ملیکا اربابی

 

2 دهه پیش، مردی روی نیمکت لیورپول می‌نشست که تیفوسی‌های آنفیلد فکر می‌کردند وقتی نبض تیم‌شان را می‌گیرند، میزان میزان است اما آن مربی حتی قلب خودش هم درست کار نمی‌کرد! کسی نمی‌تواند منکر این ماجرا باشد که کار کردن برای هوادارای لیورپول خیلی سخت است؛ حتی اگه در یک فصل ۳ تا جام مختلف را ببری. مرد فرانسوی هم آنقدر فشار رویش بود که بعد از کسب جام یوفا، جام حذفی و اتحادیه، بین دو نیمه یکی از بازی‌های مهم فصل بعد در آنفیلد، قلبش کار دستش داد و نیمه دوم به جای نشستن روی نیمکت، روی تخت بیمارستان دراز کشیده بود!

باشگاه لیورپول سال ۱۹۹۸ و بعد از اینکه با روی اِوانز نتایج خوبی نگرفته بود، دست به کار عجیبی زد و این مربی و هولیه را همزمان به‌عنوان سرمربی روی نیمکت نشاند اما بعد از مدتی سران لیورپول هم فهمیدند که هولیه، با سابقه مربیگری تیم ملی فرانسه و پاری‌سن‌ژرمن، آنقدرها هم مربی کوچیکی نیست که در آنفیلد نیاز به دو تا آشپز باشد. نتیجه هم این شد که بعد از چند ماه اِوانز رفت و دوران لیورپول هولیه شروع شد.

بهترین فصل تیم هولیه، فصلِ 2001-2000 بود که سه‌گانه را بردند و فصلی ماندگار در تاریخ باشگاه شد؛ همان فصلی که لیورپولی‌ها خیال می‌کردند دیگر همین روزهاست که قهرمان لیگ برتر هم بشوند، ولی این حسرت ۲۰ سال بعد تبدیل به کامیابی شد. آن فصل علی‌رغم اینکه آنها در لیگ برتر کم آوردند و به مقام سومی بسنده کردند اما با بردن آرسنال قهرمان جام حذفی شدند و جام ‌اتحادیه را در فینالی که بیرمنگام را بردند، به ویترین افتخارات‌شان اضافه کردند.

در جام یوفا هم  شب به‌ یاد‌ماندنی تاریخی‌ای را رقم زدند که هنوز در خاطر خیلی‌ها مانده. ماراتن 120 دقیقه‌ای با آلاوس در ورزشگاه وستفالنِ دورتموند که لیورپول بعد از تساوی 4-4 در 90 دقیقه، با گل طلایی دقیقه 117 برد.

 فصل بعد لیورپولِ هولیه در لیگ برتر دوم شد، در حالی که خیلی‌ها می‌گفتند اگر هولیه مجبور نمی‌شد برای آن قلبِ لعنتی که درست کار نمی‌کرد موقتاً نیمکت تیم را ترک کند، شاید حتی همان 18 سال قبل هم حسرت قهرمانی لیگ را تمام کرده بودند. بعد از آن روزها هولیه 2 سال در لیون و یک سال در استون‌ویلا مربیگری کرد، ولی مشخص بود با آن قلبِ ناراحت نمی‌تواند به مربیگری ادامه دهد.

خیلی‌ها هولیه را یکی از پدرخوانده‌های مربیگری در دنیای فوتبال می‌دانند. خدمات هولیه به لیورپول و فوتبال انگلیس، فراموش‌شدنی نیست و او برای فرانسوی‌ها آنقدر مهم بود که به او بالاترین نشان افتخارشان یعنی «لژیون دونور» را اهدا کردند.

هولیه دیروز و در سن ۷۳ سالگی درگذشت. درست چند روز پس از عمل جراحی قلبی که ۲۰ سال بود به مشکل خورده بود.