فرشید اسماعیلی در میدان بازی با آلومینیوم اراک از ابتدا در ترکیب استقلال قرار گرفت. فرصتی که بعید است با این نمایش ضعیف و سراسر خودخواهانه دوباره نصیبش شود. البته در همین بازی هم سرمربی استقلال به دلیل اینکه تیمش را به سلامت به دربی برساند و آرش رضاوند را از دست ندهد تصمیم به بازی دادن به اسماعیلی گرفت وگرنه احتمال حضور او در ترکیب اصلی استقلال بسیار اندک است و در شرایط عادی سرمربی استقلال به اسماعیلی میدان نمی‌دهد. یکی از مهم‌ترین دلایلی که سبب دوری اسماعیلی از ترکیب اصلی استقلال شده بازی سردرگم در خط میانی است. اسماعیلی بیش از حد خودخواه بازی می‌کند و تنها به فکر اهداف خود است و هیچ توجهی به اهداف تیمی ندارد. 

اسماعیلی در این بازی به مانند بازی‌های سابق که با خودخواهی‌اش صدای همه را درمی‌آورد موقعیت‌هایی برای پاس دادن به دیگر بازیکنان داشت اما تصمیم گرفت خودش توپ را به سمت دروازه شلیک کند در حالی که وظیفه بازیکنانی همچون او در درجه نخست موقعیت‌سازی برای دیگر بازیکنان است نه گلزنی. هرچند که مهدی قایدی هم در چند صحنه خودخواهی کرد اما قایدی عادت به چنین کاری ندارد در حالی که سوابق اسماعیلی نشان می‌دهد که بارها از پاس دادن به مهاجمان تیمش خودداری کرده و اجازه نداده پای آنها به گلزنی باز شود. فرشید فصل پیش در مقطعی به شدت با انتقادهای ریز و درشت مواجه شد و تا حدی سبک بازی‌اش را تغییر داد اما او با نمایش شب گذشته مقابل آلومینیوم اراک دوباره نشان داد که همان هافبک خودخواه و عجول است که با اعصاب همه بازی می‌کند. به هر حال این روند شاید در بازی‌های نسبتاً آسان‌تر با حریفانی همچون آلومینیوم چندان به چشم نیاید و مسأله‌ساز نباشد اما در بازی‌های بزرگ که استقلال صاحب موقعیت‌های کمتری می‌شود قطعاً مشکل‌ساز خواهد شد و تیم را به حاشیه می‌برد. اسماعیلی اگر می‌خواهد دوباره به عنوان هافبک پشت مهاجم در ترکیب استقلال قرار بگیرد باید سبک بازی‌اش را تغییر دهد و عمیقاً در خدمت تیم باشد. وظیفه او گلزنی نیست و باید اقدام به موقعیت‌سازی برای دیگر بازیکنان کند اما تنها کاری که اسماعیلی نمی‌کند موقعیت‌سازی است. به هر حال ادامه این رویه نه به سود اسماعیلی است و نه استقلال.