کد خبر: 230429تاریخ: 1400/3/17 00:00
اسکوچیچ و مأموریتی که هیچ‌کس از انجامش برنیامده
تیم ملی نیاز به آرامش دارد
رسول مجیدی @Rasoulmajidi
امشب یکی از حساس‌ترین بازی‌های ملی در چند سال اخیر برگزار می‌شود. یک بازی مرگ و زندگی دیگر که فوتبال ایران در این 3،2 دهه کم نداشته. بازی‌ای که در بحرین برگزار می‌شود و همین به خودی خود نشان می‌دهد که چقدر سخت و پیچیده است. ایران تا به حال ۶ بار در خاک بحرین با تیم ملی این کشور رو به رو شده و هیچ‌وقت پیروز نشده!
ما فقط ۲ تساوی مقابل این تیم در خانه‌اش داشتیم و ۴ بازی دیگر را باخته‌ایم. مهم‌ترین و بدترینش شاید همان بازی معروف سال ۱۳۸۰ باشد؛ انتخابی جام‌جهانی ۲۰۰۲ که در آن شب عجیب در منامه ۳-۱ باختیم و بحرینی‌ها با پرچم عربستان سعودی دست به شادی و پایکوبی زدند.
در آن بازی بلاژویچ سرمربی تیم ملی بود اما انگار در این فقره خاص فرق ندارد سرمربی تیم ملی چه کسی باشد؛ هر مربی‌ای در این سال‌ها آمده نتوانسته انتقام آن شکست را در خاک بحرین بگیرد. ما ۳ سال بعد در انتخابی جام‌جهانی ۲۰۰۶ با برانکو ایوانکوویچ به بحرین رفتیم و به تساوی بدون گل رسیدیم. ۴ سال بعد با علی دایی برای یک بازی دوستانه به منامه رفتیم و یک - صفر باختیم. سال ۸۸ با قطبی برای یک بازی تدارکاتی رفتیم و ۴-۲ باختیم. بعدها حتی با کی‌روش هم در انتخابی ۲۰۱۴ با این تیم در کشور خودش رو به رو شدیم و به تساوی ۱-۱ رسیدیم. در آن بازی تیم کی‌روش تا دقیقه ۹۳ از رقیب عقب بود و گل جباری نجات‌مان داد. آخرین بازی هم که مسابقات انتخابی همین دوره بود که با مارک ویلموتس یک - صفر به بحرین باختیم و کار صعودمان به اما و اگر رسید.
حالا اسکوچیچ با همه انتقادهایی که به سمتش می‌شود، با توجه به همه مسائلی که در سر راه آماده‌سازی تیم ملی بود، با توجه به میزبانی بحرین در این دوره از بازی‌ها و زمین‌های بدش و شرایط بد دیگر که همه می‌دانند، باید این بار کاری کند که نه برانکو کرده، نه بلاژ و نه کی‌روش. او باید بح رین را در خاکش ببرد تا امیدهای ما برای صعود همچنان زنده باشد.
بازی اول تیم ملی چنگی به دل نزد. مخصوصاً نیمه اول. ایران در بازی با هنگ‌کنگ سردرگم به نظر می‌رسید. البته دفاع پرتعداد رقیب هم بی‌تأثیر نبود. زمین بدکیفیت میزبان هم همینطور اما انتظار ما از تیم اسکوچیچ بیشتر از اینها بود.
نیم ملی البته در نیمه دوم و بعد از تعویض‌ها بهتر بود. شاید هم این یک دیدار تدارکاتی برای اسکوچیچ به حساب می‌آمد. مهم پیروزی بود که به دست آمد و حالا امشب بازی با بحرین می‌تواند عیار اصلی تیم ملی را مشخص کند. نکته نگران‌کننده اصلی در بازی با هنگ‌کنگ البته نه ناهماهنگی بچه‌های خط حمله بلکه به گلی بود که ما دریافت کردیم. این اولین باری بود که هنگ گنگ در تاریخ بازی‌های رسمی‌اش به ما گل می‌زد و مسأله این است که گل خیلی راحتی زدند. اگر یکی از همین صحنه‌ها در بازی با بحرین که تیم بسیار بسیار بهتری دارد تکرار شود، کار ما بسیار پیچیده خواهد شد.
مسأله دیگری که این چند روزه حسابی جو روانی تیم ملی را تحت تأثیر قرار داده٬ عملیات برخی از فعالان رسانه‌ای و مجازی است که در کوران مسابقات و در شرایطی که تیم ملی در یکی از سخت‌ترین شرایط خود قرار دارد٬ پرونده‌های قدیمی را از گنجه بیرون کشیده‌اند و هنوز در دوران کارلوس کی‌روش باقی مانده‌اند. انگار نه انگار که تیم ملی مهم‌تر از اشخاص است. آنها حتی برای تسویه حساب‌های شخصی مهلت ندادند تا تیم ملی بازی‌هایش را انجام دهد و -خدایی نکرده- وقتی نتیجه نگرفت شمشیرهای‌شان را بیرون بیاورند. برد و باخت برای آنها فرقی ندارد. ظاهراً هویت‌شان در دمیدن در دوگانه کی‌روش - غیر‌کی‌روش است.