داریوش شجاعیان را باید یکی از ناموفق‌ترین خرید‌های استقلال در سال‌های اخیر نامید. بازیکنی که به رغم اعتماد بیش از حد مربیان و تصمیم‌گیران باشگاه استقلال هیچ‌گاه نتوانسته پاسخ این همه لطف و محبت باشگاه استقلال را بدهد و به نوعی همواره به باشگاه خود مدیون بوده است.

شجاعیان که از ۴ فصل پیش با استقلال قرارداد منعقد کرده پیوسته با مصدومیت‌های متعدد مواجه شده و نتوانسته کمک قابل توجهی به استقلال کند. او سابقه دو بار پارگی رباط را در باشگاه استقلال دارد و هیچ‌گاه در طول یک فصل تمام قد در خدمت این باشگاه نبوده است. در این فصل هم که گفته می‌شد شجاعیان از هفته اول آماده حضور در ترکیب استقلال خواهد بود اما با مصدومیت‌های متعدد مواجه شده و نتوانسته به عصای دست مربیان این تیم تبدیل شود.

 شجاعیان در بازی‌هایی که در ترکیب استقلال هم بوده عملکرد فنی قابل توجهی نداشته است به طوری که در فصل جاری نه توانسته برای استقلال گلی به ثمر برساند و نه موقعیت گلی پدید آورد. 

شگفت‌انگیز اینکه در آمار بازی‌های داریوش در فصل جاری حتی یک بازی ۹۰ دقیقه‌ای هم دیده نمی‌شود و مشخص هم نیست که این بازیکن تا پایان فصل چند بار بتواند در ترکیب تیمش قرار بگیرد.

شاید یکی از دلایلی که سران باشگاه استقلال را مجاب به ادامه همکاری با شجاعیان کرده ناتوانی در عقد قرارداد با بازیکنان جدید است اما مسئولان استقلال باید بدانند که هزینه‌های این باشگاه که عموماً از بیت‌المال تأمین می‌شود باید مصروف بازیکنانی شود که کارایی مناسبی داشته باشند و بتوانند باری از روی دوش این باشگاه بردارند.

 شجاعیان که باشگاه استقلال اعلام کرده دوباره یکی از بازی‌های لیگ برتر را از دست داده و نمی‌تواند برای استقلال در بازی با مس رفسنجان به میدان برود، در این فصل در مجموع ۵۰۷ دقیقه برای استقلال بازی کرده که ۸۴۳ دقیقه بازی را بدون احتساب بازی با مس که قرار است دوشنبه برگزار شود، از دست داده است.

 در واقع شجاعیان در بهترین شرایط خود بازهم با مصدومیت‌های مکرر مواجه بوده و بازی‌های‌ زیادی را از دست می‌دهد که این وضعیت نشان می‌دهد او شرایط کامل بازی در استقلال را ندارد و سال‌ها است تصمیم‌گیران باشگاه بی‌جهت پای او هزینه می‌کنند. حال اگر شجاعیان شرایط فنی قابل توجهی داشت و می‌توانست در همان اندک زمان‌هایی که در ترکیب بازی می‌کند اثرگذاری چشمگیری داشته باشد به نوعی غیبت‌هایش توجیه می‌شد اما شجاعیان عملاً به یک بازیکن معمولی تبدیل شده و اثرگذاری آنچنانی در استقلال ندارد.

زمانی مجتبی جباری هم همین وضعیت را در استقلال داشت اما شماره 8 سابق استقلال آنقدر ماهر بود که در اندک زمانی می‌توانست دل هواداران و مربیان تیمش را برباید و با انجام بازی‌های درخشان تمام روزهای مصدومیت خود را از ذهن پاک می‌کرد اما شجاعیان هرگز بازیکنی با آن ظرفیت‌های فنی نیست.