محمدقراگزلو

 

پرسپولیس یحیی تیم هیجان‌انگیزی است و حتی برخی معتقدند این تیم نسبت به تیم برانکو در مرتبه کامل‌تر و بهتری قرار می‌گیرد. پرسپولیس فوتبال پویا و شناوری ارائه می‌دهد و بسیاری از کارشناسان و مربیان لیگ برتری نیز معتقدند فوتبالی که تیم یحیی ارائه می‌دهد در سطح لیگ برتر بهترین و بالاترین است. در این میان حتی هفته گذشته نقل قولی از حمید مطهری منتشر شد که گفته بود لوران بلان سرمربی مشهور فرانسوی الریان در جریان بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا در گوا به او گفته بود فوتبالی که پرسپولیس ارائه می‌دهد فراتر از سطح آسیاست.

این چیزی است که کادر فنی، هواداران و پیشکسوتان پرسپولیس به آن می‌نازند و در مصاحبه‌ها، نظرات کارشناسی یا کل‌کل‌های هواداری به آن تأکید می‌کنند.

البته مثل هر تیم بزرگی پرسپولیس نیز در ارائه فوتبال مدل دلخواهش نوسان‌هایی داشته که بخشی از آن به کمبود مهره در فاز تهاجمی در نیم‌فصل نخست مربوط می‌شود اما در بیشتر مسابقات تیمی یحیی روندی یکسان و یکنواخت ارائه کرده و می‌توان با جزئیات مدل فوتبالی که سرخ‌ها ارائه می‌دهند آن را بررسی کرد و به این مهم رسید که پرسپولیس از این حیث بهترین است و شاید فقط سپاهان به آنها نزدیک باشد.

البته در بازی با سپاهان و پیش از به ثمر رسیدن گل برتری پرسپولیس باز هم تفاوت سطح دو تیم برتر لیگ مشخص شد اما جدا از این، جدال تعیین‌کننده پرسپولیس در برخی مسابقات با تیم‌های بزرگ مثل استقلال یا کوچک‌تر مثل آلومینیوم اراک دچار چالش‌هایی جدی شده و نتوانسته فوتبال مدل خودش را ارائه دهد که این مهم یا به حساسیت‌ها و حواشی مربوط می‌شود یا متأثر از اتفاقات درون میدان و طول مسابقه است.

پرسپولیس در این فصل بازی خوب کم نداشته؛ بازی‌هایی که تیم یحیی موفق شده جریان سیال و دینامیکی در زمین داشته باشد و در فاز حمله و دفاع فوتبالش را به حریف دیکته کند. شاید بازی با گل‌گهر در سیرجان یا بازی رفت مقابل استقلال جزو نمونه‌های درخشان پرسپولیس این فصل باشد اما بسیاری معتقدند همین بازی آخر مقابل ذوب‌آهن بهترین و کامل‌ترین بازی پرسپولیس بود.

پرسپولیس در مصاف با ذوب‌آهن یک نمایش فوق‌العاده داشت چراکه هم توانست بازی مالکانه‌اش را اجرایی و ارائه کند، هم جریان سیالی در انتقال از دفاع به حمله داشته باشد و هم موقعیت‌های گل متعددی بسازد.

پرسپولیس بعضاً در بازی‌های این فصل برای مدت 15 یا 20 دقیقه نمایشی برتر از حریف ارائه می‌کرد و در دقایقی افت کرده و می‌افتاد اما در بازی با ذوب‌آهن این اتفاق نیفتاد.

در فولادشهر پرسپولیس از همان ابتدا ریتم را پیدا کرد و با حرکات ترکیبی متنوع و استفاده از تمام نقاط زمین راه‌های رسیدن به دروازه حریف را امتحان کرد و موقعیت‌های متنوع و زیادی ساخت.

تیم یحیی در اوج برتری نسبت به تیم حریفش شد، دررپی یک اتفاق و اشتباه فردی گل خورد. این گل می‌توانست پرسپولیس را به‌کلی به‌هم بریزد چراکه گذاشتن این برتری محسوس کنار نتیجه غیرمنصفانه پایان نیمه نخست می‌توانست بازیکنان را از نظر روانی به‌هم بریزد و شرایط در نیمه دوم بدتر شود، اما تیم باتجربه پرسپولیس با تصمیمات درست کادر فنی همان روند فوق‌العاده شروع بازی را پیش گرفت و با تحمیل مدل فوتبالش به حریف و در تنگنا قرار دادن ذوب‌آهن به خواسته‌اش رسید.

در این میان تغییرات و تصمیمات درست هم به کار تیم آمد و تیمی که در خانه حریف با یک گل عقب افتاده بود در نهایت با بازگشتی قابل توجه ضمن دیکته کردن مدل فوتبالش بر حریف، هم موقعیت گل ساخت و هم به اندازه کافی به گل رسید تا برنده این مسابقه باشد.

از این‌رو و با در نظر گرفتن توالی دقایق خوب بودن پرسپولیس در هر دو نیمه، بحث مالکیت بالای توپ، ریتمی که نیفتاد، کارهای ترکیبی متنوع در نقاط مختلف زمین و گردش صحیح توپ شاید بتوان بازی در فولادشهر را بهترین و کامل‌ترین بازی این فصل پرسپولیس نامید.

البته در رقم خوردن این اتفاق باید به نقش ویژه بازیکنان هم اشاره کرد که انگار بهترین کیفیت‌شان را به زمین برده بودند و با وجود تغییرات هم نفرات جایگزین مثل مهدی شیری بی‌نقص بازی کردند، هم بازیکنانی مثل عالیشاه، کنعانی یا مغانلو که با مصدومیت به زمین رفتند، درخشیدند و هم بازیکنانی مثل کامیابی‌نیا که در پست غیرتخصصی به میدان رفت یا نفرات جایگزین مثل عبدی که درخشیدند و فوق‌العاده تعیین‌کننده بودند.