سعید فائقی – معاون سابق سازمان تربیت بدنی
پنج چهره شناخته شده برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال ثبتنام کردهاند اما بضاعت فوتبال ما خیلی بیشتر از این پنج نفر است. ما فرض را بر این گذاشتهایم که محدودیتهایی مانند قانون بازنشستگی مانع از جلو آمدن برخی از چهرهها مانند صفایی فراهانی، دادکان، مصطفوی، کلانی، عابدینی و ... شده است. ما مدیران تحصیلکرده و صاحب تجربه فوتبالی کم نداریم. بضاعت فوتبال ما خیلی بیشتر از این است.
مدل پوتین – مدودف که از سالها قبل در روسیه قدرت را در اختیار دارد، در انتخابات امسال هم جریان دارد. این روش که توسط پوتین ابداع شده و به این شکل روسیه را اداره میکنند، در انتخابات امسال هم جریان دارد. برخی از این کاندیداهای کنونی جزو یک ائتلاف هستند و در نهایت به نفع هم انصراف خواهند داد. در صورت تأیید صلاحیت همه این افراد، نهایتاً چهار نفر در رأیگیری نهایی شرکت میکنند.
برخی از اعضای هیأت رئیسه فعلی در شرایطی در انتخابات نامنویسی کردهاند که در پنج سال گذشته شکستهای مختلفی را رقم زده بودند. همه میدانیم که رئیس فدراسیون و دبیرکل همه کاره هستند. درست است که هیأت رئیسه صاحب رأی است اما در فدراسیونها و شرکتهای ایرانی هیأت رئیسه نداریم بلکه «هیأت رئیس» داریم! این هیأت رئیسهها هر چه رئیس بگویند انجام میدهند. در روشی که ما در شرکتداری و مدیریت در پیش گرفتیم، مدیرعامل همه کاره است.
در هر حال هیأت رئیسه موظف است در قبال آرای اعضای مجمع که نمایندگان جامعه فوتبال هستند، به بهترین نحو ممکن عمل کند. میخواهم بگویم چون هیأت رئیسه به آن معنا در ایران وجود ندارد، ما باید افراد را به صورت تک به تک بررسی کنیم. باید ببینیم که در قبال وظیفهای که داشتند چطور عمل کردند.
در این سالها فوتبال ما به لحاظ رنکینگ و مسابقات جزو بهترینهای آسیا بوده اما به لحاظ نفوذ در آسیا اتفاق مثبتی رخ نداده است. با توجه به نتایج تیمهایمان در بخش ملی و باشگاهی این فرصت را داشتیم که در بخش مدیریت و دیپلماسی هم پیشرفت کنیم اما مدیران فعلی این فرصت را سوزاندند و نتوانستیم این موضوع را به نفوذ قابل قبول در آسیا تبدیل کنیم. مدیریت فدراسیون در حد و اندازه فوتبال نبوده است. فوتبال ما بالاتر از مدیریتش عمل کرده است.
روزگاری بازیکنان ما صاحب توپ طلا میشدند اما الان در بهترین حالت تراکتور در نظرسنجیهای هواداری صاحب بیشترین هواداران میشود. یکی از دلایلی که ما نتوانستیم به جایگاه موفق برسیم پخش نشدن مسابقات در سطح منطقهای است. ما باید کاری میکردیم که فوتبالمان دیده شود اما الان به علت پخش نشدن مسابقات، درآمدزایی هم صفر است. اینها نقاط ضعفی است که در این سالها برطرف نشده و از هر زاویه که نگاه کنیم فوتبال ما بالاتر از مدیریت ما است.
وقتی در المپیک سیدنی بنده به عنوان معاون همراه با رئیس کمیته ملی المپیک، رئیس فدراسیون کشتی و ... وارد سالن شدیم، یک نفر هم برای ما تره خرد نکرد اما وقتی امیررضا خادم به عنوان کشتیگیر وارد سالن شد، همه از جمله رئیس فدراسیون جهانی به پای او بلند شدند. همه به او احترام میگذاشتند. همان زمان به این نتیجه رسیدم که ورزش ما نیاز به قهرمانهایش دارد تا وارد عرصه مدیریت شوند.
در همان زمان رؤسای فدراسیونهای کشتی آمریکا، روسیه، بلغارستان و ... المپینها و قهرمانهای سابق این کشورها بودند. آنجا دیدم همه ما را روی ترازو بگذارند به لحاظ بینالمللی با یک امیررضا خادم برابری نمیکنیم.
حضور چهرههایی مانند مهدویکیا و کریمی به عنوان مدیران ارشد فدراسیون در کنگرههای بینالمللی موجب احترام بیشتر به ایران است. هر کسی این دو نفر را ببیند به یاد میآورد که آنها روزگاری بهترین بازیکنان آسیا بودند. اگر این نفرات به اروپا هم بروند به یاد میآورند که مهدویکیا در هامبورگ و کریمی در بایرن مونیخ بازی کردهاند. میخواهم بگویم که این افراد دارای شناسنامههای معتبر در آسیا و جهان هستند.
بایستی از مجمع فدراسیون فوتبال خواهش کنیم مثل همه جای دنیا به کسی رأی دهند که باعث افزایش اعتبار فدراسیون شوند.