رضا حمیدی

 

استقلال در موقعیت خطرآفرینی قرار دارد که اگر شکستی هم در جام حذفی تجربه کند، اوضاعش وخیم‌ترهم خواهد شد. استقلال حتی در دوران مربیگری محمود فکری نیز هیچ‌گاه دو شکست پی در پی را تجربه نکرد اما در کمال شگفتی بعد از صعود آسیایی با چهره‌ای ناهماهنگ گام به لیگ برتر گذاشت که ماحصل آن دو باخت و از دست رفتن 6 امتیاز مهم بود. هرچند که رگه‌هایی از سیر نزولی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا کاملاً مشهود بود (بخصوص از بازی چهارم به بعد) اما در نهایت صعود به عنوان تیم اول براشکالات بازی استقلال سرپوش گذاشت.

حال با استقلالی مواجهیم که دو شکست تلخ را در لیگ تجربه کرد و اگر این شکست‌ها ادامه یابد، نتایج مصیبت‌باری برای مجموعه استقلال به همراه خواهد داشت و بیش از همه دود ناکامی در چشم سرمربی استقلال خواهد رفت. مجیدی در دوره سوم مربیگری‌اش در استقلال در شرایطی وارد دایره مربیگری در این باشگاه شد که امید زیادی می‌رفت حتی بتواند استقلال را در ردیف مدعیان قهرمانی لیگ برتر قرار دهد اما استقلال او بعد از شکست در دربی 95 به کلی از دست یافتن به جام قهرمانی لیگ مأیوس شده و از گردونه رقابت خارج شده است.

حالا استقلال برای احیای شرایط خود فقط جام حذفی را پیش رو دارد. اگر فرهاد مجیدی که به تازگی طعم گس باخت به ذوب‌آهن را چشیده، اقدامات فنی مناسبی را برای این بازی لحاظ کند، استقلال به سمت موفقیت در جام حذفی پیش خواهد رفت. اهمیت پیروزی مقابل ذوب‌آهن نه فقط مختص به همین جام باشد، بلکه استقلال را از رخوت و سنگینی دو باخت پی درپی که در لیگ برتر متحمل شده نجات خواهد داد و تا حدی آرامش را در اردوی این تیم حاکم خواهد کرد.

پیروزی مقابل ذوب‌آهن که به تازگی شکست مقابل گل گهر (تیم امیر قلعه‌نویی) را تجربه کرد نمی‌تواند چندان سخت و دشوار باشد کما اینکه در بازی لیگ برتر نیز استقلال از منظر فنی تیم بازنده میدان نبود و فقط در به ثمر رساندن ضربات آخر ناکام بود. استقلال در آن میدان چنانچه در فاز هجومی دقت و هوشیاری بیشتری از خود به خرج می‌داد چه بسا دست کم بازنده آن بازی نیز لقب نمی‌گرفت.

در حقیقت استقلال بالقوه ظرفیت پیروزی و جبران شکست در لیگ را مقابل ذوب‌آهن در جام حذفی دارد بخصوص اینکه از امتیاز میزبانی نیز سود می‌برد. در واقع دیگر هیچ فرصتی برای شکست خوردن وجود ندارد و فرهاد مجیدی و شاگردانش باید موفقیت در این میدان را اولویت خود قرار دهند و هر طور شده برنده این میدان لقب بگیرند.

سرمربی استقلال فردا قطعاً روی نیمکت ذوب‌آهن مانند بازی هفته قبل رقیبی سرسخت را پیش روی خود می‌بیند. مربی زیرکی که تا همین امروز منشأ تحولاتی در ذوب‌آهن بوده است. فرهاد که خود نیز گاهی در استقلال با کسب نتایج مطلوب تحسین هوادارانش را برانگیخته باید به این واقعیت واقف باشد که مجتبی حسینی با انگیزه‌های خاصی مقابل او قرار می‌گیرد چون پیروزی دوباره مقابل فرهاد استقلال اعتبار مربیگری او را هم افزایش خواهد داد، بنابراین فرهاد جای اشتباه و مدارا ندارد و و باید با درس گرفتن از بازی قبل تیمش را به سمت پیروزی در این میدان سوق دهد.

البته فرهاد باید خودش را آماده یک بازی فرسایشی هم کرده باشد و هیچ بعید نیست ذوبی‌ها از حربه به درازا کشاندن بازی برای عبور از این غائله نیز استفاده کرده و با بستن منفذ‌های دفاعی خود استقلال را از حملات پی درپی خسته کرده و علاوه براینکه نیم نگاهی به دروازه خواهند داشت(مانند بازی اخیر که دو بار استقلال را به زانو درآوردند) به فکر بردن بازی به سمت پنالتی‌ها هم باشند تا شاید شانس‌های خود را برای پیروزی در این بازی افزایش دهند.

مجیدی که خود بعد از لیگ قهرمانان آسیا به خستگی بازیکنان بارها اشاره داشته باید این موضوع را عمیقاً جدی بگیرد و اجازه ندهد تیمی بی‌رمق مقابل ذوب‌آهن صف ببندد. آنچه بیش از همه مجیدی را از مهلکه این بازی رها خواهد کرد و او را به سلامت از این میدان پررمز و راز عبور خواهد داد، داشتن بدن‌هایی قبراق و آماده است. در حقیقت مجیدی باید به احتمال برخورد با یک بازی 120 دقیقه‌ای نیز به دقت توجه کند و تدابیر لازم را برای عبور از چنین وضعیتی بیندیشد تا شاید مأموریت او در جام حذفی با سرانجامی خوش همراه باشد و او آرام آرام استقلال را به جام قهرمانی نزدیک کند.