جعفر برزگر
جایگاه دو تیم پرسپولیس و ماشینسازی در جدول و بازیکنانی که هر دو تیم روی نیمکت و داخل زمین داشتند این ذهنیت را برای بسیاری از هواداران قرمزپوشان پایتخت ایجاد کرده بود که پیروزی آسان و پرگلی در انتظار شاگردان یحیی گلمحمدی خواهد بود. اما با وجود فرصتهایی که به دست آوردند این اتفاق نیفتاد و مهدی اسلامی دروازهبان تیم میهمان مانع آن شد.
ماشینسازی با همه بضاعتش به میدان آمده بود تا شاید با حداقل امتیاز ورزشگاه آزادی را ترک کند. با اینکه در دقیقه 25 دروازهشان روی ضربه وحید امیری باز شد اما نظم تیمیشان را تا اواسط نیمه دوم نه تنها از دست ندادند بلکه کنترل بازی و توپ و میدان را هم در اختیار گرفتند. این شیوه بازی تا حدود دقیقه 70 ادامه داشت به طوری که انگار دو تیم جای خودشان را عوض کرده بودند. این همان سبک بازیای بود که خیلیها از شاگردان سعید اخباری انتظار نداشتند.
نتیجه بازی شجاعانه و نترسیدن از نام حریف گلی بود که در دقیقه 83 از روی نقطه پنالتی برایشان به دست آمد. حالا تیمی که همه هزینهاش شاید به اندازه سه چهار بازیکن پرسپولیس هم نباشد در آستانه خلق شگفتی در تهران بود. طبیعی بود که از این لحظه به بعد بازیکنان پرسپولیس برای تغییر نتیجه و کسب سه امتیاز خانگی با کمترین ضربه توپ را به دروازه اسلامی نزدیک کنند. چهار دقیقه بعد از گل تیم تبریزی تابلوی تعویض به نشانه بیرون آمدن گلزن این تیم بالا رفت.
اما چرا در شرایطی که پرسپولیس سراپا حمله شده، بهترین گلزن ماشینسازی باید از زمین خارج میشد؟ قطعاً حضور او در یک سوم دفاعی پرسپولیس میتوانست مانع جلو آمدن مدافعان میانی و حتی حامد لک شود. پیمان بابایی از زمین بیرون رفت و اعتراضش بعد از تعویض این شائبه را ایجاد کرد که او از این اتفاق ناراحت است. اما ظاهراً اصل قضیه چیز دیگری بوده است. بابایی لحظاتی قبل از تعویض از ناحیه پشت پا احساس درد میکند و از کادرفنی میخواهد که تعویضش کنند. دلیل اعتراضش هم به خاطر دریافت کارت زردی بود که چهار اخطارهاش کرده و بازی حساس هفته آینده تیمش مقابل پیکان را از دست داد.
اما سؤالی که پیش میآید اینکه آیا بابایی نمیتوانست همان دو سه دقیقه را در زمین پرسپولیس راه برود و مدافعان میزبان را به خود مشغول کند؟ او که بیرون آمد دو اتفاق مهم و تأثیرگذار برای پرسپولیس رقم خورد. اول اینکه خیال یحیی گلمحمدی راحت شد که حریف به همین تساوی هم راضی خواهد بود و دیگر بازیکنی از حریف نمیتواند تیمش را تهدید کند. اتفاق دوم هم ورود دو بازیکن به زمین برای حفظ نتیجه بود که به دلیل کم تجربگی و نداشتن اعتماد به نفس عملکرد خوبی را به نمایش نگذاشتند. در ابتدا که خیلی آماتور توپ را در نزدیکی زمین به بیرون زدند تا به بهانه مصدومیت زمان بازی را به نفع خودشان سپری کنند. در حالی که میتوانستند توپ را از انتهای زمین پرسپولیس به بیرون بفرستند. این اولین اشتباهشان بود که برایشان گران تمام شد. مهدی رحیمی که باید در آن دقایق پایانی به عنوان مدافع میانی وظایفش را به بهترین شکل انجام دهد اما توپ ارسالی وحید امیر دقیقاً از کنار او و رزاقپور رد شد و به نوراللهی رسید و شماره هشت پرسپولیس این بار توپ را به جایی زد که دروازهبان ماشینسازی کاری از دستش برنمیآمد. شاید اگر بابایی مصدوم نمیشد این اتفاق نمیافتاد و شاید اگر اخباری دستش روی نیمکت پرتر بود تعویضهای دیگری انجام میداد.
به هر حال باخت به پرسپولیس در تهران با حداقل اختلاف گل میتواند همچنان ماشینسازی را به آینده امیدوار نگه دارد.