علی کمانگری

 

چند روز بعد از اخراج ناگهانی علیرضا منصوریان از هدایت سرمربیگری تیم تراکتور، محمد‌رضا زنوزی تصمیم گرفت‌ مسعود شجاعی، کاپیتان اول تیمش را به عنوان سرمربی- بازیکن- کاپیتان موقت  انتخاب کند. این انتخاب در حالی به وقوع پیوست که به نظر می‌رسید در چند روز اخیر زنوزی تحرکاتی را برای آوردن کارلوس کی‌روش به شهر تبریز آغاز کرده بود که به دلیل قانون ممنوعیت جذب بازیکن و مربی خارجی، این مسأله حداقل تا نیم‌فصل به تعویق خواهد افتاد. از طرف دیگر، ساکت الهامی، سرمربی که فصل گذشته به صورت‌ موقت بعد از مصطفی دنیزلی هدایت سرخ‌های آذربایجان را برعهده گرفته و اتفاقاً نتایج خوبی را هم کسب کرده بود، به دلیل جنجال‌های دیدار فینال حذفی مقابل استقلال به نظر تا ماه‌های آتی از فعالیت‌های فوتبالی محروم است و این گزینه هم از دسترس زنوزی خارج شده. بنابراین، شایعاتی مبنی بر این که شجاعی حداقل تا نیم‌فصل هدایت تراکتور را عهده‌دار باشد، قوت گرفته است. مسعود هم بلافاصله بعد از انتصابش به عنوان سرمربی، علی نیکبخت را به عنوان دستیار اول به کادرفنی خود اضافه کرده و با توجه به اخباری که این روز‌ها از تمرینات تراکتور مخابره‌ می‌شود، ظاهراً نیکبخت طراحی و اجرای تمرینات را انجام می‌دهد و شجاعی بیشتر در حوزه‌های مدیریتی- نظارتی فعالیت می‌کند.

انتخابی مشابه انتخاب مسعود شجاعی به عنوان سرمربی یک تیم، چند ماه پیش در باشگاه شهرخودرو و برای مهدی رحمتی هم به‌ وقوع پیوست، اما رحمتی بعد از عملکرد ضعیف با تیمش در رقابت‌های لیگ قهرمانان، تصمیم گرفت که رسماً از دنیای بازیگری خداحافظی کند و تنها به عنوان سرمربی در باشگاه مشهدی فعالیت کند. مشهورترین نمونه این شکل انتخاب‌های یک بازیکن به عنوان سرمربی یک تیم هم به دوره‌ ششم‌ لیگ برتر بازمی‌گردد؛ جایی که علی دایی به عنوان سرمربی- بازیکن- کاپیتان در تیم سایپا فعالیت کرد و توانست نارنجی‌پوشان را به مقام قهرمانی لیگ برساند و بعد از دنیای بازیگری خداحافظی کند.

این که مسعود راه علی دایی را در پیش خواهد گرفت و حداقل تا نیم‌فصل در هر دو جنبه‌ سرمربیگری و بازیکن بودن فعالیت خواهد کرد یا مانند مهدی رحمتی ترجیح خواهد داد خداحافظی بی‌سر‌و‌صدایی از دنیای بازیگری داشته باشد، پرسشی است که تا چند هفته‌ دیگر تکلیف آن روشن خواهد شد اما پرسش مهم‌تر اینجاست که آیا از مسعود شجاعی مربی توانمندی بیرون خواهد آمد؟

مسعود سال‌ها سابقه حضور در فوتبال اسپانیا، یونان و کشور‌های حوزه‌ خلیج فارس را داشته و از نظر تجربه بین‌المللی و کار با مربیان گوناگون در وضعیت خوبی قرار دارد. به علاوه این که در چند سال اخیر او بار‌ها و بار‌ها در تیم ملی و باشگاه تراکتور بازوبند کاپیتانی را بر دستانش بسته و این مسأله طبیعتاً روی توانایی رهبری او در بیرون زمین هم تأثیر مثبت خواهد داشت. بنابراین روی کاغذ به نظر می‌رسد او فاکتور‌های اولیه را برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ در جیب خود داشته باشد، اما چیزی که مشخص است او هم همانند مهدی رحمتی و محرم نویدکیا و سایرین، نیاز به گذراندن دوره‌های مربیگری و در کنار آن مطالعات شخصی در این عرصه دارد. بعد از وقوع این اتفاقات می‌توان به آینده‌ مسعود در حوزه مربیگری خوشبین بود.