میلان پس از سال‌ها حضور در سایه، حالا بهترین فرم چند سال اخیر خود را دارد. تیم استفانو پیولی با پیروزی سه بر دو مقابل لاتزیو سیمونه اینتزاگی در چهارشنبه بار دیگر نشان داد که مدعی قهرمانی است.

اما میلان همین دو سال پیش تنها نقش مکمل را در لیگ فوتبال ایتالیا داشت. آنها تیمی بودند که حتی با وجود صعود به لیگ اروپا در این رقابت‌ها حاضر نشدند، چرا که مشکلات مالی داشتند. میلان با نتایج پرفراز و نشیب در میانه‌های جدول حضور داشت.

اما میلان چطور تبدیل به تیمی شده که توانسته یوونتوس را در سری آ به چالش بکشد؟

میلان آخرین بار در سال 2011 فاتح اسکودتو شد اما آنها در آن زمان بازیکنانی مانند تیاگو سیلوا و الساندرو نستا را در خط دفاعی داشتند. کلارنس سیدورف و آندره‌آ پیرلو خط میانی را می‌ساختند و رونالدینیو و رونالدو پشت سر زلاتان ابراهیموویچ بازی می‌کردند.

آنها تیمی از ستارگان در کلاس جهانی داشتند اما در حال حاضر اوضاع اینطور نیست. بازیکنان فعلی میلان هم در مسیر فتح اسکودتو هستند، هرچند که اکثر آنها بازیکنانی نیستند که در میان همگان شناخته‌شده باشند.

پیولی بیش از یک سال است که مربی میلان است و در دوران او، میانگین سنی تیم به‌شدت کاهش یافته است. آنها هفته گذشته ساسولو را دو بر یک بردند، در حالی که میانگین سنی ترکیبشان تنها 22 سال بود.

بازیکنان جوانی مانند رافائل لیائو، براهیم دیاز، الکسیس سالماکرز، ینس پیتر هاگه و ساندرو تونالی جزو بازیکنان کلیدی تیم شده‌اند. ستارگان آکادمی مانند ماتئو گابیا و دانیله مالدینی – پسر پائولو مالدینی – هم میانگین سنی را حتی پایین‌تر آورده‌اند.

این جوان‌سازی تیم را پیولی به اوج رساند اما فرد اصلی پشت پرده آن، ایوان گازیدیس، مدیر اجرایی باشگاه است که تیمی مشابه با تیم آرسن ونگر را در میلان ساخته است؛ بازیکنان جوان و بااستعدادی که بازیکنان باتجربه به آنها کمک می‌کنند. گازیدیس زمانی مدیر آرسنال بود.

آمدن بازیکنان جوان باعث شده تیم تهاجمی میلان سرزنده و پرانرژی شود و کمک کرده که بازیکنان باتجربه‌تر تیم هم بهتر شوند. ستارگان تیم اصلی مانند فرانک کسیه، آنته ربیچ و هاکان چالهان‌اوغلو که کمی مسن‌تر از میانگین سنی تیم هستند، رهبران کهنه‌کار این تیم میلان به حساب می‌آیند که مهارت‌های به پیش بردن تیم را پیدا کرده‌اند.

در صدر آنها هم ابراهیموویچ قرار دارد که یک دهه پس از فتح اسکودتو، باز هم در خط حمله قرار گرفته است. او در این مدت در پی‌اس‌جی، منچستر یونایتد و لس‌آنجلس گلکسی بازی کرد. از آن هنگام 10 سال گذشته اما این مهاجم سوئدی همان فرم سال 2011 را دارد.

این بازیکن 39ساله در این فصل با ویروس کرونا جنگیده و دو بار هم مصدومیت عضلانی داشته اما همچنان بهترین گلزن میلان است و در لیگ ایتالیا توانسته در هر 70 دقیقه یک گل بزند.

ایبرا در سال آینده میلادی 40 ساله خواهد شد اما قدرت بدنی او در حد بازیکنی با نصف سنش است. او نه تنها مقابل دروازه قدرت تمام‌کنندگی بالایش را نشان می‌دهد که با بازی فداکارانه‌اش به بقیه هم فرصت درخشش می‌دهد.

چندین بازیکن دیگر از جمله لیائو، دیاز، سالماکرز و سامو کاستیخو هم از نظر گلزنی در نزدیکی ایبرا قرار دارند. همه بازیکنان در این تیم گل می‌زنند، نه فقط ابراهیموویچ اما این بازیکن کهنه‌کار پس از فتح چندین جام در فرانسه و انگلیس به میلان برگشته و بهترین فرد برای به پیش بردن باشگاه است.

این مهاجم سوئدی نه‌تنها بازیکن محبوب هواداران است، بلکه پیولی هم او را بسیار دوست دارد. هر چه باشد، اگر اوج‌گیری او نبود، این مربی 55ساله شاید حالا در میلان حضور نداشت.

او در میانه فصل گذشته به میلان پیوست و قرار بود مربی موقت این تیم باشد تا اینکه رالف رانگنیک، مدیر فوتبال لایپزیگ به عنوان مربی به میلان پیوست.

این مربی ایتالیایی گزینه اصلی طرفداران میلان نبود و حتی پیش از آنکه خبر حضور او رسمی شود، هشتگ #PioliOut از سوی هواداران ترند شده بود. در ابتدا، نگرانی‌های آنها موجه بود، چرا که میلان با پیولی حتی یک بار رفتن به رده چهاردهم جدول را هم تجربه کرد اما بازگشت ابراهیموویچ به سن‌سیرو در ژانویه باعث شد اوضاع برگردد.

10 گل او در 18 بازی در لیگ کمک کرد که میلان در 12 بازی آخر فصل گذشته بی‌شکست باشد. آنها فصل را در رده ششم به پایان بردند و به همین دلیل توافقشان با رانگنیک را فسخ کرده و به کار با پیولی ادامه دادند.

میلان از آن هنگام تاکنون وارد سطح جدیدی شده و در 10 سال گذشته، هرگز تا این حد به قهرمانی نزدیک نبوده است. تصور کنید اگر به حرف طرفداران گوش داده شده بود و پیولی هرگز به این تیم نمی‌آمد، چه می‌شد.

منبع: دیلی‌میل