بهترین تیم اروپا. بارسلونا در بیشتر فصل به طور غیررسمی این لقب را داشت، تیمی که در تمام لیگ یک امتیاز از دست نداده، میانگین گلزنی‌اش در هر بازی کمی از پنج گل کمتر است و فوتبالی بازی می‌کند که تنها با نمایش تیم مردانش در زمان پپ گواردیولا قابل مقایسه است و چقدر این مقایسه‌ها آزاردهنده است. یکشنبه شب رسماً بهترین تیم اروپا شد و با پیروزی 4  بر صفر برابر چلسی لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد. این بازی قطعاً شاهکاری بود که می‌تواند به عنوان یکی از بهترین بازی‌ها در بزرگترین عرصه‌ها در تاریخ ثبت شود. در دقیقه اول بازی با یک گل به خودی عجیب پیش افتادند اما اتفاقات بعدی اصلاً عجیب نبود، البته برای بارسلونا.

شیوه پرسینگ، سبک تسلط بر بازی، فرصت‌طلبی در یک سوم دفاعی حریف و روانی حرکات بدون توپ ویژگی‌هایی است که به آنها کمک کرده قهرمانی لیگ را در فاصله هشت هفته مانده به پایان قطعی کنند. این خصوصیات یک‌شبه به دست نمی‌آیند و حاصل تشکیل تیمی است که در طول دهه گذشته با دقت و وسواس جمع شده؛ بازیکنان منطبق با استایل بارسلونا از تیم‌های دیگر دستچین شدند یا از طریق آکادمی به تیم اول راه یافتند. حمایت و اعتماد باشگاه هم برای رسیدن به این نقطه نقش مؤثری داشت.

ماریا تیکسیدور، رئیس فوتبال زنان باشگاه در سال‌های 2020-2015 و یکی از چهره‌های تأثیرگذار در پیشرفت بارسلونا می‌گوید: «این نتیجه صبر و یک فرآیند زمان‌بر است. اینکه بازیکنانی بیاوری که فقط یک سال دوام نداشته باشند، تصمیمی آگاهانه بود. قبلاً قراردادهایی داشتیم که سال به سال تمدید می‌شد اما ما این رویه را تغییر دادیم و قراردادهای بلندمدت‌تر بستیم. وقتی شما با بازیکنی دو یا سه ساله با امکان تمدید برای سال چهارم قرارداد می‌بندید به او می‌گویید باشگاه در حال شکل دادن یک پروژه قوی و جدی است و او می‌تواند بخش مهمی از آن باشد.»

وقتی این تیم در فینال دو سال قبل به لیون باخت- ظرف 20 دقیقه سه گل خورد یعنی همان بلایی که سر چلسی آورد- تا حدودی تمام کارهای خوب در زمین و بیرون آن زیر سؤال رفت. شاید کمی زود به فینال رسیده بودند اما شایسته باخت 4 بر یک هم نبودند، تیم مسیر درست را با گام‌های صحیح می‌پیمود.

بازی یکشنبه اما تغییراتی داشت. کار خوب ادامه پیدا کرده بود، تیم بهتر و باتجربه‌تر شده بود و از اشتباهات آن بازی در بوداپست آموخته بود. آنچه دستیابی بارسلونا به بزرگترین جام را فوق‌العاده می‌کند، این است که برخلاف ظاهرش این پیروزی آسان به دست نیامد و نباید غافل شد از اینکه چلسی تیم بسیار بسیار خوبی است. نتیجه شاید نشان ندهد اما این تیم پر از بازیکنان تراز اول است ولی این بازی از آنهایی نبود که درخشش یک نفر یا نبود یک ستاره برنده و بازنده‌اش را مشخص کند بخصوص که هر دو تیم بازیکنانی داشتند که سال‌ها در باشگاه بوده و بهتر از هر کسی نسبت به شرایط آگاهی داشتند.

این بازی برای چلسی مثل یک کابوس بود اما برای بارسلونا و تمام بازیکنانش مسابقه‌ای بود که شاید تا سال‌ها رویای تکرارش را در سر داشته باشند. باشگاهی که داعیه ارائه فوتبال زیبا را دارد، به بهترین شکل قابل تصور به رویایش رسید.

منبع: سایت گل