روی جلد آخرین شماره نشریه «فور فور تو» به این پرتره لیونل مسی تعلق دارد که در آن به نقطه نامعلومی خارج از قاب با نوعی اخم و بی‌تفاوتی خیره شده. تیتر کنار عکس این است «مسی: حقیقت».

شماره‌ای در کالبد‌شکافی اختلاف مسی و بارسا و دلایل جدایی که اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. مقاله بلندی در توصیف فروپاشی مراوده زوجی که رؤیایی به نظر می‌رسیدند. زوجی که ناگهان ناجور شدند و بی‌قواره و رؤیاهای خیلی‌ها را به‌هم ریختند.

در میانه مقاله تصویری از مسی که وسط میدان نوکمپ ایستاده چاپ شده. تک و تنها، ایستاده، بی‌لبخند، بی‌حرکت، بی‌شور. یک دست بر کمر و دست دیگر به پیشانی با این حالت که «چه باید می‌کردم؟» آن را در تصویر ۲ می‌بینید. گمشدگی از آن می‌بارد. تیتر صفحه روبه‌رویش تلخ‌تر از خود تصویر است: «خانه ویران».

جمله‌های کلیدی مقاله به قرار زیر هستند:

بارسا برای پا به سن گذاشتن مسی برنامه‌ای نداشت. آنها آینده را با از دست دادن نیمار از دست دادند و روی لاماسیا هم سرمایه‌گذاری نکردند.

نوع جدا شدن بارسا از سوارز، مسی را سخت دل‌آزرده کرد. وداعی با یک تلفن تک دقیقه‌ای کومان. مسی زبان به نکوهش گشود و گفت: «می‌دانم انتظار داشتند مثل همیشه خاموش بمانم، ولی خیلی چیزها آزارم داده بودند، خیلی چیزها.

مدیران بارسا خیلی چیزها را نابود کردند. همه میراث گواردیولا، کرایف و لاماسیا را...

مسی تا زمانی که هست برای بارسا خواهد جنگید، ولی گسسته، کنار بازیکنانی که گویی بیگانه هستند.»