باشگاه کوچک اف‌سی میتیلاند دانمارک برنامه‌ای بسیار جاه‌طلبانه برای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 2030 دارد. آنها مدرسه‌ای برای کودکان پنج‌ساله ساخته‌اند که در آن یاد می‌گیرند بهترین بازیکنان اروپا شوند.

این باشگاه در این فصل اولین دوره حضور در لیگ قهرمانان را تجربه کرد. آنها در گروه D آخر شدند و البته نتایج خوبی مانند تساوی در خانه مقابل لیورپول و تساوی در خانه آتالانتا گرفتند.

اما میتیلاند که به استفاده گسترده از تحلیل‌های آماری مشهور است، مدرسه‌ای به نام گولدمینم (به معنای معدن طلا) ساخته است که شبیه به لاماسیا، آکادمی مشهور بارسلونا است.

بیورن هولم، یکی از دو مدیر مدرسه می‌گوید: «هدف ما این است که یک برنده توپ طلا را پرورش دهیم. ما نمی‌خواهیم تنها بازیکنانی خوب بسازیم، بلکه به خود می‌گوییم: تا چه حد می‌توانیم آنها را خوب سازیم.»

در سال 2010، لاماسیا اولین آکادمی جوانان شد که در یک سال، سه نامزد نهایی توپ طلا را معرفی کرد: آندرس اینیستا، لیونل مسی و ژاوی. هدف میتیلاند هم همین است. هولم می‌گوید: «امیدواریم بازیکنانی داشته باشیم که بتوانیم به باشگاه‌های بزرگ‌تر بفروشیم.» آنها از آژاکس، بنفیکا، پورتو و سالزبورگ الگو گرفته‌اند.

این مدرسه اولین دانش‌آموزانش را در سال گذشته جذب کرد. در حال حاضر 75 نفر در این مدرسه هستند اما هدف آنها این است که بیش از 200 نفر را جذب کنند. حالا والدین بیشتری درباره شهر دوردست هرنینگ، در 320 کیلومتری غرب کپنهاگ پرس‌وجو می‌کنند. انتظار می‌رود کودکان بسیاری به این شهر بروند تا در این مدرسه حضور یابند. دانش‌آموزان براساس قابلیت‌های فیزیکی مانند تعادل و هماهنگی انتخاب می‌شوند، نه فوتبال. به آنها درس‌های معمول هم داده می‌شود اما نیمی از روز تحصیلی که از ساعت 7:30 تا 16:30 است، به ورزش اختصاص دارد. کودکان به جودو، دو و میدانی و یوگا می‌پردازند تا توان بدنی لازم را پیدا کنند.

بازیکنان بزرگ باشگاه با کودکان در تعامل هستند تا تجربه‌های خود از لیگ قهرمانان و دیگر دیدارهای بزرگ را برایشان بازگو کنند. بازیکنان با دانش‌آموزان مسابقاتی مانند زدن توپ به تیر دروازه برگزار می‌کنند و با آنها شام می‌خورند.

در ورزشگاه میتیلاند هم جای ویژه‌ای برای این کودکان وجود دارد تا بازی قهرمانانشان را تماشا کنند. هولم می‌گوید: «ما داریم مدرسه جدیدی می‌سازیم که تیم اصلی را به کودکان نزدیک‌تر هم سازد. کودکان در تمام روز با آنها دیدار می‌کنند. زمین آنها مشترک است. ما می‌خواهیم بازیکنان تیم اصلی به یاد بیاورند که چرا فوتبال بازی می‌کنند و از کجا آمده‌اند.»

میتیلاند که تنها 21 سال پیش و از ادغام دو باشگاه رقیب تأسیس شده، از تحلیل آمار و داده‌ها استفاده بسیاری داشته است. آنها بازیکنان ناشناس را جذب می‌کنند، استعدادشان را پرورش می‌دهند و با سودی بالا می‌فروشند. این سیستم را باشگاه برنتفورد انگلیس هم دارد که البته عجیب هم نیست، چرا که متیو بنهام سهامدار عمده هر دو باشگاه است. یورگن کلوپ این باشگاه را ستوده و لیورپول توماس گرونمارک، مربی اوت دستی آنها را استخدام کرده تا بازیکنان در این زمینه هم پیشرفت کنند. روش مبتنی بر اعداد آنها باعث شده که لقب اف‌سی مانی‌بال را به خود اختصاص دهند که یادآور تیم اوکلند اتلتیکس در لیگ بیسبال آمریکا است که در دهه 1990 از روش‌های آماری استفاده می‌کرد. تعجبی ندارد که داده‌ها بخش مهمی از پرورش کودکان را تشکیل می‌دهند. مربیان قدرت بدنی، سرعت و شتاب بازیکنان را می‌سنجند و پیشرفت آنها را مشاهده می‌کنند. اما کار آنها فراتر از اعداد است. فلسفه این مدرسه فقط مبتنی بر علم داده و تئوری فوتبال نیست. راسموس آنکرسن که دنیا را پیموده تا اسرار پرورش استعدادها را بیابد، رئیس هیأت مدیره باشگاه است. او به روستای بکوجی در اتیوپی رفت که برخی از بهترین دوندگان نیمه‌استقامت در آنجا بزرگ شده‌اند. او از باشگاه MVP Track and Field در جاماییکا بازدید کرد که چندین دونده سرعت در کلاس جهانی پرورش داده است. او همچنین به سراغ باشگاه‌های تنیس روسیه رفت که نام این کشور را در این ورزش مطرح کرده‌اند.

او این ماجراها را در کتابش به نام «اثر معدن طلا» در سال 2012 منتشر کرده است. یکی از چیزهایی که همه این «معادن طلا» داشتند این بود که ستارگان به سراغ جوان‌ها می‌رفتند و آنها را به پیش می‌راندند.

اثر معدن طلا می‌گوید که استعداد زمانی پرورش می‌یابد که چند ورزشکار بزرگ که موفقیت بسیاری کسب کرده‌اند در کنار تیم باشند. آنکرسن در میتیلاند هم از همین روش استفاده کرده است: «اگر محیط لازم فراهم باشد، چرا یک برنده توپ طلا اهل دانمارک نباشد؟»

او درباره اینکه آیا به کودکان فشار بیش از حدی وارد می‌شود می‌گوید: «نه، اینجا محیطی ویژه بچه‌ها است. آنها حس نمی‌کنند که قرار است بهترین بازیکن دنیا شوند. همه چیز برایشان تفریح است.» هولم امیدوار است که کودکان فقط در زمینه فوتبال ندرخشند. او می‌خواهد آنها در 16 سالگی که مدرسه را ترک می‌کنند، چه به تیم اصلی بروند و چه به سراغ علاقه‌مندی‌های دیگر بروند، خوب پرورش یافته باشند: «هدف این مدرسه فقط این نیست که بهترین بازیکن را بسازد، بلکه ما می‌خواهیم دانش‌آموزان ما تغییری در دنیا به وجود بیاورند. ما می‌خواهیم که آنها مسئولیت دنیا را به عهده بگیرند.»

منبع: دیلی‌میل