امیر حاج‌رضایی

 

شروع ایران با هنگ‌کنگ را نمی‌توان به عنوان نمره قبولی برای تاکتیک تیم ملی منظور کرد. برد قاطعانه‌ای داشتیم اما ناهماهنگی در بسیاری از دقایق بازی برای تیم ملی ایران رقم خورد. این اشتباهات به خاطر آسودگی بازی به ضررمان نشد تا بتوان از دیدار با هنگ‌کنگ به عنوان سه امتیاز روحیه‌بخش و تدارکاتی اسم برد. ترکیب تیم ملی ایران در شروع دیدار با بحرین مناسب با تفکرات گلزنی نبود. تیمی که می‌خواهد به گل برسد نیاز فراوان به تغذیه مهاجمانش دارد. هرچه از زمان بازی گذشت ضعف انفرادی بازیکنان بحرین مقابل ستاره‌های ایران مشهودتر شد. همین امر نیز سبب شد کادر فنی تیم ملی در بین دو نیمه بهترین تدبیر را تصمیم‌گیری کرده و با حضور سامان قدوس، بار هجومی خط میانی را افزایش بدهد. تغییری که وحید امیری را آزادانه در میانه میدان قرار داد تا بی‌محابا روی دروازه بحرین ایجاد خطر شود. ۱۶ بازیکن ترازاول در سطح آسیا داریم. ستاره‌های جهانی در ترکیب داریم که داشتن آنها آرزوی هر کشوری است. آنها سلاطین طلایی فوتبال ایران هستند. به نظرم بهترین‌ها را در اختیار داریم. هوش بالای آنها با شناخت دقیق و بازیخوانی بهتر کادر فنی در نیمه دوم باعث پیروزی و خودنمایی خط حمله ایران مقابل بحرین شد. بازی با بحرین به دلیل حساسیت‌ها و حاشیه‌های همیشگی‌اش مهم شده بود؛ در غیر این‌صورت هیچ‌وقت آنها در قواره‌های بازیکنان ایران نبوده‌اند. اسکوچیچ و دستیارانش نشان دادند با هوش عمل می‌کنند. قبل از هر مسابقه سه مرحله برای شناخت حریف داریم. بخش اول آنالیز تیم‌ها است. مرحله دوم طراحی برای رسیدن به نتیجه است. مهندسی یک تیم بسیار اهمیت دارد اما سخت‌تر از این مرحله، اجرای تاکتیک‌ها در زمین مسابقه است. تیم ملی ایران در نیمه اول بازی با بحرین دچار مشکل در اجرای تاکتیک‌هایش شد اما آگاهی و بلوغ کادر فنی در بین دو نیمه کمک کرد تا تیم ملی ایران شرایط را به نفع خودش تغییر بدهد. فکر می‌کنم بیشترین دریبل را از هافبک‌های تیم ملی دیدیم. بحرینی‌ها نمی‌توانستند جلوی قدرت فکری بازیکنان ایران را بگیرند. برد مقابل بحرین کمک زیادی به تیم ملی در مسیر صعود به جام جهانی کرد. بردی تاریخی که اعتماد به نفس اعضای تیم ملی را برای ادامه رقابت‌ها افزایش داد. پیروزی دلچسب و تاریخی که مسیر موفقیت در بازی با عراق را نیز هموار کرد. دیدارهای تیم ملی ایران در ۵۰ سال اخیر با عراق همیشه پیچیده بوده است. کار سختی داریم اما من فکر می‌کنم نبوغ بازیکنان ایران با عراق هم قابل مقایسه نیست. در دیدار با عراق حق کوچکترین اشتباه را نداریم. شرط بردن همین است. خیلی‌ها دوست دارند تیم ملی را نقد کنند.

 افراد غیر کارشناس هم کارشناس شده‌اند. اگر کسی من را قبول دارد از او خواهش می‌کنم تحلیل‌هایش را برای زمان دیگری نگه دارد. الان وقت حمایت است و آقایان بسته‌های فنی خود را برای تخریب سرمربی و بازیکنان به یک هفته دیگر موکول کنند.