محمد برزگر، مدافع چپ سابق پرسپولیس و مربی تیم جوانان این باشگاه که بعد از کنار رفتن مجید پروین از هدایت این تیم از کادر فنی جوانان بیرون آمد، درباره ناکامی این تیم در مصاحبه با ایران ورزشی می‌گوید: «تیم ما به هر دلیلی نتیجه نگرفت. مشکلات مالی که همیشه برای تیم‌های پایه پرسپولیس وجود دارد و رسیدگی نمی‌شود. خدا را شکر ما زمین تمرین استاندارد داشتیم و زمین 

درفشی فر مناسب بود اما یکسری شیطنت‌ها از درون تیم و یکسری از بیرون تیم شد و بازیکنان هم متأسفانه برای آقا مجید بازی نکردند.»

محمد برزگر به برخی مسائل درون تیمی اشاره می‌کند که نزد ما به امانت می‌ماند اما او در ادامه می‌گوید: «یکسری مشکلات درون تیمی و حاشیه‌ها ایجاد شد و کم کاری‌هایی صورت گرفت که آقا مجید (پروین) رفت و بنده هم به تبعیت از ایشان رفتم هر چند به من گفتند بیا کار کن. حالا کادر جدید آمده‌اند و کار هم می‌کنند که دست‌شان درد نکند. بالاخره آنها هم پرسپولیسی بودند و هر کسی باید یک گوشه کار را بگیرد اما این حاصل تلاش آقا مجید و ما بود.»

برزگر ادامه می‌دهد: «ای‌ کاش زمانی که ما بودیم همه دست به دست هم می‌دادند وبرای تیم جوانان پرسپولیس کاری می‌کردند اما ما هم خوشحالیم که این تیم در نهایت نتیجه گرفت.» وی درباره مشکلات تیم‌های پایه و نگاه مدیریت جدید به آکادمی هم می‌گوید: «ما 50 درصد پول‌مان را گرفتیم اما از 4 سال گذشته من طلب دارم. آقای سمیعی هم یک بار جلسه گذاشت و چند بار هم با آقای شکوری درباره مسائل مالی‌مان جلسه داشتیم. البته آقای سمیعی یک حرفی زد که روی حرفش ایستاد. گفت که 50 درصد پول‌مان را قبل از عید می‌دهد که داد اما دیگر پرداختی نداشتند.» مدافع سابق تیم ملی و پرسپولیس که دل پری از مشکلات پایه‌ها دارد، می‌گوید: «این 4 سال تجربه من است که می‌گویم. هر مدیرعامل و گروهی که به باشگاه می‌آیند به تیم‌های پایه اهمیتی نمی‌دهند و انگار پایه‌ها جدا از باشگاه هستند. طرف وقتی بر مسند قدرت می‌نشیند نگاهش به تیم اصلی است و شاید هم حق داشته باشد اما در تیم‌های پایه با حضور مربیانی که شایسته هستند، بازیکن تولید می‌شود و این بازیکن به تیم امید و بعد بزرگسال می‌رسد. چرا باید رها شود؟ باید کارگروهی تشکیل شود و بازیکنان را قرضی به تیم‌های دیگر بدهند تا در آن تیم‌ها پخته شوند. مثل مهدی عبدی که به بادران رفت و برگشت. یا علی خدایی و امیر محمد خارکش. اینها را ما دو سه سال دیگر باید با رقم‌های میلیاردی جذب کنیم در حالی که اگر الان به آنها اهمیت دهند باشگاه سود می‌کند.» برزگر می‌گوید: «کسانی که برای باشگاه برنامه‌ریزی می‌کنند و اسپانسر می‌آورند، باید یک قرارداد مالی جداگانه برای آکادمی ببندند. شاید با یکی دو میلیارد تومان مشکلات پایه‌ها حل شود و اینطور نباشد که مربی 9،8 ماه دریافتی نداشته باشد. حالا حساب کنید مربی برای رفتن به تمرین و برگشتن چقدر باید هزینه کند و چقدر وقت بگذارد اما ماه‌ها پولی نگیرد. یعنی دارد مفت می‌رود و مفت می‌آید. حالا من محمد برزگر سالم هستم چون ادعا دارم که از بچه‌های مردم یک هزار تومانی هم نگرفته‌ام و به کار مدرسه فوتبال خودم رسیدگی می‌کنم اما آن مربی که چنین شرایطی ندارد، می‌رود و پول می‌گیرد، آن وقت باشگاه می‌تواند بگوید چرا پول گرفت؟ اینها باعث شده خیلی‌ها از روی ناچاری پول بگیرند. حالا خیلی‌ها دل‌شان می‌خواهد و می‌گیرند و خیلی‌ها هم نمی‌گیرند اما باور کنید به این تیم‌ها رسیدگی نمی‌شود. ما اگر برای تیم‌های پایه دلسوز بودیم، مربیان را تأمین می‌کردیم.» مربی سابق تیم جوانان پرسپولیس می‌گوید: «بازیکنی با کفش پاره بازی می‌کرد و به کفشش چسب زده بود. من به این بچه می‌توانم بگویم چرا بد بازی کردی؟ یا یکی کرایه ماشین نداشت سر تمرین بیاید. یا بازیکنی بود که دیر سر تمرین می‌آمد. وقتی هم می‌گفتی چرا دیر می‌آیی، می‌گفت پول کرایه ماشین ندارم. مگر می‌شد به او حرفی زد؟ به نظرم باید یک بودجه‌ای را جداگانه به مدیر آکادمی بدهند تا او بین تیم‌های مختلف توزیع کند. اینطوری هم مربیان تأمین می‌شوند هم بازیکن با جدیت و با انگیزه کار می‌کند.»