صادق رئیسیکیا
آیا انتخاب اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال به عنوان عضو یا رئیس کمیتههای دائمی، میتواند مصداق تعارض منافع در فوتبال به شمار رود؟
پاسخ: بله.
هدف موازین و قواعد تعارض منافع این است که هیچ شخصی، در عین حال که متصدی و مسئول انجام یک کار است ناظر و قاضی کار خودش نباشد.
موازین تعارض منافع میخواهد افراد در موقعیتی قرار نگیرند که هم بتوانند سیاستگذاری کنند و هم دستاندرکار اجرای سیاستهای وضع شده به وسیله خودشان باشند و هم مسئولیت نظارت بر عملکرد خود را عهدهدار شوند و هم نسبت به سیاستها و عملکرد خود، جایگاه ارزیاب و قاضی را داشته باشند.
موازین و قواعد تعارض منافع، بر تفکیک دقیق موقعیتها و مسئولیتهای مرتبط با یک فرآیند یا فعالیت تأکید دارند و هدفشان این است که جوانمردی در رقابت، تمامیت در مسابقات و صحت و سلامت در تصمیمات را تأمین و تضمین کنند.
با این توضیح، باید گفت:
اولاً از آنجا که هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال عهدهدار ترویج و صیانت از سلامت، اخلاق و قانون در فدراسیون فوتبال هستند و ثانیاً با نظر به اینکه هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال در قبال تخلف یا انحراف یا اشتباهات احتمالی کمیتههای دائمی فدراسیون، مستقیماً مسئولیت نظارتی و اصلاحگری دارند بنابراین نباید در کمیتههای دائمی فدراسیون فوتبال، مسئولیت داشته باشند.
آنچه عرض شد فقط بخشی از موازین تعارض منافع است. امروزه عمق و دامنه موازین تعارض منافع در سازمانهای حرفهای از آنچه گفته شد نیز فراتر رفته است.
شایسته است اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال ایران در یک رویکرد جمعی و حرفهای از هرگونه تصدی و قبول مسئولیت در کمیتههای دائمی یا هر بخش دیگر از فدراسیون فوتبال یا باشگاهها و هیأتها پرهیز نمایند. (مگر در موارد خاصی که اساسنامه فدراسیون فوتبال جمع دو مسئولیت را الزامی دانسته است)