غیبت وریا غفوری و رامین رضائیان همچنان برای ما یک علامت سؤال بزرگ است اما تسلط و تکنیک صادق محرمی در فیفادی کنونی چنان چشم ما را مجذوب خود کرده که دیگر سمت راست خط دفاعمان را پاشنه آشیل تیم نمیدانیم
سام ستارزاده
شاید هنوز برای اینکه با اطمینان خاطر این جمله را بر زبان بیاوریم کمی زود باشد اما مقایسه روند پیشرفت دیدارهای رسمی تیم ملی در فیفادی جاری با آنچه در اردوهای تدارکاتی پیشین از دراگان اسکوچیچ و شاگردانش دیدیم، ما را به یک نتیجهگیری امیدوارکننده میرساند؛ اسکوچیچ توانسته تیم ایدهآل مدنظر خود را تا حد زیادی پیدا کند.
پس از تمام آزمون و خطاهایی که در دیدارهای تدارکاتی انجام شد و حتی موجب نگرانی و بدبینی برخی از فوتبالدوستان نسبت به آینده تیمملی با سرمربی کرواتش را بوجود آورد، حال وی بدنه تیم خود را بر پایه سیستم ۴-۴-۲ شکل داده؛ آرایشی مشابه آنچه هموطنش در پرسپولیس پیاده ساخت تا عصر طلایی ارتش سرخ را رقم بزند. برای پر کردن ترکیب نیز، اسکوچیچ روی پرسپولیسیهای کنونی و سابق حساب ویژه باز کرد. دعوت از 6 بازیکن کنونی پرسپولیس که تا حدی برای برخی پرسشبرانگیز هم بود، نشانهای بود بر اینکه سرمربی جدید تیمملی چنین فکری در سر دارد تا بتواند تیم ملی را در کوتاهترین زمان ممکن به انسجام فنی برساند.
مرتضی پورعلیگنجی که باتجربهترین دفاع وسط لیست تیم ملی است و سیدمجید حسینی که برای رسیدن به تیمهای مطرحتر اروپایی انگیزه فراوانی دارد، با تصمیم جسورانه اسکوچیچ نیمکتنشین زوج شجاع-کنعانی شدند که در پرسپولیس کالدرون و گلمحمدی بارها امتحان موفق خود را پس داده بودند. غیبت وریا غفوری و رامین رضائیان همچنان برای ما یک علامت سؤال بزرگ است اما تسلط و تکنیک صادق محرمی در فیفادی کنونی چنان چشم ما را مجذوب خود کرده که دیگر سمت راست خط دفاعمان را پاشنه آشیل تیم نمیدانیم.
در فاز هجومی نیز، سیستم دو مهاجمه اسکو به وی این اجازه را داد تا برخلاف کارلوس کیروش که ستاره بوشهری تیم ملی را در کنارههای خط میانی به کار میگرفت، از مهدی طارمی در پست تخصصی خود استفاده کند. زوج طارمی و آزمون که هر دو از شاهماهیهای دو لیگ سرشناس قاره سبز هستند، مقابل بحرین به اندازهای با یکدیگر بازی میکردند که گویا سالهاست در تیم باشگاهی نیز زوج یکدیگرند. افزودن علی قلیزاده و وحید امیری به ترکیب آغازگر تیم ملی را نیز از تصمیمات سازنده دیگر اسکوچیــــچ میدانیــــــم. ستــــــاره خـــوشتکنیک کرجی شارلروا با همان سرعت زوج آزمون-طارمی، در جناح راست میدان با صادق محرمی تشکیل زوج داد. همین زوج، یک نیمه نبض حرکات هجومی ایران مقابل بحرین را بهطور کامل در دست گرفت. در جناح چپ نیز وحید امیری مانند تیم باشگاهیاش هم بهعنوان یک دفاع و هم در قامت یک هافبک مؤثر ظاهر شد؛ به گونهای که حتی با وجود ستارهای همچون علیرضا جهانبخش، مصدومیت وی در ادامه دور مقدماتی یکی از بزرگترین نگرانیهای ماست.
پس از فیفادی کنونی، اگر بهسلامت از گردنه رویارویی با عراق عبور کنیم، قطعاً انتظار خواهیم داشت دراگان اسکوچیچ در نهایت حمایت روی نیمکت ایران باقی بماند و ستارههای آتیهداری همچون جعفر سلمانی، مهدی قایدی، مجتبی نجاریان، امید نورافکن و اللهیار صیادمنش را نیز به شاکله تیم ملی اضافه کند. اسکوچیچ قطعاً از عهده این مأموریت برمیآید؛ چرا که از سویی تخصصش در آنالیز نیز است و مدتهاست بازیکنان لیگبرتر و لژیونرهای کشورمان را با دقت زیر نظر دارد و از سویی دیگر، اسکوچیچ بنای فنی تیم خود را با موفقیت پیریزی کرده؛ بنایی که قلیزاده، طارمی، وحید امیری و صادق محرمی را بدل به ستونهای تیم ملی ساخته است.