این اتفاقی بود که باید می‌افتاد. هفته‌ای که دیگو مارادونا در آن درگذشت، باید با چیزی خاص، از سوی تنها بازیکنی که توانسته بود به سطح مارادونا برسد، به پایان می‌رسید. لیونل مسی از مدافعان اوساسونا عبور کرد و از گوشه محوطه جریمه، با پای چپ توپ را به گوشه بالای دروازه زد. پس از آنکه هم‌تیمی‌هایش به او تبریک گفتند، او از جمع آنها جدا شد و پیراهن بارسلونا را درآورد و نشان داد که زیرش پیراهن شماره 10 نیوولز اولد بویز را پوشیده است.

مارادونا در اواخر دوران فوتبالش در این تیم بازی کرده بود و مسی هم فوتبالش را با این تیم آغاز کرد. این یک چرخه کامل بود و بزرگداشتی تمام‌عیار از مارادونا. ناپولی هم در ورزشگاهی که به ‌زودی نام دیگو مارادونا را به خود خواهد گرفت، با پیراهنی که شبیه تیم ملی آرژانتین بود، بازی کرد و رم را چهار بر صفر شکست داد. بازی دو تیم در دقیقه 10 متوقف شد و همه یک دقیقه مارادونا را تشویق کردند. از سوی دیگر، بوکا جونیورز و نیوولز اولد بویز هم پیش از دیدارشان از مارادونا تجلیل کردند. مارادونا برای هر دو تیم بازی کرده بود و این دو در کوپا دیگو آرماندو مارادونا به مصاف هم رفتند. هر دو تیم پیراهن‌هایی ویژه به تن داشتند و پیش از بازی، به سمت پلاکاردی رفتند که عکس این قهرمان جام جهانی 1986 رویش نقش بسته بود و برای یک دقیقه او را تشویق کردند. بسیاری از دیدارهای این هفته، از جمله تمامی بازی‌های سری آ ایتالیا هم با یک دقیقه سکوت برگزار شدند. در سراسر ورزشگاه عکس مارادونا نقش بسته بود اما احساسی‌ترین لحظه بازی پس از گل اول ادوین کاردونا رقم خورد. پس از ضربه ایستگاهی او که گل شد، بازیکنان بوکا به پیش دالما، دختر مارادونا که در جایگاه نشسته بود، رفتند و او را تشویق کردند.  دالما هم از شدت احساسات به گریه افتاد. کاردونا بعدتر گل دیگری هم زد و بوکا بازی را دو بر صفر برد.

کوپا دیگو آرماندو مارادونا نام جدید جام اتحادیه آرژانتین است که در این فصل به جای لیگ برگزار می‌شود.