دوشنبه، 17/9/1399، هفته پنجم بیستمین دوره لیگ برتر، ورزشگاه آزادی تهران، ساعت16:15، تماشاگر: بدون تماشاگر

 

استقلال یک

گل: سیداحمد موسوی (50)

صنعت نفت آبادان یک

گل: محمد طیبی (81)

داور: حسن اکرمی

کمک‌ها: یعقوب سخندان، امیرمحمد داوودزاده

 

اخطار: داریوش شجاعیان، محمود فکری (سرمربی)، مهدی قایدی، محمدحسین مرادمند (استقلال)، علی آل‌کثیر (صنعت نفت)

بازیکن برتر: محمد طیبی (صنعت نفت آبادان)

استقلال: رشید مظاهری، محمد نادری (89- فردین رابط)، محمدحسین مرادمند، عارف غلامی، احمد موسوی (88- محمددانشگر)، فرشید باقری، آرش رضاوند (70- هرویه میلیچ)، مهدی مهدی‌پور، داریوش شجاعیان (79- سجاد آقایی)، مهدی قایدی، ارسلان مطهری 

سرمربی: محمود فکری

 

صنعت نفت آبادان: حامد فلاح‌زاده، حسین ساکی، محمد طیبی، محمد اهل‌شاخه، عبدالله ناصری، امید حامدی‌فر، محمود مطلق‌زاده، حسن بیت‌سعید (88- علی آل‌کثیر)، طالب ریکانی، فاخر تهامی، رضا خالقی‌فر

سرمربی: سیروس پورموسوی

 

مصدومیت وریا غفوری و مسعود ریگی سبب شد محمود فکری از مهدی‌پور و شجاعیان استفاده کند و این دو را از ابتدا در ترکیب اصلی قرار دهد. مهدی‌پور برای نخستین بار بود که حضور در ترکیب اصلی را تجربه می‌کرد و شجاعیان که در بازی‌های قبل به عنوان بازیکن تعویضی گام به میدان گذاشته بود، در این بازی فرصتی بزرگ به دست آورد تا دقایق بیشتری در میدان باشد. شیوه تاکتیکی استقلال اما همانگونه که پیش‌بینی می‌شد هیچ تغییری با گذشته نداشت و سرمربی استقلال ترجیح داد همان روش 2-4-4 را راهی میدان کند. شیوه‌ای که لااقل در نیمه اول نتوانست برای آبی‌ها ثمری به همراه داشته باشد و استقلال را به گل برساند. توپ‌رسانی ضعیف به مهاجمان و تحرک ناکافی در خط حمله استقلال سبب شد آبی‌ها هیچ موقعیت جدی را روی دروازه صنعت نفت ایجاد نکنند. از آن سو میهمان هم برنامه آنچنانی برای به ثمر رساندن گل نداشت و تنها گاهی وقتی تهامی یا ریکانی پا به توپ می‌شدند خطراتی را روی دروازه استقلال ایجاد می‌کرد. تنها صحنه قابل ذکر نیمه اول در دقیقه 38 رقم خورد که محمد نادری در موقعیتی نصفه و نیمه قرار گرفت اما مشخص نبود که در نهایت قصد ارسال پاس به هم‌تیمی را دارد یا می‌خواهد به سمت دروازه شلیک کند تا این موقعیت هم از دست برود و استقلال بی‌آنکه نتیجه‌ای از میدان‌داری خود بگیرد، راهی رختکن شود. نمایش سرد و کسل‌کننده استقلال به واقع این سؤال را ایجاد می‌کرد که تیم محمود فکری چه طرح و برنامه‌ای برای موفقیت دارد و تاکتیک اصلی‌اش چیست؟!

یخ این بازی اما به سرعت در نیمه دوم آب شد. دقیقه50 نفوذ مهدی قایدی با ضربه او همراه شد که دروازه‌بان صنعت نفت توپ را به سمتی دفع کرد که احمد موسوی انتظار می‌کشید و این بازیکن که با دروازه خالی مواجه شده بود با یک بغل پا دروازه صنعت نفت را فرو ریخت. این گل سبب شد نفتی‌ها که در نیمه اول بازی محتاطانه‌ای را به نمایش می‌گذاشتند، به کلی تغییر وضعیت دهند و برای جبران گل‌خورده پیش بتازند. دقیقه 65 شوت ریکانی اولین موقعیت را به نام صنعت به ثبت رساند. موقعیتی که البته راهی به دروازه نداشت. دقیقه 66داریوش شجاعیان با نواختن ضربه‌ای فنی این حمله را پاسخ داد اما نفتی‌ها بازهم جلو کشیدند و ریکانی بار دیگر دروازه استقلال را با تهدیدی جدی مواجه کرد که این بار هم با خوش‌شانسی استقلال فرصت زردپوشان راهی به دروازه نداشت. پربحث‌ترین اتفاق بازی اما قبل از گل تساوی و در دقیقه 73رقم خورد. جایی که ریکانی دروازه استقلال را باز کرد اما داوران حکم به مردودی این گل دادند تا صنعت روی این موقعیت به گل نرسد. زردپوشان که برای رسیدن به گل عطش بسیاری داشتند بعد از اینکه یک موقعیت را هم توسط طیبی از دست دادند سرانجام دقیقه 81 گل تساوی را توسط همین بازیکن به ثمر رساندند. طیبی که روی ضربه کرنر بازهم جلو کشیده بود بعد از سایش توپ به سر بازیکنان با زانو و در حالتی نامتعادل گل تساوی را زد. این گل اما پایان آتش‌بازی نفت نبود. زردپوشان دقایقی بعد توسط ریکانی تا آستانه گل دوم پیش رفتند اما ضربه نهایی را مظاهری دفع کرد تا به واقع استقلال از شکستی تلخ در امان بماند و با تساوی این میدان را ترک کند. یک امتیازی که البته باعث شد فرصت هم‌امتیاز شدن با گل‌گهر که صدرنشین کنونی لیگ است از دست برود و استقلال با تردیدهای بسیاری به آینده خود در لیگ بیستم بنگرد.

سؤال  مهم بعد از نمایش‌های ضعیف استقلال این است: مدیران باشگاه تا چه زمانی باید به فکری فرصت بدهند؟