سامان موحدی راد

 

نمایش فاجعه‌بار دورتموند در برابر اشتوتگارت سرانجام یک قربانی هم گرفت؛ لوسین فاوره سرمربی این تیم که بعد از تحقیر در سیگنال ایدونا پارک از هدایت این تیم کنار گذاشته شد. این سومی بازی پیاپی بود که شاگردان فاوره بدون پیروزی از زمین خارج شدند. بدتر اینکه با پنج گل هم برابر اشتوتگارت تحقیر شدند. بسیاری در این ماه‌ها از منتقدان سیاست‌های لوسین فوره در دورتموند بودند. آخرینش مت هوملز بود که بعد از شکست سنگین برابر اشتوتگارت همه چیز را به سیاست‌های تاکتیکی فاوره مرتبط دانست و گفت: «ما همیشه سعی می‌کنیم از طریق فضاهای بسیار کوچک به موقعیت دست پیدا کنیم و به همین خاطر خیلی زیاد توپ را از دست می‌دهیم. اگر این روش کارساز باشد سبک خوبی خواهد بود اما به ندرت رخ می‌دهد. این به مهارت بیش از حد احتیاج دارد. امروز اشتباهات زیادی رخ داد. ما در نیمه اول خوب عمل نکردیم اما به خاطر به تساوی کشاندن بازی با خوشحالی به رختکن رفتیم. از طرفی تیم حریف بسیار با برنامه و مصمم عمل کرد اما ما اینگونه نبودیم.» اگرچه فاوره سوئیسی هم خودش معتقد بود که یک فاجعه در زمین رخ داده است. فاوره بعد از شکست و قبل از انتشار خبر اخراجش درباره بازی برابر اشتوتگارت گفته بود: «این یک فاجعه بود؛ بسیار بد. ما در به دست آوردن توپ‌ها اصلاً خوب نبودیم و اشتباهات بسیار زیادی مرتکب شدیم. اگر می گویم در گرفتن توپ مشکل داریم منظور من کل تیم است.»

چیزی که در این سال‌ها در دورتموند بیش از هر چیزی به چشم می‌آید نداشتن مربی‌هایی مرتبط با فلسفه فوتبالی این باشگاه است. دورتموند بعد از از دست دادن یورگن کلوپ دیگر نتوانست به مربی محبوبی روی نیمکتش دست پیدا کند. مربی که در ارتباط کامل با فلسفه فوتبالی این باشگاه باشد. چیزی که حالا و بعد از رفتن فاوره هم باید مهم‌ترین فاکتور مدیران این تیم برای انتخاب جانشین او باشد.