علی مغانی

 

کنار گذاشتن هرویه میلیچ، بزرگترین شگفتی محمود فکری در انتخاب ترکیب اصلی بود. میلیچ که با تصمیم کادرفنی از هفته سوم به خط میانی منتقل شده بود و در بازی با ماشین‌سازی بهترین بازیکن استقلال بود، در برابر نفت آبادان نیمکت‌نشین شد تا شمایل خط میانی استقلال به کلی تغییر کند. بدین ترتیب که فرشید باقری همراه با مهدی‌پور در مرکز خط میانی قرار گرفت تا همراه با شجاعیان در راست و رضاوند در چپ، 4 مرد میانی آبی‌ها را تشکیل دهند اما شگفتی بزرگتر از ترکیب تازه استقلال در خط میانی، سپردن بازوبند کاپیتانی به فرشید باقری بود. بازیکنی که کمتر از 10 روز پیش خواهان آن شده بود که رضایتنامه‌اش را صادر کنند و از تیم جدا شود!

نمایش استقلال در نیمه اول، چیزی فراتر از ناامیدکننده و تأسفبار بود. در 45 دقیقه‌ای که نفت آبادان هیچ میلی برای نزدیک شدن به دروازه استقلال نداشت، آبی‌ها مثل دیدارهای دوستانه، توپ را رد و بدل می‌کردند و کوچکترین تهدیدی روی دروازه حریف ایجاد نکردند. استقلال در نیمه اول، 20 دقیقه صبر کرد تا به اولین کرنر برسد و فقط یک بار در دقیقه 40 بود که حامد فلاح‌زاده مجبور شد ارسال زمینی ضعیف محمد نادری را به آغوش بکشد. اگر در بازی‌های قبلی، استقلال از چپ و راست چند سانتر کم‌اثر روی دروازه حریفان می‌فرستاد، این بار حتی خبری از همان سانترهای بی‌هدف هم نبود و دستپخت مشترک فکری و پورموسوی، چیزی جز کسالت به همراه نداشت.

در شروع نیمه دوم، اشتباه بزرگ حامد فلاح‌زاده، بزرگترین هدیه ممکن به استقلال بود. روی گل استقلال، علاوه بر مهدی قایدی که ضربه‌اش به شکلی ناقص دفع شد، دو مدافع کناری استقلال نقش مؤثری داشتند؛ یکی محمد نادری که در فضایی تنگ، قایدی را به خوبی پیدا کرد و او را در محوطه هجده قدم صاحب توپ کرد و دومی احمد موسوی که به درستی جریان بازی را تعقیب کرد و توپ سرگردان را به تور چسباند.

بعد از گل استقلال، طبیعی بود که نفت آبادان از لاک دفاعی خارج شود و پیش از گلی که توسط کمک داور آفساید اعلام شد، طالب ریکانی لااقل یک بار دیگر می‌توانست بازی را به تعادل بکشاند اما تکل فوق‌العاده احمد موسوی، باعث شد تا مدافع راست استقلال عملاً به مؤثرترین بازیکن زمین تبدیل شود. با جلو آمدن نفتی‌ها، استقلال هم فضای بیشتری برای حمله سریع و ارسال پاس‌های بلند به پشت مدافعان پیدا کرد و ورود میلیچ به جای رضاوند خسته، باعث شد یکی دو حمله مؤثر از کانال چپ شکل بگیرد اما این حملات ثمری نداشت تا عاقبت همان ضعف قدیمی خط دفاعی استقلال، باز هم دو امتیاز از این تیم بگیرد. خط دفاعی استقلال از فصل گذشته، یکی از ضعیف‌ترین خط‌ها در ارسال‌های بلند و ضربات ایستگاهی بوده و محمد طیبی چند دقیقه قبل از اینکه با «زانو» دروازه استقلال را باز کند، یک بار دیگر هم فرصت پیدا کرده بود روی تیر دورتر، به توپ ضربه بزند. این ضعف در ساختار دفاعی و ناهماهنگی مدافعان، چنان آشکار بود که طیبی در دو قدمی دروازه، هیچ مزاحمی نداشت و به سادگی تیمش را از شکست نجات داد. به واقع استقلال باید فکری به حال خط دفاع خود کند تا به سادگی موقعیت به حریفان ندهد اما مهم‌تر از این تحلیل‌ها موقعیت محمود فکری است که حالا با کسب 8 امتیاز از 5بازی در موقعیت خطر قرار گرفته و احتمالاً انتقادهای بیشتری را متوجه خود می‌بیند.