نخستین انتخابات کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی پارالمپیک از طریق سیستم رأیگیری مجازی با رقابت 13 کاندیدا روز گذشته برگزار شد و 9 نفر از قهرمانان نامی پارالمپیک بهعنوان اعضای اصلی این کمیسیون انتخاب شدند. زهرا نعمتی و غلامرضا رحیمی از تیراندازی با کمان، جواد حردانی، حامد امیری، سجاد محمدیان و عبدالرضا جوکار از
دو و میدانی، داود علیپوریان، صادق بیگدلی، رمضان صالحی و رضا پیدایش از والیبال نشسته، احمدرضا شاهحسینی از فوتبال ۵ نفره، سمیرا ارم از تیراندازی و صادق کلهر از اسکی 13 نفری بودند که برای این انتخابات ثبتنام کرده بودند و قرار بود که از این جمع 9 نفر بهعنوان اعضای اصلی وارد کمیسیون شوند.
برای نخستین بار است که کمیسیون ورزشکاران پارالمپیک تشکیل میشود و انتخابات هم به دلیل شرایط کرونایی کشور به طور مجازی برگزار شد. بر اساس رأیگیری که انجام شد، به ترتیب زهرا نعمتی، جواد حردانی، سجاد محمدیان، عبدالرضا جوکار، داود علیپوریان، صادق بیگدلی، حامد امیری، احمدرضا شاه حسینی، رمضان صالحی، سمیرا ارم، رضا پیدایش، غلامرضا رحیمی و صادق کلهر نفراتی بودند که بیشترین رأی را به دست آوردند.
البته براساس تبصره دو بند چهار ماده چهار آییننامه کمیسیون از هر رشته ورزشی بیش از دو نفر نمیتوانند به عضویت کمیسیون انتخاب شوند. به همین دلیل عبدالرضا جوکار و حامد امیری از دو و میدانی و رمضان صالحی به همراه رضا پیدایش از والیبال نشسته به گروه علیالبدل راه پیدا کردند.
با توجه به رأیگیری انجام شده، کمیسیون ورزشکاران برای نخستین بار و برای 4 سال تشکیل میشود. هر چند که تشکیل کمیسیون ورزشکاران در کمیته ملی المپیک در ابتدا تجربه خوبی نشد و با توجه به اینکه اینجا هم برای نخستین بار کمیسیون ورزشکاران تشکیل میشود و غالب این نفرات هم تا قبل از این تجربه کارهای اینچنینی را نداشتند، شاید نتوان برای این کمیسیون هم آینده خوبی را متصور بود. اگر قرار باشد سرنوشت کمیسیون ورزشکاران در کمیته ملی المپیک مدنظر قرار بگیرد، این کمیسیون هم آینده مبهمی را در پیش دارد.
در بین 9 نفری که بهعنوان اعضای اصلی کمیسیون انتخاب شدند، زهرا نعمتی تجربه حضور در کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک را هم دارد و شاید حالا او بیش از هر کسی میداند که چه خطراتی در انتظار این کمیسیون است. کمیسیونی که در کمیته ملی المپیک تشکیل شده یا نمیتواند تشکیل جلسه بدهد و یا درگیر اختلافات و حاشیههای فراوانی بوده که مانع از اتخاذ تصمیمات جدی در این حوزه در طول دو سال گذشته میشود. این کمیسیون بعد از دو ماه در روزهای گذشته تشکیل جلسه داد که البته هشت نفر از اعضا هم غایب بودند.
حالا اگر قرار باشد که همین روند هم در کمیسیون ورزشکاران پارالمپیک رخ بدهد، نباید خیلی توقع داشت که اتفاقات روشن و خوبی رخ بدهد. این کمیسیون تشکیل میشود تا بتواند اهداف مهمی را برای موفقیتهای بیشتر ورزشکاران و کمتر شدن مشکلات آنها مشخص کند اما اگر قرار باشد که اعضای این کمیسیون درگیر مشکلات شخصی و کوچک شوند، آنگاه کاری پیش نخواهد رفت. باید اعضای این کمیسیون روند حرکتی کمیسیون ورزشکاران در کمیته ملی المپیک را مدنظر قرار بدهند و از اتفاقاتی که آنجا رخ داده درس بگیرند تا با مشکلات کمتری روبهرو شوند. اگر این کمیسیون بتواند کار خود را بدون حاشیه و خوب پیش ببرد، میتواند زبان گویای ورزشکاران باشد و بسیاری از مشکلات آنها را برطرف کند.
تشکیل نخستین جلسه میتواند خیلی از مسائل را مشخص کند؛ آیا کمیسیون میتواند طبق برنامه پیش برود و یا مشکلات حاشیهای به وجود میآید.