سوپان دب

 

 به ندرت پیش می‌‌آید که یکی از بازی‌های پیش فصل NBA آنقدر جذاب از آب درآید که ندیدنش حتی در تلویزیون حسرت‌آور شود. بازی این هفته تیم‌های بروکلین نتس و واشنگتن‌ویزاردز درست از همان بازی‌ها بود، یکی از بازی‌هایی که در عین تشریفاتی بودنش و صرفاً تدارکاتی بودنش در اردوی پیش فصل، خیلی‌ها منتظر برگزاری‌اش بودند چون تصور می‌شد که یکی از جذاب‌ترین بازی‌های بسکتبال برگزار شده در شهر نیویورک باشد. دلایل زیادی هم برای اشتیاق تماشای این بازی وجود داشت. مثلاً استیو نش ستاره سابق NBA و تیم‌های لس‌آنجلس لیکرز، فینیکس سانز و دالاس ماوریکس، برای اولین بار به عنوان مربی در کنار زمین حاضر شد تا تیم بروکلین نتس را هدایت کند. با این حال چیزی که برای هواداران و مسئولان تیم نتس اهمیت داشت، بازگشت کایری ایروینگ و کوین دورانت، یکی از بااستعدادترین زوج‌های حال حاضر NBA‌با مجوع 16 حضور در تیم آل‌استار بود که برای اولین بار پس از مصدومیت به زمین بازی برمی‌گشتند. دورانت به سبب مصدومیت تمام فصل گذشته را از دست داد و ایروینگ هم به خاطر مصدومیت تنها توانست 20 بازی انجام دهد. بازی که در بارکلیز سنتر، ورزشگاه اختصاصی تیم بروکلین نتس برگزار شد، نتس با نتیجه 119 به 114 برد اما چیزی که اهمیت داشت اتفاقاتی بود که در زمین مسابقه رخ داد. دورانت و ایروینگ دقیقاً در همان حد و اندازه‌هایی ظاهر شدند که به خاطرش بارها و بارها در تیم آل‌استارز قرار گرفتند. حالا این را در نظر داشته باشید که این مسابقه تنها یک بازی در اردوی پیش فصل بود، یعنی زمانی که هنوز بازیکنان در بهترین شرایط جسمانی خود قرار ندارند و مدتی است از مسابقات فاصله گرفته‌اند و مربیان‌شان هم هنوز در حال آزمون و خطا کردن و انتخاب مهره‌های مورد نظرشان بر اساس قابلیت‌های آنها هستند.

پیش فصل یا غیر پیش فصل، دورانت و ایروینگ مثل همیشه بازی کردند و همین کافی است که طرفداران نتس از هم‌اکنون درباره شانس قهرمانی‌شان در فصل 21-2020 رویاپردازی کنند. البته اگر بازی دورانت و ایروینگ ناآماده تازه برگشته از بند مصدومیت این باشد، وقتی که آنها به اوج برسند و ریتم بازی‌شان را دوباره پیدا کنند، چه کارهایی از دست‌شان ساخته است؟

در این بازی تنها 46 ثانیه طول کشید تا هواداران نتس به وجد بیایند و آن زمانی بود که دورانت - کسی که سال 2014 عنوان ارزشمندترین بازیکن را برد - از کنار خط طولی زمین در سمت چپ پیشروی کرد و به آسانی یک دانک انجام داد. این اولین پرتاب موفق او داخل سبد از بازی پنجم فینال NBA در سال 2019 بود. در آن بازی بود که تاندون آشیل پای راست دورانت پاره شد، یعنی یکی از بدترین مصدومیت‌هایی که یک بازیکن بسکتبال می‌تواند دچارش شود. دورانت اما با نمایشی که یکشنبه شب در بارکلیزسنتر ارائه کرد، کوچکترین نشانه‌ای از تأثیر منفی آن مصدومیت نشان نداد. او هر 3 پرتاب 2امتیازی‌اش در کوارتر اول را داخل سبد انداخت و بی‌وقفه می‌دوید. دورانت کوارتر دوم را با 15 امتیاز از هشت پرتاب به پایان رساند. او که یکی از بهترین امتیازآوران تاریخ NBA است، طوری بازی کرد که انگار اصلاً دچار مصدومیتی نشده است. او نه تنها در کسب امتیاز بلکه در فاز دفاعی و بلاک کردن پرتاب‌های حریف هم عملکرد قابل قبولی داشت. خود او پس از بازی درباره عملکردش گفت: «به عنوان اولین قدم خوب بود. از بازگشت به شرایط عادی احساس فوق‌‌العاده‌ای دارم. خوشحالم که دوباره به زمین بازی برمی‌گردم. همه کنجکاو هستند بدانند من چه حسی دارم و باید بگویم که احساسم عالی است. بی‌صبرانه منتظر آغاز مسابقات هستم». اما وضعیت ایروینگ هم خیلی متفاوت از دورانت نبود و او پا به پای هم‌تیمی‌اش در اوایل مسابقه امتیاز می‌گرفت. او در نیمه اول، از 9 تا پرتابش 7 تا را داخل سبد انداخت و 18 امتیاز گرفت. در نیمه دوم هم او 4 تا پاس گل داد و بعد از زمین خارج شد تا وضعیتش ارزیابی شود که خیلی به خودش فشار نیاورد. در حالی که دورانت یکی از بهترین پرتاب  کننده‌های تاریخ NBA‌ است، ایروینگ یکی از بهترین دریبل‌زنانی است که NBA تا به حال دیده است. این قابلیت او هم یکشنبه شب به همه ثابت شد چرا که او به آسانی با زوایایی خلاقانه خودش را در موقعیت پرتاب قرار می‌داد. جدیت و عملکرد خوب دورانت و ایروینگ در این بازی تدارکاتی، همان اتفاق رویایی بود که طرفداران تیم نیویورکی در آستانه شروع فصل جدید انتظارش را داشتند و اگر بخت با این بازیکن کمی بیشتر یار باشد و آنها دوباره به خاطر مصدومیت خانه‌نشین نشوند، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که امسال نتس جایی در میان فینالیست‌ها داشته باشد.

 منبع: نیویورک تایمز