ها مطابق برنامه پیش رفتند و تلخی آخر هفته‌ای که به خاطر حوادثش برای همیشه در تاریخ ثبت خواهد شد، کم‌کم از کام هواداران رفت. بعد از آسوده‌ خاطر شدن از سلامت اریکسن، یک نمایش فوتبالی هیجان‌انگیز لازم بود تا دوباره حواس همه به یورو معطوف شود و این همان کاری بود که هلند و اوکراین در ورزشگاه یوهان کرویف شهر آمستردام انجام دادند. شاید پیروزی مهیج 3 بر 2 هلند برابر اوکراین، دقیقاً همان چیزی بود که تورنمنت نیاز داشت؛ یک بهانه برای جشن گرفتن و دوباره لذت بردن از فوتبال پس از 36 ساعت ترسناک برای فوتبال اروپا. نه تنها اسم و رسم دو تیم بلکه شیوه بازی‌ آنها که مدام توپ را از یک محوطه جریمه به محوطه جریمه مقابل می‌فرستادند (به اصطلاح، بازی محوطه به محوطه)، سبب شد هواداران در همان استادیومی که اریکسن با 100 بازی‌اش برای آژاکس در فاصله سال‌های 2010 تا 2013 برای خودش اسم و رسمی پیدا کرد، اتفاق تلخی را که برای این ستاره دانمارک رخ داده بود، برای دقایقی از یاد ببرند. دومین بازی گروه C‌ یورو 2020، دقیقاً یادآور تمام ملاک‌هایی بود که یک فوتبال جذاب باید داشته باشد و زمانی که سوت پایان به صدا درآمد، فضایی آکنده از خوشبینی درباره شانس هلند برای افتخارآفرینی در هفته‌های آینده در ورزشگاه یوهان کرویف احساس می‌شد.

برای فرانک دی‌بوئر، سرمربی تیم ملی هلند، این پیروزی احساسی عجیب ساخته بود. از یک طرف ذهن او هنوز پیش ستاره سابقش در آژاکس بود و از طرف دیگر نمی‌توانست شادی‌اش را از کسب اولین پیروزی مهم خود در یک تورنمنت بزرگ ملی به عنوان سرمربی هلند پنهان کند. به همین دلیل او حال و هوای خودش را اینگونه توصیف کرد: «حالی که من دارم مثل یک ترن هوایی از احساسات است. در آژاکس 5 سال مربی کریستین بودم و در تیم فعلی‌ام هم هنوز بازیکنانی هستند که با او در ارتباط هستند و رابطه خوبی هم دارند. اتفاق شنبه شب یک ترن هوایی احساسی بود. ما برای برگزاری یک جلسه تاکتیکی قبل از بازی برنامه‌ریزی کرده بودیم اما به خاطر اتفاقاتی که برای اریکسن رخ داد مجبور شدیم که آن را به صبح روز بعد موکول کنیم.»

در جریان بازی، دالی بلیند مدافع تیم ملی هلند هم گریه می‌کرد. بلیند در آژاکسی که اریکسن هم در آن توپ می‌زد، حضور داشت اما چیزی که باعث می‌شد او بیشتر با ستاره اینتر ابراز همدردی کند، تجربه اتفاقی مشابه بوده است. بلیند سال 2019 به دلیل نارسایی قلبی تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت چون به او گفته بودند که دچار عارضه تورم ماهیچه قلبی است. دی‌بوئر هم در این باره  گفت: «دالی کاملاً احساساتی شده بود چرا که خودش هم مشکل قلبی داشت. علاوه بر این، کریستین یکی از بهترین دوستان اوست و طبیعی است از اتفاقی که برای او رخ داد، کلی احساساتی شود. برای ما هم تحمل این اتفاق آسان نبود.»