میعاد نیک
از روزهایی که کارلوس کیروش هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده داشت، بیش از ۲ سال میگذرد اما میراثی که از دوران سکانداری سرمربی پرتغالی در اردوی یوزهای ملیپوش باقی مانده، حالا و در منامه به تبلوری واقعی رسیده. تیم ملی در شرایطی که به بهترین فرم ستارههای لژیونرش احتیاج داشت، چنتهاش را خالی نمیبیند و با چشمکهایی که این ستارهها در آسمان بحرین بهراه انداختهاند، صعود به مرحله بعدی رقابتهای مقدماتی جام جهانی در کشور همسایه را بیش از هر زمان دیگری در دسترس خود میبیند.
سامان قدوس، سردار آزمون، مهدی طارمی، علی قلیزاده و سایر سپیدپوشان ایران که روزگاری به سردمداری مارک ویلموتس هیچ انگیزهای برای درخشش نداشتند، حالا با هدایت دراگان اسکوچیچ کروات و البته کادرفنی ایرانیزه شدهاش به عصای دست و چراغ راه تیم ملی در گردنه حساسی که AFC برایمان ساخته، تبدیل شدهاند. نمایش عالی ستارههایی که در لیگهای معتبر اروپایی در حال طی کردن پلههای ترقی هستند، این بار در گرمای استادیومهای المحرق و منامه تکرار میشود و این دقیقاً همان چیزی است که از یوزها انتظار داشتیم.
در این بین البته نباید از بازی کارآمد و نقش مثمرثمر سایر بازیکنانی که در لیگ برتر میدرخشند نیز به سادگی عبور کرد. مهدی ترابی، وحید امیری و مهدی قایدی از سردستههای گروهان ستارهها در لیگی هستند که با شیوع کرونا در کشور، از کیفیتاش کاسته شد اما اکنون توانسته شاکلهای حیاتی را در پیراهن سپید تیم ملی فوتبال تشکیل دهد.
مهمتر از تمام اینها اما همان وحدت کلمه و اتحاد قلبی خاصی است که با این کادرفنی به رختکن یوزها بازگشته. شبیه به همان یکرنگی و همدلی زیبایی که در دوران کارلوس کیروش بر اتمسفر اردوهای تیم ملی حاکم بود، این روزها هم در حال شکلگیری و بروز در رختکنی است که زمامداریاش را یک سرمربی کروات برعهده دارد. دلیل اصلی بازگشت ستارهها به کهکشان درخشنده در همین مسائل روحی و روانی است، وگرنه کیفیت فنیشان بر همهمان ثابت شده است.