سعید فایقی

 

موضوع سهمیه ورزش جهت اعزام به مکه معظمه، حقیر را یاد خاطره دیگری انداخت و آن اعزام تیم بهمن برای کشور عراق جهت جام باشگاه‌های آسیا بود. بعد از قطعنامه 598 این اولین کاروان ورزشی بود که به بغداد سفر می‌کرد. حداکثر نفراتی که می‌توانستیم بفرستیم در مجموع با بازیکنان و مربیان و سرپرست و همراهان ۳۰ نفر بود. فدراسیون با تقاضای بیش از هزار نفر مواجه شده بود. خیلی تلاش کردیم سهمیه‌ای تحت عنوان تماشاگر دریافت کنیم اما چون هنوز تنش‌های بین دو کشور جریان داشت با سهمیه تماشاگر از طرف دولت عراق موافقت نشد و فدراسیون هم ریسک انتخاب را به گردن شورای برون‌مرزی انداخت.

آنها لیست خودشان را که ۳۰ ‌نفر بود به شورای برون‌مرزی اعلام کردند و به همه متقاضیان هم اعلام کردند به دفتر مشترک مراجعه کنید که آنها باید مجوز صادر کنند. ما ماندیم و تعداد بسیاری از عزیزان. بسیار کار سختی بود و اما عزیزانی که اعزام شدند، زیارت عتبات متبرکه برای آنها به خاطره‌ای ماندگار تبدیل شد.

به قرار اطلاع مقامات فدراسیون فوتبال عراق دستور داده بودند برای زیارت اعضای تیم اعزامی حرم آقا امام‌حسین(ع) و حرم حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) قرق شده بود. تصاویری که توسط آنها تهیه شده بود نشان می‌داد در کمال آزادی و در خلوت و بدون حضور احدی به زیارت پرداخته بودند تا جایی که یکی از همراهان تا بالای گنبد حرم حضرت ابوالفضل بالا رفته و پرچم سبز بالای گنبد را برداشته بودند و آن پرچم متبرک را با خود آورده بودند.

به نظر حقیر چند نفر عزیزی که آن روز همراه تیم رفته بودند، دعوت شده بودند. از یکی از آنها خاطره‌ای دارم که عرض می‌کنم. در صنعت که بودم با این عزیز دلخوری داشتم. وقتی آقای افتخاری فرمود با ایشان دوستی دارد و می‌خواهد ایشان هم باشد، خدا می‌داند که در دلم راضی نبودم اما در رودربایستی گیر کردم و قبول کردم. اعضای شورای برون‌مرزی با ایشان مخالفت کردند و در مقابل دفاع آقای افتخاری نهایتاً اعزام ایشان را منوط به نظر اینجانب کردند. وقتی آقای هاشمی‌طبای بزرگوار از اینجانب پرسید مسئولیت ایشان در تیم چیست؟ ناخودآگاه گفتم روانشناس تیم هستند و به همین دلیل آقای هاشمی‌طبا اسم ایشان را خط نزد و علی‌رغم مخالفت همه ایشان اعزام شد که هنوز هم پس از این همه سال اعتقاد دارم این عزیز میهمان دعوتی آقا بود که از میان بیش از هزار نفر که همه سفارش‌شده بودند فقط ایشان اعزام شد.