هالبروک جکسون میگوید: «هیچکس هرگز به سنی نمیرسد که بهتر بداند.» انگار این شعار آرتورو ویدال پس از پیوستن به اینتر بوده است. انضباط ضعیف او باعث شده تیم آنتونیو کونته دچار دردسر شود، نه اینکه پیشرفت کند. مربی اینتر در ورزشگاه سنسیرو به اینهافبک اهل شیلی دشنام میدهد، هرچند همچنان به او اعتماد دارد. آیا کونته بر این باور است که او میتواند بهترین نمایشهای خود را تکرار کند؟ رسانههای ایتالیا که دو دستهاند؛ برخی میگویند نداشتن پیشفصل مناسب باعث این اوضاع شده و برخی دیگر بر این باورند که دوران او بهسر رسیده است. اما واقعیت کدام است؟ اوضاع در بایرنمونیخ بسیار متفاوت بود. در سال 2014 بود که ویدال درباره خودش گفت: «بسیاری تلاش میکنند سبک من را تقلید کنند، اما من میخواهم یک چیز بگویم: من بهترینهافبک دفاعی دنیا هستم. هیچکس بهخوبی من دفاع نمیکند و همزمان بهاندازه من گل نمیزند.»
او در آن هنگام احتمالاً حق داشت. او را بهعنوان بازیکنی جنگنده میشناسند، اما بیتردید او فراتر از اینها بوده است. توانایی ویدال در قطع بازی حریف در میانه میدان یکی از بهترین ویژگیهای او و او همیشه بازیکنی فیزیکی بوده و کارتهای متعددی از سوی داوران دریافت کرده است. یکی از ویژگیهای جذاب او برای بایرن و بارسلونا این بود که هنگام حملات فوقالعاده خطرناک عمل میکرد. انرژی و اراده او باعث میشد طول میدان را بهطور مرتب طی کند و از یک محوطه جریمه به محوطه جریمه دیگر برود و دفاع را به حمله پیوند بزند. در فصل 17-2016 بود که او پس از روبرت لواندوفسکی و آرین روبن، سومین گلزن برتر بایرن شد. او در هر چهار تورنمنتی که در آنها حضور داشت گل زد. گلهایش مهم هم بودند و اغلب باعث میشدند تیمش جلو بیفتد یا اینکه دیرهنگام و سرنوشتساز بودند. در فصل 20-2019 (که مدت زیادی از آن نمیگذرد) او برای بارسلونا همین نقش را داشت. او پس از لیو مسی (27)، لوییس سوارس (18) و آنتوان گریزمان (15)، چهارمین گلزن برتر باشگاه بود.
شاید سن ویدال از یکسو و اینکه آمدن او همراه شد با پایان تلاش اینتر برای جذب ساندرو تونالی، به این منجر شد که بسیاری از آمدن او انتقاد کنند.
کونته گفته بود بازیکنان رهبری در زمین میخواهند که همین حالا بتواند تیمش را برنده کند. وقتی مسی گفت جای خالی ویدال در رختکن بارسلونا بسیار حس میشود، میشد دریافت که چرا کونته بر این باور بود ویدال وجههای متفاوت به تیمش میبخشد.
شاید آنتونیو تصور میکرد او عملکردش در بارسلونا را تکرار میکند. اما چیزی که طرفداران نراتزوری دیدهاند، شبیه به یک خودرو استون مارتین است که موتور یک ماشین چمنزن رویش نصب شده است. به نظر میرسد ترمزهای او هم درست کار نمیکند. او تکلهای خشنی زده است و در 18باری که در تمامی رقابتها در این فصل بازی کرده (13 حضور در ترکیب ثابت و 5 بازی بهعنوان ذخیره)، پنج کارت زرد و یک کارت قرمز گرفته است. او مقابل کروتونه پنالتی داد که باعث خشم کونته شد. ویدال در یکسوم هجومی تیمش هم کار خاصی انجام نداده است. روراست باشیم؛ او تنها مشکل اینتر نیست اما به نظر میرسد نماد یا حتی تعریف ناکامیهای کونته در اینتر باشد.
اما چه اتفاقی افتاده است؟ از فصل 18-2017 عملکرد او افت داشته است، اما بهترین فصل او احتمالاً فصل 20-2019 در اسپانیا بود. این صحبت وجود داشت که ویدال با رونالد کومان دچار مشکل است و احتمالاً جدایی او از بارسلونا بهدلیل عملکردش نبود، بلکه بیشتر به شخصیت او برمیگشت. به این ترتیب مردی که در سالهای 2012 تا 2019 در سه کشور متفاوت هشت قهرمانی پیاپی لیگ را کسب کرد، سر از شهر میلان درآورد و تا حالا که ناموفق بوده است. گاتزتا دلو اسپورت بعد از برد 6 بر 2 اینتر مقابل کروتونه نوشت که نمایش ضعیف ویدال بهدلیل نداشتن پیشفصل مناسب بوده و او تنها یک هفته پیش از آغاز فصل به شهر میلان سفر کرده است.
آنها نوشتند اگر او استراحت کند میتواند مانند خریدی جدید باشد، اما همین روزنامه درباره عملکرد او مقابل سمپدوریا نوشت: «چند دقیقه بازی و مقدار زیادی از بیفایده بودن.» بالاخره کدام؟
کونته بیتردید به او باور دارد و تصمیمگیری هم با او است. این بازیکن اهل شیلی در بازی اینتر و سمپدوریا نیمکتنشین بود و در دقیقه 81 به زمین آمد. اینتر اولین شکست خود در سری آ در 12 بازی اخیرش را در این مسابقه تجربه کرد. دیگر خریدهای مسن اینتر هم اوضاع متفاوتی دارند؛ ماتئو دارمیان در 31سالگی عالی بازی کرد، اما الکساندر کولاروف فاجعهای تمامعیار بود.
وقتی ویدال به کار دفاعی مشغول است و انرژی صرف میکند و گل هم میزند، میتوان انتظار داشت خطا کند. اما بازی او آشفته بود و دلیل این را میتوان نداشتن آمادگی دانست.
آیا ویدال نیاز به استراحت و آمادهسازی دارد؟ یا اینکه روزهای آخر دوران بازیاش را سپری میکند و موتور عالیاش سرانجام خراب شده است؟
منبع: فوتبال ایتالیا