با درگذشت دیگو مارادونا، این روزها سیلی از پیام‌های ابراز تأسف و همدردی با خانواده و نزدیکان اسطوره فوتبال آرژانتین شکل گرفته و هر کسی به نحوی از مرد 60 ساله که هفته گذشته بر اثر حمله قلبی جانش را از دست داد، تجلیل می‌کند. در این میان قبول فقدان پسرطلایی فوتبال‌ آرژانتین برای آنهایی که تجربه بازی در کنار یا مقابل او را داشته‌اند، سخت‌تر بوده و کارلو آنچلوتی، سرمربی و بازیکن سابق میلان که بارها در سری A مقابل ناپولی مارادونا بازی کرد، یکی از آنها است.

مارادونا اگرچه برای آنچلوتی رقیبی بزرگ بود اما خارج از دنیای فوتبال توانست رابطه‌ای بسیار محبت‌آمیز با سرمربی حال حاضر تیم فوتبال اورتون برقرار کند و برای او به دوستی صمیمی تبدیل شود.

آنچلوتی می‌گوید: «مارادونا رقیبی بود که بعدها دوست من شد. او انسانی بسیار فروتن بود و درگذشتش فقدانی بزرگ برای فوتبال است. با این حال خاطراتش همیشه در کنار ما خواهد ماند. مارادونا بازیکنی استثنایی بود که به دنیای فوتبال کمک کرد. او در زمان خودش بهترین بازیکن دنیا بود و می‌توانم بگویم او بهترین بازیکنی بود که من مقابلش بازی کردم. متوقف کردن او کار سختی بود چون توانایی‌های فنی‌اش باورنکردنی بود. او هرگز در زمین بازی غر نمی‌زد و شکایت نمی‌کرد. من همیشه سعی می‌کردم با تنه‌های سنگین او را متوقف کنم اما او هرگز شکایت نمی‌کرد و همین مسأله هم سبب شد که بعدها ما برای یکدیگر دوستانی خوب شویم طوری که بعد از دوران بازی‌مان هر وقت در رویدادهای مختلف همدیگر را می‌دیدیم کلی با هم وقت می‌گذراندیم. او فقط یک فوتبالیست نبود، یک الگوی بزرگ بود که می‌شد هر جایی به تصویرش کشید اما زندگی همین است. من همیشه خاطرات فوق‌العاده‌ای که از دیگو دارم را به یاد خواهم سپرد.» مرگ مارادونا با جنجال‌هایی هم همراه بوده است. یکی از آنها شیوه اعلام این خبر از سوی برخی رسانه‌های انگلیس که با انتشار عکس صحنه به ثمر رسیدن «گل دست خدا» توسط او مقابل تیم ملی انگلیس در جام جهانی 1986 همراه بود. برخی این حرکت رسانه‌های انگلیسی را تلاشی برای زیر سؤال بردن شخصیت مارادونا تعبیر کرده‌اند و آنچلوتی هم از این حرکت خوشش نیامده است.

آنچلوتی در این باره گفت: «گلی که مارادونا در آن بازی بزرگ زد، هند بود اما داور ندید. با این حال شما نمی‌توانید مارادونا را با یک خطای هند توصیف کنید! شما باید مارادونا را با کارهایی که کرده است توصیف کنید و من فکر می‌کنم این شامل کارهایی که او در جام جهانی 86 کرد، می‌شود. من آنجا بودم اما هرگز بازی نکردم اما او یک تنه تیم ملی کشورش را قهرمان کرد. البته آرژانتین در آن دوره بازیکنان بزرگ دیگری مانند خورخه بوراچاگا و خورخه والدانو هم داشت اما مارادونا عملاً به تنهایی آرژانتین را قهرمان کرد.»