«این بدترین بارسلونای 25سال اخیر است». این جمله زمانی برای کاتالان‌ها به‌طور واقعی ترسناک می‌شود که تیتر گزارش روزنامه محلی بنام شهرشان (مارکا) پس از شکست آبی‌اناری‌ها در واندامتروپولیتانو باشد و رکوردهای منفی تاریخی بارسای کومان هم بر آن صحه بگذارد. از دست دادن بیش از نیمی از امتیازات 8 بازی نخست پس از 25 سال را یک‌طرف بگذاریم؛ بازشدن دروازه در هر 6 بازی اخیر لالیگایی بدون اینکه بتوانند یک بازی باخته را به پیروزی تبدیل کنند و آمار کم‌فروغ لیونل مسی که به سال‌ آغازینش در فوتبال حرفه‌ای شباهت دارد، حکایت از عدم تعادل شدید بارسلونا در حمله و دفاع دارد.

آمار امید گلزنی دیدار اتلتیکو – بارسا ضعف میهمان را در هر دو فاز نمایان می‌کند. در ظاهر، برتری 3/1 به 81/0 شاگردان کومان امیدوارکننده نشان می‌دهد. اما اگر ارسال کم‌نقص دقیقه 56 مسی که کلمنت لنگله قدر آن را ندانست، کنار بگذاریم، این روخی‌بلانکو است که در این آمار برتری دارد. این در حالی است که دیگو سیمئونه با آرایش 5-3-2، 5 بازیکن جلوزن خود را در اکثر دقائق بازی برای مهار هافبک‌های بارسلونا گماشته بود و حتی پرس از بالا از زوج فلیکس – کوریا به‌ندرت دیده می‌شد.

در همان 12 دقیقه ابتدایی، دو هافبک اتلتی با دو شیوه مختلف به تن تیرک دروازه تراشتگن رعشه انداختند تا نشان دهند دفاع بلوگرانا هنوز به اندازه دوران ستین از هم گسیخته و آسیب‌پذیر است. سائول نیگوئز از پشت محوطه جریمه و تحت کمترین فشار ممکن از سوی یار مقابلش فرانکی دی‌یانگ اقدام به شوت‌زنی کرد و مارکوس یورنته با یک حرکت بدون توپ عالی از فضای خالی میان لنگله و پیکه استفاده کرد تا درون منطقه هجده‌قدم موقعیت گلزنی نصیبش شود؛ آن‌هم درست در لحظه‌ای که سر و چشمان پیکه به‌ سویی چرخید که نه توپ در دیدش باشد و نه یورنته.

روی صحنه گل اتلتیکو نیز تنها تراشتگن نیست که بابت خروج طولانی و حساب‌نشده‌اش از دروازه باید مورد شماتت قرار بگیرد؛ بلکه جلوکشیدن مدافعان آبی‌واناری دیگر عامل اصلی فراهم‌سازی این بخت گلزنی بود. تیم کومان، پرس سنگین میزبانش در میانه میدان را با جلوکشیدن همزمان سرخی روبرتو و یوردی آلبا جبران می‌کرد که موجب ایجاد فضا برای ضدحمله سفید‌وسرخ‌پوشان می‌شد. در این گل، باز هم رد اشتباه جرارد پیکه دیده می‌شد؛ جایی که بی‌مهابا برای قطع پاس بلند به یک‌سوم میانی تاخت؛ ولی بلافاصله توپ را جلوی پای کوریا انداخت تا وی پاس گلش را در شرایطی به کاراسکو بفرستد که کاتالان‌ها برای دفاع از نیمه خودی غیر از لنگله و تراشتگن کسی را نداشتند. هوای آسمان برفراز نوکمپ ابری‌ است و در این حال، مصدومیت طولانی‌مدت دو مهره ثابت دفاعی دست کومان را در پوست گردو سفت‌تر هم کرده. پیکه با وجود نمایش فاجعه‌اش در مادرید و به‌طور کلی در فصل کنونی، نبودش بیشتر به بارسلونا ضربه می‌زند.  جای خالی سرخی روبرتو را نیز سرجینیو دست کم‌تجربه باید پرکند. بدون این دو مهره کلیدی و البته ساموئل اومتیتی، سرمربی هلندی بلوگرانا روزهای آسانی را برای بازنگری و ترمیم سیستم دفاعی تیمش نخواهد داشت؛ به‌ویژه اینکه بارسا در فاز هجومی نیز به ایده‌آل خود نرسیده و از طرفی، مدتی است با نابسامانی‌های مدیریتی هم دست‌وپنجه نرم می‌کند.