باشگاه استقلال در تلاش بود تا شاید محرومیت سرمربی‌اش را در بازی با پیکان لغو و یا حتی با تعلیق مواجه کند اما این تلاش‌ها هیچ ثمره‌ای به همراه نداشت و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال اعلام کرد فکری نمی‌تواند مقابل پیکان روی نیمکت بنشیند. البته که هر باشگاهی محق است در راستای بخشش مربیان و بازیکنان خود بعد از اعلام حکم از سوی کمیته انضباطی درخواست فرجام‌خواهی دهد اما باشگاه استقلال که پسوند فرهنگی را یدک می‌کشد و خود نیز باید اشاعه‌دهنده فرهنگ باشد نباید در خصوص این ماجرای خاص درخواست بخشش می‌داد. محمود فکری در بازی با فولاد خوزستان الفاظ بسیار رکیکی به زبان آورده بود و هرقدر هم که سرمربی استقلال عوامل تیم حریف را در این ماجرا مقصر‌ بداند باز هم نافی رفتار نادرست او نیست و یک سرمربی در چنین شرایطی باید هوش و حواسش به خودش باشد تا اینگونه شأ‌ن یک باشگاه بزرگ را هم زیر سؤال نبرد. بی‌شک اگر هر مربی دیگری در استقلال چنین رفتاری را انجام می‌داد از سوی هوادارا‌ن استقلال هم طرد می‌شد اما چون پای محمود فکری در میان بود بسیاری از اتفاقات رخ داده چشمپوشی کردند تا حواشی تیم نیز بیشتر نشود. از طرفی جانبداری‌هایی که معمولاً از تیم رقیب سنتی می‌شود هوادارا‌ن استقلال را برآن داشت تا درباره فحاشی سرمربی خود حتی حالت تدافعی هم به خود بگیرند اما اگر این رفتار در شرایط طبیعی رخ می‌داد بدون شک همین هوادارا‌ن به ظاهر حامی نیز از رفتار سرمربی خود به شدت گله می‌کردند. به هرحال محمود فکری باید دوران بازیگری خود با دوران سرمربیگری‌اش را متفاوت از هم بداند و رفتاری انجام ندهد که اینگونه موجب محرومیت و صدور حکم شود. از سویی باشگاه استقلال هم باید بداند که کجا پشت بازیکنان و مربیان خود بایستد و در چنین ماجراهایی بهتر است تصمیم‌گیران در باشگاه استقلال سیاست سکوت در پیش بگیرند و بی‌جهت از رفتار نادرستی که رخ داده، حمایت نکنند.