رابین بیرنر

 

یک هفته از قهرمانی لیل در لیگ یک فرانسه نگذشته بود که آنها دچار بحران شدند.

مایک ماینان، دروازه‌بانی که در این فصل در میان پنج لیگ بزرگ اروپایی بیشترین تعداد کلین‌شیت را داشته است، با انتقالی به ارزش 15میلیون یورو به میلان پیوست. او جانشین جیان‌لوییجی دوناروما می‌شود که بی‌تردید در تابستان از این باشگاه جدا خواهد شد.

بوباکاری سوماره، ‌هافبک این تیم هم جدیدترین فرانسوی خواهد شد که به لسترسیتی می‌رود. لستر قصد دارد 5/21میلیون پوند برای خرید بازیکنی بپردازد که زمانی منچستریونایتد او را برای جانشینی پل پوگبا زیر نظر داشت.

اما شاید بزرگترین زیان لیل، جدایی کریستوف گالتیه، مربی این تیم باشد. گالتیه 54ساله 12 سال مربی سن‌اتین و لیل بوده و در این دوران هرگز اخراج را تجربه نکرده است. در دوران مدرن ورزش که باشگاه‌ها به‌دنبال موفقیت زودهنگام هستند و مربیان به‌سرعت اخراج می‌شوند، چنین دستاوردی خیره‌کننده است.

او حالا قهرمانی لیگ فرانسه را هم در کارنامه خود دارد. گالتیه طرفدار لیگ برتر و به زبان انگلیسی هم مسلط است، اما او قصد ندارد از کانال مانش عبور کند و به انگلیس برگردد؛ جایی که زمانی دست راست آلن پرن در پورتسموث بود.

مقصد او احتمالاً باشگاهی دیگر در لیگ یک خواهد بود. نیس، باشگاهی که منابع فوق‌العاده‌ای در اختیار دارد ولی در دو سال گذشته عملکرد ضعیفی داشته و لیون، یکی از غول‌های مدرن فوتبال فرانسه، به‌دنبال این هستند که پاری‌سن‌ژرمن را به چالش بکشند و هر دو باشگاه هم گالتیه را می‌خواهند.

او 48 ساعت پس از قهرمانی لیل گفت از این تیم می‌رود: «من فقط به این نتیجه رسیدم که کارم را در اینجا به پایان رسانده‌ام. تصمیم من ارتباطی با رتبه لیل در جدول ندارد. اگر چهارم یا هفتم می‌شدیم هم می‌رفتم. من به چیزی متفاوت نیاز دارم. نمی‌خواهم در یک روند تکراری گیر بیفتم، مانند دوران سن‌اتین.»

او خودش می‌گوید رفتن به باشگاهی دیگر در فرانسه، به استثنای پی‌اس‌جی، حرکت به سمت جلو نخواهد بود. گالتیه همچنین به این اشاره کرد که تغییر مالکیت باشگاه در میانه فصل باعث شد این تصمیم را بگیرد. رابطه او با جرارد لوپس، مالک قبلی باشگاه عالی بود و بینش لوپس در راه قهرمانی به لیل کمک کرد. گالتیه گفت: «مسأله مقایسه جرارد لوپس با اولیویه لتانگ، رئیس باشگاه نیست. من انتظار داشتم اوایل فصل قراردادم را تمدید کنند و اگر این کار را می‌کردند، شاید به کار ادامه می‌دادم. البته شاید.»

خرید باشگاه از سوی مؤسسه سرمایه‌گذاری لوکزامبورگی مرلین پارتنرز این هراس را به وجود آورد که در ژانویه، بازیکنان تیم به فروش برسند. حالا نمی‌توان گفت رفتن بازیکنان لیل فقط به‌دلیل مالکان جدید است، چراکه باشگاه‌های لیگ یک که رقیب پی‌اس‌جی می‌شوند، معمولاً نمی‌توانند بازیکنان اصلی خود را نگه دارند. با این حال سرعت رفتن آنها هشداردهنده است.

آخرین باشگاهی که توانسته بود پی‌اس‌جی را از قهرمانی لیگ یک فرانسه کنار بزند، موناکو در سال 2017 بود. آن باشگاه موقعیتی مستحکم‌تر از لیل در حال حاضر داشت، ولی در عرض 18 ماه پس از قهرمانی‌اش تقریباً تمامی بازیکنان کلیدی‌اش رفتند، از جمله برناردو سیلوا، بنجامین مندی و البته کیلیان امباپه.

آنها دو فصل بعد از قهرمانی در آستانه سقوط قرار گرفتند. دو سال طول کشید تا به بالای جدول برگردند که این البته به‌دلیل کار عالی نیکو کواچ، مربی تیم بود.

لیل شاید اینقدر خوش‌شانس نباشد. اصلاً مشخص نیست مالکان جدید باشگاه چه خواهند کرد و باشگاه هم لوییس کامپوس، یکی از بهترین مدیران ورزشی حال حاضر دنیا را از دست داده است. حالا دیگر جشن‌ها به پایان رسیده است و واقعیت خود را نشان خواهد داد.

جاناتان ایکونه، زکی چلیک، رناتو سانچس و سون بوتمن، همه در لیست خرید باشگاه‌های بزرگ اروپا هستند و آینده بوراک ییلماز، قهرمان غیرمنتظره لیل در راه فتح لیگ یک و ژوزه فونته، کاپیتان باسابقه این تیم هنوز مشخص نیست.

مشخص نیست در آینده نزدیک چه اتفاقی برای لیل می‌افتد، اما چیزی که آشکار است این است که آنها سقوط خواهند داشت. اینکه چقدر سریع و چقدر سنگین، مشخص نیست.