رضا عباسپور 

 

بعد از ناکامی تیم وزنه‌برداری کشورمان در رده سنی جوانان، مدیریت فدراسیون به جای توضیح در مورد دلایل ناکامی در تاشکند، پشت مدال تاریخی «یکتا جمالی» دختر شایسته وزنه‌برداری کشورمان پنهان شدند تا بدین وسیله از انتقادات بحق و درست کارشناسان و اهالی فن در این رشته المپیکی در امان مانده و بستری مناسب به جهت کسب کرسی در انتخابات آتی جهانی وزنه‌برداری به سود خود فراهم آورند.

 

نتیجه تاشکند چیزی شبیه به جهانی 2015 ورکلاو

وقتی به نتایج کسب شده در رده سنی جوانان نگاهی می‌اندازیم، نتیجه و نوع اعزام وزنه‌برداران به رقابت‌های جهانی 2021 تاشکند ازبکستان در بخش پسران شبیه به ترکیب و تعداد نفرات اعزامی در اولین سال روی کار آمدن و بازگشت مجدد علی مرادی به عنوان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری در سال 2015 است. البته با این تفاوت که آن سال، به واسطه بستر مناسبی که برای رشد و پرورش استعدادهای وزنه‌برداری در رده‌های سنی پایه فراهم شده بود، جوانان مستعد و درجه یکی در ترکیب تیم جوانان وزنه‌برداری کشورمان حضور داشتند که با هدایت حسین توکلی شوق زیادی برای بزرگ شدن در دنیای وزنه‌برداری داشتند.

 وزنه‌برداران توانمندی همچون علی میری، سید ایوب موسوی، رضا دهدار و پیمان جان اما تیم حسین توکلی سال 2015 به خاطر اینکه با ترکیب ناقص به مسابقات اعزام شد با کسب یک نشان طلا، 2 نقره و 3 برنز در رده دهم دنیا جای گرفت.

 یعنی تقریباً چیزی شبیه به همین نتیجه‌ای که بعد از گذشت 6 سال از دوره مدیریتی علی مرادی و تیم اجرایی و فنی او ثبت شده است. تیم‌ وزنه‌برداری جوانان کشورمان با 6 وزنه‌بردار (2 زن و 4 مرد) در این دوره از رقابت‌ها (تاشکند 2021) حضور یافت و در بخش مردان با 262 امتیاز و کسب 3 نقره و 4 برنز در رتبه دهم جهان قرار گرفت؛ رتبه دهمی که برخلاف 6 سال پیش بدون کسب مدال طلا، برای ایران تکرار شد ضمن اینکه طبق تحلیل و آنالیز فنی شرایط وزنه‌برداران جوان اعزامی به این رویداد و وضعیت رکوردی آنها، چیزی برای ارائه دادن به رده سنی بزرگسالان ندارد! حالا با این اوصاف آیا بازهم تیم مدیریتی و اجرایی وزنه‌برداری ایران می‌توانند عملکرد ضعیف خود را در طول سال‌های گذشته در زمینه پشتوانه‌سازی و تحویل به تیم ملی بزرگسالان نادیده گرفته و پشت مدال تاریخی دختران وزنه‌برداری در جهانی تاشکند پنهان کنند؟! وزنه‌برداری ایران بعد از دهمی جهان در رده سنی جوانان در سال 2015، سه دوره پیاپی (سال‌های 2016، 2017 و 2018) قهرمان جهان در این رده سنی شده است اما حالا که وقت برداشت از کاشته‌های این سیستم مدیریتی در رده‌های پایه است، می‌بینیم که چون کار اساسی و زیربنایی انجام نشده چیزی برای رونمایی در دنیای وزنه‌برداری و تحویل آن به رده سنی بزرگسالان نیست و فعلاً فدراسیون به جای اینکه به این مسائل پاسخ دهد، پشت مدال با ارزش یکتا جمالی جا خوش کرده است.

 

چه برنامه‌ای برای آینده مدال‌آوران تاشکند داریم؟

تمامی کشورهای مدعی وزنه‌برداری در دنیا، بعد از بازگشت به کشورهای‌شان برای المپیک‌های بعدی برای تک تک مدال آوران خود در رده سنی جوانان برنامه دارند اما تجربه به ما نشان داده است که هیچ برنامه‌ریزی مدون و کارآمدی برای ستاره‌های جوان و جویای نام خود مخصوصاً اینهایی که در مسابقات جهانی صاحب سکو و مدال جهانی شدند، نداریم! آیا مسئولان فدراسیون می‌دانند حال و روز ستاره‌های جوان و آینده‌دارشان مثل محمدرضا روشنی، محمد شهاب‌انداز، علیرضا یوسفی، امیررضا عسگری دون، علیرضا دهقان، تقی آقازاده، اسحاق ذعاب، حسین ساکی، محمدتوفیق پوزش، مهدی پاپی و خیلی‌های دیگر که در طول همین 5، 6 سال گذشته افتخار کسب کردند چگونه است؟ اگر آنها برنامه‌ای برای رشد و بالندگی این استعدادها داشتند الان وضعیت پشتوانه‌ای تیم ملی بزرگسالان ایران تا این حد ناامیدکننده نبود.

 مطمئناً فدراسیون وزنه‌برداری الان هم برای مدال‌آوران مسابقات جهانی 2021 برنامه‌ای نخواهد داشت. به نظر می‌رسد فعلاً سرشان گرم شوآف برای گرفتن کرسی جهانی در انتخابات جهانی پیش رو است.