سعید فایقی

 

رادیو پیام هر روز هفت و ربع صبح یک برنامه خبری دارد تحت عنوان «دیگه چه خبر» نوعاً تحت عنوان خبر به مسائل حاشیه‌ای می‌پردازد. روز دوشنبه 8 دی ماه در برنامه فوق طنزگونه‌ای را اطلاع‌رسانی کردند که رئیس یکی از صنوف به عنوان سرمربی تیم نوجوانان یا جوانان والیبال انتخاب شده. البته در خصوص توان اجرایی و تخصصی و تحصیلات و مدیریت ایشان مطلبی ارائه نشد. فقط تأکید بر این بود که چون ریاست صنف بودند نمی‌توانستند برای یک چنین کاری انتخاب شوند و در حقیقت به نوعی مدیریت ورزش را زیر سؤال بردند که چرا چنین انتخاب‌هایی صورت می‌گیرد. البته صرفنظر از کم و کیف موضوع، اینکه در ورزش همواره اهلیت در نظر گرفته شود و مدیریت ورزش به خاک خورده‌های متخصص ورزش سپرده شود امری مبارک است اما ما نباید عرض و آبروی دیگران را چون توسط مسئولی انتخاب شده‌اند، زیر سؤال ببریم.

اول اینکه این عزیز دارای لیاقت مدیریت بوده که مورد اعتماد یک صنف واقع شده و ریاست صنف به او سپرده شده. ثانیاً با توجه به اینکه مسئولیت یکی از تیم‌های حاضر در لیگ والیبال را از شهر زادگاهش عهده‌دار بوده پس در ورزش والیبال ورود داشته، بعید است فدراسیون محترم والیبال که در انتخاب سرمربی تیم ملی دست به بررسی‌های زیادی زده و در این سال‌ها نشان داده که در انتخاب مربیان خارجی بسیار حساس است برای واگذاری مسئولیت تیم‌های پایه که آینده والیبال را شکل می‌دهند، خیلی ساده برخورد نماید. حتماً فرد انتخاب شده دارای مدرک معتبر برای این امر هستند و علاوه بر مدرک مربوطه، تجربه‌های متعدد هم در این کار داشته‌اند. خیلی سخت است که با وجود مربیان کارآمد و متخصص و صاحب صلاحیت در والیبال که کم هم نیستند یک فرد مبتدی و بدون تجربه و مدرک را انتخاب کرد و اگر هم به هر دلیل فرض کنیم اشتباهی صورت گرفته و فرد انتخاب شده دارای شرایط و صلاحیت نباشد، ما اجازه نداریم چون از یک صنف خاص انتخاب صورت گرفته، طوری فرد را زیر سؤال ببریم که خدای ناکرده حرمت و احترام او را خدشه‌دار کنیم.

دارایی ورزش اخلاق است و پهلوانی، بیایید از این دارایی‌ها مراقبت کنیم. رسول خدا(ص) فرمودند: «عرض و آبروی مسلمان را بردن به مانند مرتکب بالاترین ربا شدن است.» می‌توانیم در اینگونه امور به تأسی از آموزه‌های دینی قبل از افشا آن را به فدراسیون گوشزد کنیم و از عزیزی که انتخاب شده، خودمانی درخواست کنیم اگر شرایط آن را ندارد خود استعفا کند، کنار رود و در بوق و کرنا ندمیم که خداوند ستارالعیوب است و وظیفه بنده خدا هم توصیه و رعایت آبروی انسان‌ها.

 اگر شرایط امروز ما را در اتاق شیشه‌ای قرار داده است نباید همه دیده‌هایمان را بر زبان بیاوریم. این فضای شیشه‌ای فرهنگ خاص خود را می‌طلبد. مراقبت کنیم که برای جلوگیری از خطا، گرفتار خطای دیگری نشویم.