گزارش
وصال روحانی
مشکلات عظیم مالی که با تار و پود سرخابیهای پایتخت پیوندی ابدی خورده، با معضلاتی که در ماههای اخیر بر سر نحوه همکاری کارگزار پرسپولیس با این باشگاه به وجود آمده، جلوهای تازه یافته است. از همان روز نخستی که سرخهای تهرانی با شرکت فعلی طرف قراردادشان پیمانی سهساله بر سر تأمین هزینههای خود بستند، میشد حدس زد با احتساب آداب و سنن چنین قراردادهایی در فوتبال کشورمان، امکان تأمین نیازهای مالی کلان قرمزها با وسعت و شکلی که خود آنها میخواهند وجود ندارد و کار در جایی و بهتر بگوییم در جاهایی متعدد به بنبست خواهد رسید. وضعیت فعلی پرسپولیس در ارتباط با کارگزار و بهتر بگوییم شرکت اسپانسر این باشگاه، نماد و مصداق کامل این بنبست است.
این اسپانسر متعهد شده بود کارهای مالی پرسپولیس را طی سه سال قیدشده در متن قرارداد راهاندازی و پول مورد نیاز ارتش سرخ را تأمین کند اما اینک که سال اول سپری شده و قسمتی از تعهدات این سال انجام نشده و بر جای مانده، قرمزها نه میتوانند به جذب اسپانسر تازهای امید ببندند و نه میتوانند با فسخ یکطرفه قرارداد، طرف فعلی را کنار گذاشته و شرکت دیگری را جانشین آن کنند. در این حدفاصل و بعد از مشخص شدن عدم کفایت شرکت سرمایهگذار در امر تأمین مالی سرخها، 8 الحاقیه به متن قرارداد اولیه اضافه شده ولی این امر نیز مؤثر واقع نشده است.
مشکل اصلی
مشکل اصلی و بزرگ پرسپولیس که دستش را برای فسخ این قرارداد و رویکرد به سازمانهای متقاضی دیگر میبندد، این است که بر اساس قرارداد موجود بین پرسپولیس و شرکت مورد بحث، تمامی فضاهای تبلیغاتی، رسانههای رسمی در شبکههای اجتماعی و سایت رسمی باشگاه در اختیار این کارگزار گذاشته شده و سرخها عملاً راهی برای درآمدزایی ندارند. اگر اینچنین نبود، پرسپولیس قوت قلب بیشتر و راههای فزونتر و بهتری برای کسب درآمد پیشروی خود میدید اما حالا که چنین نیست و فسخ یکطرفه قرارداد خسارت سنگینی را برای طرف قطعکننده دربر دارد، قرمزها فعلاً سکوت و توقف اختیار کردهاند. آنها البته نامهای را خطاب به شرکت کارگزار نوشته و از آنها خواستهاند شرایط ادامه همکاری از نو بررسی شود اما کارگزار پاسخی به این درخواست هم نداده و همین مسأله بر ابهام کار قرمزها افزوده و کارشان را سختتر کرده است.
در حساسترین مقطع
شایان ذکر است پرسپولیس بر اساس پول دریافتی از همین کارگزار تا به حال حدود 55درصد از مبلغ پایه قرارداد بازیکنان و کادر فنی خود را پرداخت کرده ولی برای تأمین 45درصد باقیمانده از تعهدات مالی خود به بازیکنان و مربیان و سایر افراد مرتبط با تیم به حداقل 40میلیارد تومان دیگر احتیاج دارد و چون همکاری باشگاه با اسپانسر مورد بحث دچار توقف و ابهام شده، مشخص نیست این پول کی و چگونه تأمین و پرداخت خواهد شد و آیا تأخیر بسیار محتمل در این امر، نارضایتی را در اردوی قرمزها که در ادامه فصل و بخصوص در بازگشایی لیگ در ماههای تیر و مرداد مسابقات بسیار مشکل، حساس و سرنوشتسازی را پیشرو دارند، بیشتر نکرده و آنها را دچار تضعیف روحیه و کمبود تمرکز و مسائلی از این دست نخواهد کرد؟
بدون جای تعجب
قراردادی که شرکت کارگزار پرسپولیس با این باشگاه در آبانماه 1398 منعقد کرد، این شرکت را متعهد میساخت در سال اول همکاری فیمابین 95میلیارد تومان را برای رتق و فتق امور سرخها در اختیار آنان بگذارد اما تا این لحظه بیش از 85میلیون آن وصول نشده و قرمزها که راههای دیگر درآمدزایی هم به شرح و طرقی که پیشتر ذکر شد، به رویشان بسته شده، ناچاراً به قرض گرفتن از این و آن پرداختهاند اما مشخص است اینگونه راهحلهای کوچک و موقتی هم چارهساز نیست و برعکس مصداق کامل یک اشتباه و لغزش بزرگ و تازه در سلسله مسائل مدیریتی و اقتصادی یکی از دو باشگاه پرطرفدار و بزرگ تهرانی است؛ چیزی که البته برای آنها و طرفداران پرتعدادشان هیچ تازگی ندارد و اگر جز این بود، جای تعجب داشت.