سامان موحدی راد

 

دربی ۹۵ اگرچه حاشیه و جنجال زیاد داشت و هنوز چند روز بعد از بازی غبار آن نخوابیده است اما در درون زمین در صف آن دربی‌های بی‌برنامه، کسل‌کننده و دوست نداشتنی دسته ‌بندی می‌شود. در این میان پرسپولیس با یک پیروزی اقتصادی دیگر سه امتیاز کسب کرد و خودش را به صدر جدول رساند اما سؤال اینجاست که این ایده پیروزی‌های اقتصادی یحیی گل‌محمدی تا کجا جواب می‌دهد؟ واقعیت این است که چنین رویدادی تا‌کنون هم در کمال تعجب پیش رفته است. انجام یک بازی محتاطانه و بسته و دل‌بستن به اتفاقات و تک موقعیت‌ها آن هم در بازی‌ای چون فوتبال که هر آن ممکن است در آن حادثه‌ای رخ دهد به شدت عجیب است اما آمار پیروزی‌های اقتصادی پرسپولیس در دو سال اخیر نشان می‌دهد که آنها به خوبی از پس این ایده پرریسک برآمده‌اند.

اگر دل‌بستن یحیی به موقعیت‌های احتمالی و اشتباهات حریف را کنار بگذاریم و به آن عنوان «برنامه» ندهیم، پرسپولیس در این دربی بی‌برنامه حاضر شد. آنها در بسیاری از مواقع نتوانسته بودند ارتباط میان خط میانی و حمله را ایجاد کنند و به این ترتیب توپ چندانی به مغانلو و آل‌کثیر نرسید. اگرچه این دو از همان تک موقعیت‌ها هم به خوبی استفاده کردند و دروازه رشید مظاهری را باز کردند. با این حال استفاده از زوج مغانلو و آل‌کثیر در حالت فعلی که یحیی از آن بهره می‌برد، چندان کارآمد نیست. سبک بازی این دو هم موجب شد تا پرسپولیس در رساندن توپ به محوطه جریمه استقلال دچار مشکل باشد. نبود امید عالیشاه هم در شکل‌گیری این وضعیت بی‌تأثیر نبود ولی به هر حال سرمربی هم از کیفیت مهاجمانش خبر داشته و هم از نداشتن امید عالیشاه در این بازی. دیدیم که گل هم روی تأثیر مثبت وحید امیری در فضای پشت مهاجمان به ثمر رسید. همه این شواهد نشان می‌دهد که یحیی می‌توانست با ایده‌های بهتری به میدان بیاید و دل به اتفاقات درون زمین نبندد. بخت یار او بود که آل‌کثیر به اندازه کافی فرصت‌طلب و با انگیزه بود که آن توپ را گل کند و داور آن پنالتی را نادیده بگیرد تا آنها برنده دربی باشند اما احتمالاً خود یحیی و هواداران هم می‌دانند که آنها می‌توانستند نمایش بهتر و قابل قبول‌تری داشته باشند.

پیروزی‌های اقتصادی و یک صفر حرکت روی لبه تیغ است. اگرچه پرسپولیس به خط دفاعی مستحکمش و ضعف رقبایش دل بسته اما قطعاً این ایده راحتی برای کسب برتری نیست. حداقل مشکلش فشار و استرس فراوان تا دقایق آخر روی بازیکن و مربی و هوادار است.