ابراهیم قاسمپور- پیشکسوت فوتبال

 

در این آشفته‌ بازار فوتبال هر فردی حرف و ساز خودش را می‌زند. مشکلات در فوتبال ایران همیشه بوده و هست. 14 تیم از 16 تیم لیگ برتری همیشه معترض هستند، آن دو تیم هم «نق‌نق» می‌کنند ولی نه مثل 14 تیم دیگر. به نوعی معترض هستند و می‌گویند که حقی از آنها ضایع شده است. تیم‌های ما با اعتراض و بیانیه می‌خواهند حق‌شان را بگیرند. 

کار فنی از آنها نمی‌بینیم و اعتراض می‌کنند تا نتیجه بگیرند. البته من هم معتقدم داوری ضعیف عمل کرده است. امسال داوران جوان و کم‌تجربه‌ای در لیگ برتر حضور دارند که به یکباره بازی‌های مهمی را قضاوت می‌کنند و بی‌تجربگی‌ آنها باعث بروز اشتباهات زیادی شده است. اگر قصد استفاده از داوران جوان را داریم باید ابتدا در لیگ‌های پایین‌تر به آنها قضاوت می‌دادیم تا مرحله مرحله جلو بیایند و با تجربه و دانش بالا در بازی‌های لیگ برتر قضاوت کنند. اشتباهات داوری سهوی بوده و از روی کم‌تجربگی صورت گرفته است و هیچ‌کدام قصد و غرضی نداشته‌اند تا به نفع یا علیه تیمی سوت بزنند. تمام این مشکلات و حاشیه‌هایی که به وجود آمده به دلیل این است که برخورد مناسبی از سوی کمیته انضباطی، اخلاق، سازمان لیگ و مدیران فدراسیون صورت نمی‌گیرد.

 اگر مسئولان قاطعیت داشته باشند مطمئناً این اتفاقات را در فوتبال‌مان نمی‌بینیم. اینکه همه می‌گویند حق ما خورده شده، درست نیست. همه ضعف‌ها و مشکلات خودشان را به گردن اشتباهات داوری می‌اندازند که جای تأسف دارد. نکته دیگری که در لیگ امسال می‌بینیم این است که تعداد زیادی از مربیان جوان در رأس هدایت تیم‌ها قرار گرفته و دستیاران جوانی هم در کنار خود قرار داده‌اند. این اتفاق طبیعی است و چنین جایگزینی‌هایی همیشه در فوتبال ایران بوده اما حضور یکباره مربیان جوان بدون اینکه تجربه‌ای داشته باشند، باعث می‌شود نتوانند مقابل اتفاقات و اشتباهاتی که رخ می‌دهد، به خوبی واکنش نشان داده و در کنار زمین هیجانات کاذبی را از خود بروز می‌دهند. فوتبالیستی که از رده نوجوانان پرورش پیدا و تمام رده‌های سنی را طی کرده تا به تیم ملی بزرگسالان برسد و چندین سال در تیم ملی می‌درخشد با فردی که یک شبه با یک جرقه‌ به تیم ملی دعوت و خیلی زود هم فراموش می‌شود، فرق می‌کند. 

ما باید مربیان‌ جوان‌مان را آموزش بدهیم تا با دانش و تجربه بالایی در رأس کادر فنی تیم‌ها قرار بگیرند. یکی از دلایلی که شاهد تنش‌ و درگیری‌ها در حین مسابقات و در کنار زمین هستیم این است که کادرفنی تیم‌ها به یکباره جوان شده و افراد باتجربه کمتری حضور دارند. کمیته آموزش می‌گوید مربیان باید در فلان دوره مربیگری شرکت کنند ولی در ارتباط با مدیران باشگاه‌ها هیچ اقدامی نمی‌شود و هیچ ملاکی برای مدیریت ورزشی‌مان نداریم. 

فلان مدیر برای باشگاه انتخاب می‌شود اما باید دید آیا برای کار در آن باشگاه دوره‌ای دیده و با مسائل ورزش و به ویژه فوتبال آشنایی دارد یا اینکه آمده به ورزش که تجربه کسب کند. تمام اهالی فوتبال ما نیاز به آموزش دارند. از مدیران باشگاه‌ها گرفته تا سرمربی، اعضای کادرفنی و بازیکنان باید آموزش‌های لازم را در حوزه کاری خودشان ببینند تا بدانند در مواقع حساس چه عکس‌العملی نشان بدهند. 

البته شانس آوردیم که مسابقات‌مان بدون حضور تماشاگران برگزار می‌شود. به عنوان نمونه بازی هفته گذشته گل‌گهر و تراکتور، اگر با حضور تماشاگران برگزار می‌شد، ممکن بود 100 نفر کشته شوند. با توجه به درگیری‌ و تنش‌هایی که بین بازیکنان و کادرفنی دو تیم پیش آمد، واقعاً شانس آوردیم که تماشاگران نبودند. 

در فوتبال ایران همه چیز‌مان به هم می‌آید. وقتی فدراسیون به این شکل مدیریت می‌شود و با مشکلات ریز و درشتی دست به گریبان است چه انتظاری از بقیه بخش‌های آن داریم؟ الان همین انتخابات فدراسیون را ببینید. پنج نفر برای ریاست فدراسیون فوتبال نامزد شده‌اند، با نگاه به این نفراتی که ثبت‌نام کرده‌اند می‌بینیم که نفر شاخص‌شان علی کریمی است که از جنس فوتبال است و بقیه به نوعی وارد فوتبال شده‌اند.

 تعجب می‌کنم از دو سه نفر از کسانی که کاندیدا شده‌اند. آنها چه چیزی در خود دیدند و کجای فوتبال بوده‌اند که وارد شده‌اند. علی کریمی بازیکن تیم ملی و لژیونر بوده و می‌داند که درد فوتبال چیست. شاید خیلی‌ها بگویند که او تجربه مدیریتی ندارد ولی می‌تواند افراد باتجربه‌ای در کنار خود قرار بدهد و به خوبی کار کند. البته بعید می‌دانم که بعد از انتخاب رئیس فدراسیون، چیزی تغییر کرده و فوتبال ما شرایط بهتری پیدا کند.